عقبماندگی دولت از هدفگذاری مجلس برای تولید برق/ ۳ راهکار پیشگیری از خاموشیها
دبیر کمیسیون انرژی مجلس گفت: متأسفانه از برنامه ششم عقب هستیم، طبق برنامه ششم تولید ۲۵ هزار مگاوات برق طی ۵ سال باید انجام میگرفت، که طبق گزارشهای دادهشده، ۲۰ هزار مگاوات هم محقق نشده است و برق تولیدی محقق شده چیزی حدود ۱۶ هزار مگاوات است.
هادی بیگینژاد در گفتوگو با میزان، به موضوع ریشهیابی مشکل قطعی برق در کشور پرداخت و با اشاره به عوامل کمبود برق اظهار کرد: در تابستان هرسال به دلایل مختلفی مصرف برق ما افزایش پیدا میکند، تجربه سالهای گذشته نشان داده است که همیشه میزان تولید ما کمتر از میزان مصرف است، درنتیجه به دلیل تأمین کمبود برق مشابه سالهای قبل، با هماهنگی قبلی خاموشیهایی به بخشهایی، چون صنایع یا کشاورزی داده میشود که در ساعاتی از شبانهروز مصرفی نداشته باشند.
دبیر کمیسیون انرژی مجلس با اشاره به سه راهکار در خصوص جلوگیری از خاموشیها، تصریح کرد: برای این قضیه سه راهکار وجود دارد؛ راهکار اول، کاهش تلفات شبکه برق از طریق اصلاح و رفع فرسودگی شبکه است که حل این مشکل در کل کشور ۲ الی ۳ سال زمان میبرد؛ راهکار دوم، احداث نیروگاههای جدید است و سوم، اصلاح نیروگاههای فعلی با انجام سیکل ترکیبی است که با قرارگیری بخار در کنار حرارت راندمان نیروگاه افزایش پیدا کند.
وی در رابطه با میزان تحقق برنامه ششم توسعه گفت: ما متأسفانه از برنامه ششم عقب هستیم، طبق برنامه ششم تولید ۲۵ هزار مگاوات برق طی ۵ سال باید انجام میگرفت، که طبق گزارشهای دادهشده، ۲۰ هزار مگاوات هم محقق نشده است و برق تولیدی محقق شده چیزی حدود ۱۶ هزار مگاوات است.
به گفته وی، با توجه به کمبود برق در ایام گرم سال، خاموشی امری طبیعی است و لازم به یادآوری است که خاموشی باید در کل کشور توزیع شود تا بتوان از این تابستان عبور کرد
به عقیده کارشناسان برای صرفهجویی مصرف برق در بلندمدت، وضعیت فعلی تعرفههای برق و دیگر حاملهای انرژی هیچ تاثیری بر کاهش مصرف پرمصرفها نخواهد داشت، اگر تعرفهگذاری برق اصلاح شود و هزینه برق پرمصرفها برابر با هزینه برق صادراتی شود؛ در آن صورت پرمصرفها، مصرف خود را تغییر داده و بهینه رفتار خواهند کرد.
دبیر کمیسیون انرژی مجلس درباره میزان تأثیر تعرفهگذاری انرژی بر قطعی و خاموشیهای برق تصریح کرد: تعرفهگذاریهای برق که اکنون وجود دارد و تفاوتی هم با وجود نداشتن ندارد، در حال حاضر اثر چندانی ندارد، باید مدل تعرفهگذاری اصلاحشده و درست آن اجرا شود و مصرف برق برای پرمصرفها بسیار هزینه داشته باشد این نوع تعرفهگذاری اثرگذار خواهد بود.
وی افزود: بدلیل گرمی هوا و هزینههای پایین مصرف انرژی، مدیریت مصرف برای پرمصرف ها هیچ اهمیتی ندارد، برای صرفهجویی مصرف برق در بلندمدت، باید هزینه برق پرمصرفها اصلاح و برابر با هزینه برق صادراتی شود.
بیگی نژاد با اشاره به میزان مصرف در مناطق جنوبی اظهار کرد: در مناطق گرمسیری همانند خوزستان، بندرعباس و بوشهر بدون کولر نمیتوان زندگی کرد، استفاده نکردن از کولر در شرایط دمایی ۴۰ یا ۵۰ درجه بسیار سخت است و از آنجا که ناچار به مصرف برق بیشتری نسبت به مناطق سردسیر است، افزایش تعرفه مشترکان مناطق گرمسری تنها مشقت زندگی آنان را بیشتر میکند.
دبیر کمیسیون انرژی مجلس بیان کرد: طبق آمار متفاوت هم اکنون حدود ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ مگاوات برق در کشور صرف استخراج رمزارزها میشود. واقعی کردن قیمت برق برای استخراج کنندگان رمزارز تاثیر بسزایی دارد و دیگر صرفه اقتصادی ندارد که رمزارز را استخراج کنند، که بتدریج آنها از این کار دست میکشند.
بیگی نژاد: اگر این میزان برق به استخراج کنندگان رمزارزها داده نشود، بالتبع به مردم داده میشود، که متاسفانه دیده میشود اغلب آنها بصورت غیرقانونی و قاچاق این کار را انجام میدهند که برای کشور هم مشکلساز شدهاند.
وی همچنین درباره راهکار صرفهجویی مشترکان پرمصرف، تصریح کرد: راهکار تعرفهگذاری پلکانی مهم است. تعرفهگذاری پلکانی به این صورت است که اگر قیمت برق براساس میزان مصرف مشترک تغییر میکند و درصورت بالاتر رفتن مصرف از یک حدی به قیمت تمام شده میرسد، که با این روش این مشترکین مصرف خودشان را تطبیق میدهند.
بیگی نژاد ادامه داد: اگر مصرف مشترکی باتوجه به مناطق مختلف در حد اسراف باشد باید پلکانی شود و از یک محدودهای به بعد بصورت قیمت تمام شده تعرفه گذاری شود آنوقت خود آن فرد مصرف خود را کنترل میکند.
دبیر کمیسیون انرژی مجلس در خصوص تمایل نداشتن بخش خصوصی به سرمایه گذاری در صنعت انرژی، افزود: وزارت نیرو قیمت تکلیفی به این نیروگاهها بخش خصوصی میدهد و از آنها نیز خریداری میکند، نمیتوان خیلی قیمت نیروگاهها را تغییر داد.
وی افزود: درآمد نیروگاه خصوصی درصورت کم یا زیاد شدن به حساب وزارت نیرو واریز میشود و به حساب نیروگاهها نمیرود، اگر چنانچه نیروگاهها مستقیم با مردم طرف حساب باشند در این صورت تفاوت خواهد داشت و انگیزهای برای بخش خصوصی خواهد بود؛ که در حال حاضر نمیشود راجع به آن قضاوت کرد.
بیگی نژاد در پایان عنوان کرد: با در نظر گرفتن محدودیت مالی نداشتن، اگر ورود به صنعت انرژی برای بخش خصوصی صرفه اقتصادی داشته باشد، طرف حساب آن مردم باشند و بهای برق را برای بخش خصوصی تمام شده در نظر گرفت، نیروگاهسازی یک زمانی حدود ۵ تا ۷ سال زمان نیاز دارد و حتی سیکل بخارش را با هدف افزایش راندمان و تولید راه اندازی کند، چیزی حدود سه سال زمان میخواهد، لذا پروسهی زمانبری است.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *