ماجرای یک داستان جنایی به سانس فوق‌العاده رسید/درخشش غافلگیرکننده یک بازیگر کمدین
- فیلم سینمایی «بوتاکس» به کارگردانی کاوه مظاهری که در بخش جشنواره جشنواره‌ها در سی‌وهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر حضور با استقبال تماشاگران به سانس فوق‌العاده رسید. این فیلم تحسین‌شده پیش از این به دلیل پروانه نمایش ویدئویی (برای حضور در جشنواره فیلم فجر پروانه نمایش سینمایی برای رقابت در بخش‌های مختلف جشنواره الزامی است. قانون عجیبی که فقط در ایران وجود دارد) نتوانسته بود در سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر حضور داشته باشد.
«بوتاکس» داستان یک قتل خانوادگی است و ماجرای دو خواهری است که به اعضای خانواده و دوستان و آشنایان دروغی مبنی بر این می‌گویند که برادرشان ناپدید شده است و روایت این فیلم از نگاه یکی از خواهران است که اوتیسم دارد تعریف می‌شود. به همین دلیل این فیلم مابین خیال و واقعیت قرار می‌گیرد و هرچه جلوتر می‌رویم خیال بر واقعیت پیشی می‌گیرد.
«بوتاکس» تولید مشترک ایران و کانادا اولین فیلم بلند سینمایی کاوه مظاهری به عنوان تنها نماینده ایران در بخش جشنواره تورین ایتالیا حضور داشت و دو جایزه بهترین فیلم و فیلمنامه این جشنواره را از آن خود کرد. جایزه بهترین فیلم این رویداد سینمایی برای اولین بار به یک فیلم ایرانی داده شد. مظاهری تا پیش از این به خاطر فیلم‌های کوتاه تحسین‌شده‌اش از جمله «روتوش» و «شهر بازی» در میان اهالی سینما چهره‌ای آشنا بود. این دو فیلم پیش از این به عنوان نماینده ایران در رقابت آکادمی اسکار شرکت داشتند.
«بوتاکس» از نظر فرم و داستان در ادامه فیلم کوتاه مظاهری با نام «روتوش» است. در خلاصه داستان این فیلم آمده است: «اکرم و آذر به همه می‌گویند که برادرشان قاچاقی به آلمان رفته و فعلاً ازش خبری ندارند. به‌مرور این دروغ در ذهن اکرم به یک واقعیت تبدیل می‌شود، تا حدی که شبانه‌روز را در انتظار برگشتن برادرش از آلمان، سپری می‌کند.»
«بوتاکس» یک درام خانوادگی با مضامین دوگانه دروغ و حقیقت است. فیلمی که می‌تواند در عین واقع‌نمایی مطلق از یک کمدی سیاه به یک تریلر جنایی و از رویایی به رویای دیگر در حرکت باشد. فیلم از نظر فرم جسورانه، مهندسی شده و از لحاظ سبک بسیار دقیق است. ترکیبی است از کمدی‌های اسلپ استیک، فیلم‌های بلیک ادواردز و تکس اِوری با طنینی از سینمای اوتار یوزلیانی و عناصر سوررئالیسم شاعرانه. هم چیز در این فیلم سر و شکل درستی دارد و مظاهری نشان داده قصه‌گویی در سینمای بلند را هم به خوبی می‌داند. او داستان جنایی رخ داده در داستان را با روایتی بی‌نقص در دکوپاژ روایت می‌کند و از توانایی‌های بازیگران خود نهایت استفاده را می‌برد.
سوسن پرور که پیش از این او را با ایفای نقش‌های کمدی در سریال‌های تلویزیونی از جمله «بزنگاه» عطاران می‌شناسیم در این فیلم و در نقش اول شمایل جدیدی از خود را به نمایش گذاشته است. قطعا پدیده اصلی فیلم بازی خوب و چشم‌گیر پرور در نقش اکرم با درک بالای او و تلاش در بازنمایی روان‌شناختی او در فیلم است که در پیشبرد داستان نقش به سزایی دارد. البته انتخاب او در این نقش نشان از جسارت و شناخت بالای مظاهری از ظرفیت‌های این بازیگر دارد. مظاهری سوسن پرور را انتخاب اول خود برای این نقش عنوان کرده و جواب این انتخاب را به خوبی گرفته است.