آزمایش موشک "شهاب 3" در 30 کیلومتری تهران؟!/ دلیل حساسیت آژانس بر روی "پارچین"
خبرگزاری میزان-به نظر می رسد، نگرانی غرب بیش از آنکه متوجه نقش احتمالی این سایت نظامی در برنامه هسته ای کشوران باشد، متوجه افزایش روزافزون توان موشکی و دفاعی ایران در برابر تهدیدهای طرف مقابل است.
به گزارش، "پارچین" نام یک مجموعه نظامی ایران واقع در 30 کیلومتری جنوب تهران است.
به ادعای منابع غربی، در شمال غربی این مجموعه نظامی یک سلسله آزمایشهای موشکهای سوخت مایع توسط گروه صنعتی شهید همت انجام شده است.
تصاویر ماهوارهای از سایت نظامی پارچین
همچنین CIA مدعی شده است که در جریان اطلاعات جاسوسی که از طریق ماهواره از محیط مجموعه نظامی پارچین به دست آورده، در این محل آزمایش های مختلف موشکی از جمله سیستم موشکی ساندال SS-4 متعلق به روسیه رخ داده است.
در گزارشی که در سایت اطلاعاتی "امنیت جهانی" (http://www.globalsecurity.org) آمده، ادعا شده است "در تاریخ 15 دسامبر 1997 ایران آزمایش مویک های بالستیکی با برد 1300 کیلومتری را در خاک خود انجام داده است، این در حالی است که این آزمایش، بر اساس اطلاعات موجود از داخل ایران ششمین و یا هشتمین آزمایش از این نوع در همان سال بوده است".
در این گزارش همچنین ادعا شده است "موسسه مرکزی ایرو هیدوردینامیک روسیه" در اوایل سال 1997 قراردادی را با ایران برای ساخت "تونل باد" برای آزمایش موشک های شهاب 3 منعقد کرده است.
دغدغههای آژانس برای بازرسی از پارچین
در 13 ژانویه 2005 برای اولین بار به بازرسان آژانس در راستای اقدامی اعتمادساز اجازه دسترسی به پایگاه نظامی پارچین داده شد.
همچنین در نوامبر همان سال و باز هم با عنوان ایجاد اعتماد برای طرف غربی، مجددا به بازرسان آژانس اجازه دسترسی های دوباره به پارچین داده شد.
این در حالی بود که تمامی این اقدامات اعتماد ساز از سوی جمهوری اسلامی، با نتایج کاملا معکوسی از طرف مقابل روبرو می شد، مسئله ای که منجر به تغییر رویه جدی سیاست های خارجی کشورمان در قبال جلب اعتماد طرف غربی نسبت به برنامه های هسته ای کشورمان شد.
در پی این تغییر رویه و عدم اجازه ورود به بازرسان غیر قابل اعتماد آژانس، در 8 مارس 2012، کشورهای گروه 1+5 (آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، روسیه و چین) به طور رسمی و در قالب بیانیه ای از ایران درخواست کردند به بازرسان آژانس اجازه ورود به پایگاه نظامی پارچین را صادر کند.
یکی از مسائلی که همواره مورد توجه تحلیلگران و ناظران پرونده هسته ای ایران بوده این است که چرا بازرسان آژانس (به پشتوانه سیاستمداران و نهادهای اطلاعاتی امنیتی غربی) تا این حد به بازدید و نظارت بر پارچین اصرار دارند، در حالی که این مجموعه از اساس با فعالیت های هسته ای کشورمان بی ارتباط است.
اصرار غرب برای بازدید و نظارت بر پارچین در حالی است که آژانس تاکنون دوبار از سایت پارچین بازدید کرده و نکته مهم درباب این بازدیدها آن است که تمام آنها به انتخاب خود آژانس بوده است.
بنابر گزارش های موجود در آن زمان (سال 2005) آژانس بر اساس نقشه جغرافیایی، تمام منطقه پارچین را به 4 بخش تقسیم کرده و در 2 مرحله هر بار یکی از این چهار منطقه (یعنی نیمی از پارچین) را برای بازدید انتخاب کرده است.
طی اولین مرحله از بازرسی ها، 11 محل و طی مرحله دوم 8 محل و محدوده اطراف آنها کاملا مورد بازرسی قرار گرفته و از تمامی این اماکن نمونه برداری انجام شده است.
نتیجه این بازرسی های گسترده و کامل، بیانیه مدیرکل وقت آژانس بود که اذعان کرد "آژانس دسترسی آزادانه یافت و چندین نمونهبرداری انجام شد. آژانس هیچگونه فعالیت غیرمعمول در ساختمانهای بازدید شده مشاهده نکرد و نتیجه این نمونه برداریها نشان نمیدهد که مواد هستهای در این مکانها وجود دارد".
با بررسی تمام شواهد به نظر می رسد، نگرانی غرب بیش از آنکه متوجه نقش احتمالی این سایت نظامی در برنامه هسته ای کشورمان باشد، متوجه افزایش روزافزون توان موشکی و دفاعی ایران در برابر تهدیدهای طرف مقابل است.
به ادعای منابع غربی، در شمال غربی این مجموعه نظامی یک سلسله آزمایشهای موشکهای سوخت مایع توسط گروه صنعتی شهید همت انجام شده است.
تصاویر ماهوارهای از سایت نظامی پارچین
همچنین CIA مدعی شده است که در جریان اطلاعات جاسوسی که از طریق ماهواره از محیط مجموعه نظامی پارچین به دست آورده، در این محل آزمایش های مختلف موشکی از جمله سیستم موشکی ساندال SS-4 متعلق به روسیه رخ داده است.
در گزارشی که در سایت اطلاعاتی "امنیت جهانی" (http://www.globalsecurity.org) آمده، ادعا شده است "در تاریخ 15 دسامبر 1997 ایران آزمایش مویک های بالستیکی با برد 1300 کیلومتری را در خاک خود انجام داده است، این در حالی است که این آزمایش، بر اساس اطلاعات موجود از داخل ایران ششمین و یا هشتمین آزمایش از این نوع در همان سال بوده است".
در این گزارش همچنین ادعا شده است "موسسه مرکزی ایرو هیدوردینامیک روسیه" در اوایل سال 1997 قراردادی را با ایران برای ساخت "تونل باد" برای آزمایش موشک های شهاب 3 منعقد کرده است.
دغدغههای آژانس برای بازرسی از پارچین
در 13 ژانویه 2005 برای اولین بار به بازرسان آژانس در راستای اقدامی اعتمادساز اجازه دسترسی به پایگاه نظامی پارچین داده شد.
همچنین در نوامبر همان سال و باز هم با عنوان ایجاد اعتماد برای طرف غربی، مجددا به بازرسان آژانس اجازه دسترسی های دوباره به پارچین داده شد.
این در حالی بود که تمامی این اقدامات اعتماد ساز از سوی جمهوری اسلامی، با نتایج کاملا معکوسی از طرف مقابل روبرو می شد، مسئله ای که منجر به تغییر رویه جدی سیاست های خارجی کشورمان در قبال جلب اعتماد طرف غربی نسبت به برنامه های هسته ای کشورمان شد.
در پی این تغییر رویه و عدم اجازه ورود به بازرسان غیر قابل اعتماد آژانس، در 8 مارس 2012، کشورهای گروه 1+5 (آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، روسیه و چین) به طور رسمی و در قالب بیانیه ای از ایران درخواست کردند به بازرسان آژانس اجازه ورود به پایگاه نظامی پارچین را صادر کند.
یکی از مسائلی که همواره مورد توجه تحلیلگران و ناظران پرونده هسته ای ایران بوده این است که چرا بازرسان آژانس (به پشتوانه سیاستمداران و نهادهای اطلاعاتی امنیتی غربی) تا این حد به بازدید و نظارت بر پارچین اصرار دارند، در حالی که این مجموعه از اساس با فعالیت های هسته ای کشورمان بی ارتباط است.
اصرار غرب برای بازدید و نظارت بر پارچین در حالی است که آژانس تاکنون دوبار از سایت پارچین بازدید کرده و نکته مهم درباب این بازدیدها آن است که تمام آنها به انتخاب خود آژانس بوده است.
بنابر گزارش های موجود در آن زمان (سال 2005) آژانس بر اساس نقشه جغرافیایی، تمام منطقه پارچین را به 4 بخش تقسیم کرده و در 2 مرحله هر بار یکی از این چهار منطقه (یعنی نیمی از پارچین) را برای بازدید انتخاب کرده است.
طی اولین مرحله از بازرسی ها، 11 محل و طی مرحله دوم 8 محل و محدوده اطراف آنها کاملا مورد بازرسی قرار گرفته و از تمامی این اماکن نمونه برداری انجام شده است.
نتیجه این بازرسی های گسترده و کامل، بیانیه مدیرکل وقت آژانس بود که اذعان کرد "آژانس دسترسی آزادانه یافت و چندین نمونهبرداری انجام شد. آژانس هیچگونه فعالیت غیرمعمول در ساختمانهای بازدید شده مشاهده نکرد و نتیجه این نمونه برداریها نشان نمیدهد که مواد هستهای در این مکانها وجود دارد".
با بررسی تمام شواهد به نظر می رسد، نگرانی غرب بیش از آنکه متوجه نقش احتمالی این سایت نظامی در برنامه هسته ای کشورمان باشد، متوجه افزایش روزافزون توان موشکی و دفاعی ایران در برابر تهدیدهای طرف مقابل است.
نظرات بینندگان
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *