صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

حضور مردم و انتخابات در نظام جمهوری اسلامی مسئله‌ مردم‌سالاری دینی است

۰۶ خرداد ۱۴۰۰ - ۰۶:۳۰:۰۱
کد خبر: ۷۲۷۷۷۰
دسته بندی‌: سیاست ، امام (ره) و رهبری
مسئله‌ حضور مردم و انتخابات در نظام جمهوری اسلامی با این شکل بدیع و تازه‌ای که در دنیا عرضه می‌شود، مسئله‌ی بسیار مهمی است؛ جا دارد درباره‌ آن بیشتر تأمل شود، حرف زده شود، بحث شود. مسئله، مسئله‌ مردم سالاری دینی است؛ یعنی حضور یکپارچه‌ مردم، رقابت جدی، فعالیت و تلاش حقیقی مردمی، در کنار معیار‌های اسلامی و معیار‌های الهی. این ترکیب شگفت‌آور همان چیزی است که بشریت محتاج آن است؛ تشنه‌ آن است.
- بنا به اعلام پایگاه اطلاع رسانی KHAMENEI.IR گزیده‌ای از بیانات رهبر انقلاب درباره اهمیت انتخابات ریاست جمهوری ۱ اردیبهشت ۱۳۹۶ در این پایگاه منتشر شد که در این مجال بازخوانی می‌شود.

۱. ایجاد حماسه‌ سیاسی
اصل مطلب در مسئله‌ی انتخابات، ایجاد حماسه‌ی سیاسی است؛ حضور حماسی مردم در پای صندوق‌ها است. حماسه یعنی چه؟ حماسه یعنی آن کار افتخارآفرینی که با شور و هیجان انجام میگیرد. هر رأیی که شما به یکی از این نامزد‌های محترم بدهید - این هشت نفر آقایان محترمی که در صحنه هستند - رأی به جمهوری اسلامی داده‌اید. رأی به هر نامزدی، رأی به جمهوری اسلامی است؛ رأی اعتماد به نظام و سازوکار انتخابات است. اینکه شما وارد عرصه‌ی انتخابات میشوید؛ چه آن کسی که نامزد ریاست جمهوری است، چه آن کسی که انتخاب میکند - مثل من و شما - نفْس ورود در این میدان، به معنای اعتماد به جمهوری اسلامی و اعتماد به سازوکار انتخابات است؛ در درجه‌ی دوم هم، رأی به کسی است که یا شما، یا آن برادر و خواهر دیگر، یا بنده‌ی حقیر تشخیص داده‌ایم که برای آینده‌ی کشور مفیدتر از دیگران است. ۱۳۹۲/۰۳/۱۴،

۲. شکل بدیعی که جمهوری اسلامی به دنیا عرضه کرده
برگزاری انتخابات در کشور، از افتخارات جمهوری اسلامی است. آن روزی که در این کشور صحبت انتخابات شد، از اول مشروطه تا زمان جمهوری اسلامی - قبل از آن که این حرف‌ها معنا نداشت - حقیقتاً به معنای واقعی کلمه، یک انتخابات سراسرىِ عمومىِ پرشورِ واقعی اتفاق نیفتاده بود. حتّی در دوران نهضت ملی هم اگرچه یک انتخابات واقعی بود، اما در حد شأن ملت ایران نبود، که مردم از ابعاد و اعماق روستا‌ها بیایند پای صندوق‌های رأی، خودشان بشناسند، خودشان بدانند، خودشان رأی بدهند؛ این اتفاق فقط در جمهوری اسلامی افتاد و امام بزرگوار ما مبتکر و طراح و مهندس این بنا بود. ایشان از همان اول کار اصرار کرد که باید همه‌پرسی برای تعیین نظام حکومتی در جمهوری اسلامی هرچه سریع‌تر انجام بگیرد.
 
در انقلاب‌های دنیا این کار‌ها بعد از سه سال، چهار سال، پنج سال، گاهی هم بیشتر، اتفاق می‌افتد؛ اما در جمهوری اسلامی، کمتر از پنجاه روز بعد از پیروزی انقلاب، همه‌پرسی سراسری انجام گرفت و آن جمعیت کثیر و عظیم و آن نسبت بالا، آمدند پای صندوق‌های رأی و رأی دادند. این که به چه رأی دادند، مسئله‌ی دوم است؛ مسئله‌ی اول این است که مردم با همه‌ی وجود خود نشان دادند که در صحنه حاضرند و برای اقدام و برای تصمیم‌گیری و برای تعیین خطمشىِ آینده آماده‌اند. این از آنجا خشت اوّلش گذاشته شد، پایه‌گذاری شد و بعد هم ادامه پیدا کرد.۱۳۹۲/۰۲/۱۶
 
مسئله‌ حضور مردم و انتخابات در نظام جمهوری اسلامی با این شکل بدیع و تازه‌ای که در دنیا عرضه میشود، مسئله‌ی بسیار مهمی است؛ جا دارد درباره‌ی آن بیشتر تأمل شود، حرف زده شود، بحث شود. مسئله، مسئله‌ی مردم سالاری دینی است؛ یعنی حضور یکپارچه‌ی مردم، رقابت جدی، فعالیت و تلاش حقیقی مردمی، در کنار معیار‌های اسلامی و معیار‌های الهی. این ترکیب شگفت آور همان چیزی است که بشریت محتاج آن است؛ تشنه‌ی آن است.
 
آنچه که جمهوری اسلامی را به عنوان یک پدیده‌ی بدیع ممتاز میکند، همین است که: حضور مردم و انتساب به معنویات و به حکم الهی و خشوعِ در مقابل پروردگار. این دو یک حقیقت واحدی را تشکیل داده اند. این بحث که در نظام اسلامی، جمهوریت مقدم است یا اسلامیت مقدم است، یک بحث بی معنی و انحرافی است. اسلامیت و جمهوریت دو عنصر جدا نیستند که به یکدیگر وصل شده باشند و یک حقیقت را به وجود آورده باشند؛ در دل اسلامیت، جمهوریت هست. در دل اتکاء به حکم الهی، تکیه‌ی به مردم و احترام به خواست و رأی مردم هست. جمهوری اسلامی یک حقیقت واحد است که هدیه‌ی انقلاب اسلامی به ملت ایران است. این، آن چیزی است که در این سی سال، امتحان کارآمدىِ خود را به بهترین وجهی داده است.
 
آن کسانی که مدعی دموکراسی هستند، باید پاسخ بدهند که دموکراسی حقیقی در مجموعه‌ی حکومت‌های آن‌ها چقدر است. آیا این میل مردمی، این جاذبه‌ی ایمانیای که در دل ملت ایران موج میزند و آن‌ها را به عنوان یک انجام وظیفه به پای صندوق رأی میکشاند، در آنجا کجاست؟ در کجای این دموکراسی‌ها این را میشود دید؟ این شیوه‌ی بدیع حکومت، هدیه‌ی اسلام به ماست؛ در کنار این حقیقت، این را باید توجه کرد که ظرفیت جمهوری اسلامی و نظامی که بر این پایه استوار است، چه ظرفیت عظیمی است. ۱۳۸۸/۰۵/۱۲،

۳. نهادینه شدن مردم‌سالاری دینی
این‌که یک نظام اسلامی -نظامی زیر پرچم توحید و دین- میتواند مردم‌سالاری را به شکل آشکار و واضح و با زبان گویا در مقابل چشم مردم جهان قرار دهد، درست عکس تبلیغات استکبارىِ دنیای لیبرال دمکراسی است. آن‌ها میخواهند بگویند مردم سالاری منحصر در ماست. نمیتوانند این را تحمل کنند که یک نظام اسلامی و دینی، با ارزش‌های والای ایمانىِ خود بتواند مردم سالاری را این‌طور نهادینه کند. در طول بیست‌وپنج سال، حداقل بیست‌وپنج انتخابات در این کشور برگزار شده است و مردم پای صندوق‌ها رفته‌اند و گزینه‌ها و خواست خودشان را تحقق بخشیده‌اند و مسؤولان را خودشان انتخاب کرده‌اند. ۱۳۸۴/۰۲/۱۱
 
مزه‌ی مردم‌سالاری را مردم در جمهوری اسلامی چشیدند. از آغاز پیروزی انقلاب تا امروز، در همه‌ی مسائل مهم، در همه‌ی مسئولیت‌های اساسی کشور، مردم بودند که نقش ایفا کردند. یازده بار انتخابات ریاست جمهوری، نُه بار انتخابات مجلس شورای اسلامی، چند بار انتخابات مجلس خبرگان و شوراها؛ یعنی در این سی‌وچهار سال، تقریباً هر سال یک انتخابات انجام گرفته است. مردم احساس میکنند که بر سرنوشت خود در مدیریت کشور و در برنامه‌های کلان کشور، آن‌ها هستند که تصمیم‌گیرند و نظارت میکنند و عمل میکنند؛ این مردم‌سالاری دینی است. ۱۳۹۲/۰۵/۱۲،

۴. انتخابات مظهر خداباوری، مردم باوری وخودباوری
انتخابات مظهر هر سه باوری است که در امام وجود داشت و باید در ما وجود داشته باشد: مظهر خداباوری است، چون تکلیف است. وظیفه‌ی ما است، تکلیف ما است که در سرنوشت کشور دخالت کنیم؛ تکتک آحاد ملت این تکلیف را دارند. مظهر مردم‌باوری است، چون انتخابات مظهر اراده‌ی آحاد مردم است؛ مردمند که مسئولان کشور را به این وسیله انتخاب میکنند؛ و مظهر خودباوری است، چون هر کسی که رأی در صندوق می‌اندازد، احساس میکند که به سهم خود در سرنوشت کشور دخالت کرده است، به سهم خود تعیین کرده است؛ این خیلی چیز مهمی است. پس انتخابات هم مظهر خداباوری است، هم مظهر مردم‌باوری است، هم مظهر خودباوری است.۱۳۹۲/۰۳/۱۴،

۵. نظام متّکی به ایمان‌ها و عواطف و علایق مردم است
مسأله‌ی انتخابات، مسأله‌ی بسیار مهم و اساسی و تعیین‌کننده‌ای است. اهمیت انتخابات از جهات گوناگونی است. یکی از آن‌ها این است که نظام ما نظامی است متّکی به ایمان‌ها و عواطف و علایق مردم. اساساً سرِّ شکست‌ناپذیری این نظام این است که به مردم متّکی است. این چیز مهمّی است. اتّکای به مردم هم آسان به دست نمیآید و همه جا حاصل نمیشود. اگر یک سرِّ الهی در میان نباشد، توجّه نفوس و دل‌های مردم هم ممکن نیست. شما ملاحظه بفرمایید، خدای متعال به پیغمبرِ با آن عظمت میفرماید: «هو الّذی ایّدک بنصره و بالمؤمنین»؛ یعنی مؤمنین را در کنار نصرت الهی میآورد. هیچ بُعدی هم ندارد که آدم بگوید که این «بالمؤمنین»، تفسیر جزئی از مفهوم «بنصره» هم هست که اصلاً نصر الهی به وسیله‌ی مؤمنین تحقّق میپذیرد. البته در مواردی هم نصرت‌های خارج از مقولات عادی در زمان آن بزرگوار بوده است - مثل ملائکه‌ی مسوّمین و غیرذلک - لیکن عمده‌اش مؤمنین‌اند. بعد هم میفرماید: «لو انفقت ما فی الأرض جمیعاً ما الّفت بین قلوبهم و لکنّ الله الّف بینهم». یعنی‌ای نبی گرامی ما! این «بالمؤمنین»‌ی هم که ما میگوییم، خیال نکن که خودت توانستی آن‌ها را جذب کنی؛ نه - این کار من و ما و کار عوامل مادی و بشری نیست - این سرّ الهی و سرّ معنوی است.
 
حال آن نکته‌ی باریکتر ز مو این‌جاست که همین سرّ الهی و معنوی هم قابل تعریف است. چیزی نیست که بگوییم عقل شما مردم نمیرسد و سه، چهار نفری هستند که این چیز‌ها را میفهمند؛ نخیر. این امر واضحی است. این سرّ الهی عبارت است از ایمان. وقتی ایمان‌ها در دل‌های مردم میجوشد و به مرحله‌ی عمل سرازیر میشود، نتیجه این است که هر پدیده‌ای که متّکی به ایمان الهی است، تقویت پیدا میکند. این‌جا، چون نظام، نظام الهی و نظام قرآنی است و مردم هم معتقد و متّکی به دین و به هرآنچه که مربوط به دین است، هستند، قهری است که چنین نظامی را به راحتی میشود با این مردم ادامه داد و این مردم بدون این‌که از کسی طلبکاری کنند؛ بدون این‌که منّتی بر سر کسی بگذارند و بدون این‌که برای این همه اخلاصِ خود از کسی جز خدا بهایی بطلبند، وارد میدان میشوند. نتیجه این است که بزرگترین طرّاحان سیاسی و قویترین شبکه‌های جاسوسی دنیا بنا میکنند علیه این کشور و این نظام کار کردن؛ اما کارشان بعد از هفده سال به نتیجه نمیرسد و ان‌شاءالله ده‌ها هفده سال هم خواهد گذشت، ولی باز به نتیجه نخواهد رسید. پس ببینید نقش حضور مردم چقدر زیاد است. ۱۳۷۴/۱۱/۱۴،

۶. انتخابات مظهر آزادی مردم در انتخاب سرنوشت خود است
آنچه این روز‌ها در درجه اوّلِ اهمیت است و من باید چند جمله‌ای درباره آن عرض کنم، انتخابات است. انتخابات، مظهر حضور مردم و آزادی ملت ایران در انتخاب سرنوشت خود است. شما وقتی رئیس‌جمهور را انتخاب میکنید، یعنی تمام سررشته‌های اجرایی کشور را در دست کسی میگذارید که منتخب شما و برخاسته از رأی و اراده شماست. این کار به معنای قدرت مردم در اداره کشور و در دست داشتن سرنوشت کشور به وسیله ملت است؛ این چیزِ کم و کوچکی نیست؛ این برای ما همه چیز است. من به شما عرض کنم؛ چیزی که در این بیست و پنج سال کشور و ملت ما را در مقابل تهاجم وحشیانه زیاده‌خواهان بین‌المللی حفظ کرد، همین بود که میدیدند ملت، صاحب دولت و مجلس و صاحب مسؤولان است. تا امروز پشتوانه حضور ملی بوده که همیشه دولت‌های متجاوز و مقتدر جهانی را ترسانده است. این حضور، مثل سنگری برای کشور ما محسوب شده است؛ این چیز خیلی مهمّی است. اگر در کشور ما انتخابات و مردم‌سالاری و حضور مردمی و اراده‌های جوشان شما مردم در وسط صحنه و میدان نمیبود، بدانید یک سال هم این انقلاب دوام نمیآورد؛ در مقابلِ یکی از تهاجم‌های سیاسی و محاصره‌های اقتصادی هم دولت‌ها نمیتوانستند ایستادگی کنند؛ آن سنگر اصلی، شما بودید.
 
انتخابات مظهر حضور مردم است؛ همچنان که حضور در راهپیمایی بیست‌ودوم بهمن، یکی از مظاهر حضور مردمی است. دشمن و دستگاه‌های استکباری از انتخابات شما و از راهپیماییتان در بیست‌ودوم بهمن میترسند؛ بنابراین از همه نیروی خود استفاده میکنند شاید بتوانند انتخابات و حضور مردم و رأی آزاد و دخالت مردم در سرنوشت خود را از این ملت و از این کشور بگیرند. بیست‌وپنج سال است که این تلاش را میکنند؛ الان هم تلاش میکنند. ۱۳۸۲/۱۱/۱۵
 
انتخابات در کشور ما -ازجمله این انتخابات- خصوصیّاتی دارد که من چند خصوصیّت را که به نظرم مهم می‌آید، عرض میکنم. یکی این است که مردم برای شرکت در این انتخابات و در [دیگر]انتخابات‌های کشور ما آزادی عمل دارند. در بعضی از کشور‌ها اجباری است؛ حتّی در کشور‌های غربی -اروپایی و غیر اروپایی- اجبار هست؛ یعنی شرکت نکردن در انتخابات برای آن‌ها هزینه دارد؛ در کشور ما شرکت نکردن در انتخابات هیچ هزینه‌ای ندارد؛ مردم آزادانه شرکت میکنند، با انگیزه شرکت میکنند، با رغبت شرکت میکنند؛ فکری دارند، دنبال فکر حرکت میکنند. این بسیار با ارزش است. ۱۳۹۴/۱۲/۲۰،

۷. انتخابات نقطه اساسی وصل افکار مردم به بدنه نظام اجرایی است
آنچه امروز مطرح است و لازم است با شما برادران عزیز وزارت کشور و استانداران و فرمانداران و معاونان سیاسی و کارکنان وزارت محترم کشور مطرح بشود، این است که انتخابات، با همان جایگاه اساسی خود در نظام جمهوری اسلامی، همواره مورد توجه باشد. انتخابات، آن نقطه‌ی اساسی وصل افکار و آرای مردم به بدنه‌ی نظام اجرایی است. اگر انتخابات - همچنان که بحمدالله در گذشته همین‌طور بوده است - با حضور مردم، با اراده‌ی مردم، با آزادی کامل مردم و انتخاب آزادانه‌ی آن‌ها انجام بگیرد، و بخصوص اگر ان‌شاءالله در این انتخاب، حداکثر آگاهی از سوی مردم به کار برود، تا این‌که افراد صالح و شایسته و حقیقتاً حایز شأن نمایندگی این ملت عظیم، به مجلس فرستاده بشوند، نظام اسلامی میتواند مطمئن باشد که در جهت آرزو‌ها و هدف‌های خود در حرکت است. این، نقش انتخابات و شأن والای انتخابات است. ۱۳۷۰/۰۹/۲۷،

۸. انتخابات مؤثرترین وسیله برای تحقق آرمان‌ها
انتخابات جلوه‌ی بسیار زیبا و جذاب مشارکت عمومی است؛ مؤثرترین وسیله برای این است که هر فردی بتواند آرمان‌ها و خواست‌ها و مطلوبِ خود را در قالب اجرایی قرار دهد و آن را به تحقق نزدیک کند. اگر کسی را طبق آرمان‌ها و آرزو‌های خودتان انتخاب کردید، این امکان که آن آرزو‌ها تحقق پیدا کند، به واقعیت نزدیک میشود. کسی که فکر میکنید برای تحقق خواست‌ها و آرزو‌ها و گشودن گره‌های مهمی که برای شما در زندگی مطرح است، مناسب و شایسته است، وقتی او را انتخاب کردید، در واقع بلندترین قدم را برداشته‌اید؛ برای این‌که این مشکلات از بین برود. هر خواسته‌یی - چه مادی و چه معنوی - در این انتخاب و در تعیین مسؤول قوه‌ی اجرایی میتواند تحقق پیدا کند. ۱۳۸۴/۰۲/۱۱،

۹. هرچه بکاریم درو می‌شود
نکته بعدی این است که آحاد ملت ما باید بدانند آنچه بکارند، میدروند. بعضی ممکن است در رأی‌گیری شرکت نکنند؛ بعد بگویند چرا فلان کار نشد. شما باید شرکت میکردید و آن کسی را که فکر میکنید میتواند این کار را انجام دهد و میپسندید، انتخاب میکردید تا آن‌طور که میخواهید، بشود. نمیشود ما در انتخابات شرکت نکنیم؛ بعد نتیجه انتخابات احیاناً آن‌طور که ما میپسندیم، نشود؛ سپس بگوییم چرا نشد! بله، وقتی انسان شرکت نکند، همین است. همه باید شرکت کنند؛ این یک وظیفه است؛ هم وظیفه اسلامی است، هم وظیفه میهنی و ملی است و حفظ عزّت و شوکت کشور به این وابسته است، هم وظیفه سیاسی است - کسانی که فهم و تشخیص سیاسی دارند، وظیفه دارند وارد شوند - هم وظیفه اخلاقی است؛ حقوق مردم اقتضاء میکند که در این میدان وارد شوند. کار‌هایی که باید در این کشور انجام گیرد، اقتضاء میکند که انسان در این میدان وارد شود. انتخابات را مغتنم بشمارید و قدر بدانید و در آن شرکت کنید؛ حادثه بسیار مهمّی است. ۱۳۸۰/۰۲/۲۸،

۱۰. انتخابات امید‌های تازه‌ای در دل‌ها برمی‌انگیزد
امسال، سال تجدید انتخابات ریاست جمهوری است؛ این هم مقطع بسیار مهمی است. هر انتخاباتی برای ملت ما و فضای عمومی کشور مثل نسیمی است که فضا را تغییر میدهد و معطر میکند؛ هوای تازه‌یی در فضای کشور به وجود میآورد و امید‌های تازه‌یی در دل‌ها برمی‌انگیزد. صحنه‌ی انتخابات -بخصوص انتخابات ریاست جمهوری- یکی از جدیترین و پُرشورترین و پُرجاذبه‌ترین صحنه‌های مشارکت عمومی مردم است. ۱۳۸۴/۰۲/۱۱،

۱۱. انتخابات؛ خون تازه در پیکر انقلاب و نظام
با این انتخابات، خون تازه‌ای به پیکر انقلاب و کشور و نظام جمهوری اسلامی دمیده خواهد شد؛ حرکت تازه‌ای برای او پیش خواهد آمد، نشاط تازه‌ای پیدا خواهد کرد؛ همچنان که همه‌ی انتخابات‌ها همین جور است. انتخابات مظهر حضور مردم است؛ مظهر دخالت مردم در سرنوشت خود است.
 
البته آفتهائی وجود دارد؛ باید سعی کنیم این آفت‌ها پیش نیاید. مردم ما و کشور ما از انتخابات سال ۸۸ بهترین خاطره‌ها و بد‌ترین خاطره‌ها را دارند. بهترین خاطره‌ها حاصل حضور عظیم چهل میلیونی مردم پای صندوق‌های رأی بود، که دنیا را خیره کرد؛ بد‌ترین خاطره‌ها مربوط به جرزنی‌های سیاسی یک عده آدم نادان، ناباب و بعضاً معاند در قضیه‌ی انتخابات بود. ۱۳۹۰/۱۰/۱۹
 
مسئله‌ی انتخابات در طول این سی و چهار سال برای کشور یک مسئله‌ی تعیین کننده و تجدید حیات دهنده برای مجموعه‌ی حرکت کشور ما بوده است. در طول این سالها، این سی و چند انتخاباتی که برگزار شده و مردم در پای صندوق‌های رأی حاضر شده‌اند، هر باری یک مجموعه‌ی بلائی را از کشور دفع کرده است و هر باری توانسته است یک قوّت جدیدی، روح جدیدی، در کالبد کشور و ملت و انقلاب بدمد؛ این دفعه هم از جهاتی، از پاره‌ای از انتخابات گذشته مهمتر است؛ که حالا یک جهت - همان طور که اشاره کردند - این است که انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات شوراها، و در بعضی جا‌ها انتخابات میاندوره‌اىِ بعضی از انتخابات‌های دیگر، با هم مجتمع شده است. ۱۳۹۲/۰۲/۱۶،

۱۲. برگزاری انتخابات مایه کند شدن حربه دشمن
البته من راجع به انتخابات در سخنرانی کرمان و سخنرانی‌های دیگر در همین سفر مفصل صحبت کرده‌ام؛ اما آنچه الان عرض میکنم، از دیدگاه چالش‌های دشمنان با انتخابات است. دشمنان ما میخواهند اصلاً انتخابات برگزار نشود. چرا؟ برای این‌که بتوانند شاهدی بیاورند که در ایران مردم‌سالاری و دمکراسی نیست. وقتی ما انتخابات برگزار میکنیم، حربه‌ی آن‌ها کند میشود؛ بنابراین اولین خواسته‌های آن‌ها برگزار نشدن انتخابات است؛ کمااین‌که زمان برگزاری انتخابات مجلس هفتم هم تلاش کردند انتخابات را تعطیل کنند؛ اما خدا نگذاشت. آن‌ها خیلی تلاش کردند؛ انواع و اقسام راه‌ها را پیمودند و بعضی از عناصر غافل داخلی را هم به کار گرفتند؛ اما «انهم یکیدون کیدا و اکید کیدا» خدای متعال مکر آن‌ها را پاسخ داد و جلویش را گرفت و بحمدالله انتخابات خوب برگزار شد. در این انتخابات هم اولین هدف آن‌ها این است که انتخابات برگزار نشود. ۱۳۸۴/۰۲/۱۹
 
انتخابات میتواند برای کشور و ملت ما یک وسیله‌ی مصونیت و یک نمودار اقتدار باشد و ملت و نظام اجرایی کشور را در مقابله‌ی با چالش‌های گوناگون جهانی، از گذشته مستحکم‌تر کند. انتخابات میتواند نظام جمهوری اسلامی را جوان‌تر از آنچه هست، بکند. انتخابات پُرشور از سوی مردم میتواند روز نویی را برای آن‌ها رقم بزند. انتخابات، هم در صحنه‌ی خارجی و در مقابل چشم بیگانگان، هم در صحنه‌ی داخلی، و هم برای پیشرفت کشور، یکی از مهمترین و اساسیترین رویدادهاست. دشمن میخواهد انتخابات نباشد. اگر میتوانستند روی مردم و یا گروه‌های سیاسی اثر بگذارند، کاری میکردند که اصلاً انتخابات برگزار نشود. ۱۳۸۴/۰۲/۱۹،

۱۳. انتخابات تضمین‌کننده آینده و امنیت کنونی
یکی از مسائلی که برای مردم ما بسیار مهمّ است و از مسائل جارىِ امسال ماست و من باید روی آن تکیه کنم، مسأله‌ی انتخابات آینده است. انتخابات آینده، مثل همه‌ی انتخابات دوران بیست و پنج سال گذشته، در زمان خود مهمترین مسأله‌ی کشور است. انتخابات اگر به‌صورت مطلوب انجام گیرد، آینده را تضمین و امنیت کنونی را هم تأمین میکند. انتخابات مطلوب کدام است؟ انتخابات مطلوب انتخاباتی است که سالم، آزاد و طبق قانون برگزار شود؛ انتخاباتی که مردم با شور و نشاط در آن شرکت کنند؛ انتخاباتی که به عنوان وظیفه‌ی دینی، همه‌ی مردم خود را موظّف به برگزاری باشکوه آن بدانند. ۱۳۸۲/۰۹/۲۵
 
حضور در انتخابات یکی از مستحکم‌ترین وسیله‌هایی است که این ملت میتواند آن را مثل یک زره پولادین در مقابل خود و در مقابل حمله‌ی دشمنان و سوءنیّت و بد دلىِ مستکبران و دخالت‌کنندگان نگه دارد. انتخابات بسیار مهمّ است. آنچه که بنده در انتخابات از خدای متعال خواسته‌ام و میدانم که ملت عزیز ما هم همین را میخواهد، این است که انتخابات پُرشور، سالم، قوی و با حضور ملت انجام گیرد و ان‌شاءالله خدای متعال به ملت ما توفیق دهد که نمایندگان صالح و توانمند و کارآمدی را به مجلس بفرستد. ۱۳۸۲/۱۰/۱۸
 
انتخابات یک حادثه‌ی یکروزه است، ظرف یک روز انجام میگیرد؛ اما از آن حوادثی است که تأثیر آن، تأثیر بلندمدت است. انتخابات ریاست جمهوری را شما در ظرف یک روز انجام میدهید، اما اولاً کسی را یا کسانی را برای مدت چهار سال بر سرنوشت کشور و جریان‌های عمده‌ی کشور حاکم میکنید؛ ثانیاً دامنه‌ی تأثیر آن به همان چهار سال هم محدود نمیماند. گاهی اوقات دولت‌ها کارهائی میکنند که تأثیرات آن تا سال‌ها باقی میماند؛ چه کار‌های خوب، چه خدای نکرده کار‌های غیر خوب؛ تأثیر آن منحصر نمیماند به آن چهار سال؛ مثل یک جریانی ادامه پیدا میکند. پس شما در یک روز یک حرکتی میکنید، یک انتخابی میکنید، یک اقدامی میکنید که تأثیر آن در کوتاه‌مدت، در چهار سال، و در بلندمدت، گاهی در چهل سال باقی میماند؛ اینقدر انتخابات مهم است. ۱۳۹۲/۰۲/۲۵،

۱۴. هدف‌گذاری دشمن در انتخابات
در هر نوبت از انتخابات ریاست جمهوری - البته انتخابات دیگر نیز همین‌طور است؛ منتها انتخابات ریاست جمهوری مهمتر است - بوق‌های تبلیغاتی دشمنان پیشاپیش مشغول سمپاشی و آلوده کردن و زهرآگین نمودن فضا میشوند تا شاید بتوانند به انتخابات لطمه‌ای بزنند. شما و همه ملت عزیز ایران بدانید - و میدانم که میدانید - دشمن چشم دوخته است که انتخابات ریاست جمهوری، انتخابات بیرونقی شود. برای آن‌ها این مهمّ است. در درجه اوّل، دشمن مایل است که انتخابات بی رونق شود - البته در درجه دوم ممکن است کسی را بر کسی ترجیح دهند؛ اما آن درجه بعدی است؛ نقطه مقابل آن، برای دلسوزان نظام و شخص این‌جانب، در درجه اوّل این مهم است که انتخابات، انتخابات پُررونق و پُرشوری شود و آحاد عظیم مردم، شرکت در انتخابات را وظیفه خودشان بدانند. ۱۳۸۰/۰۲/۱۱
 
انتخاباتِ امسال اهمیت مضاعف دارد. من به شما عرض کنم برادران عزیز! خواهران عزیز! همه‌ی ملت ایران! امروز انتخابات شما - که حدود یک ماه دیگر انجام خواهد گرفت -به یک موضوع مهم بین‌المللی تبدیل شده است؛ این را بدانید. دستگاه‌های فکری دشمنان - به قول خودشان، اتاق‌های فکر- نشسته‌اند رصد میکنند مقدمات این انتخابات را، این حادثه‌ی بزرگ را؛ دارند نگاه میکنند؛ نقشه هم دارند، هدف هم دارند. هدف جبهه‌ی دشمنان شما، نقطه‌ی مقابل هدف شما است. شما که در انتخابات شرکت میکنید، دنبال یک فرد اصلحی میگردید که بتواند کشورتان را با همین سرعت، بلکه بیش از این، پیش ببرد؛ هم در عرصه‌ی مادی، هم در عرصه‌ی معنوی. شما دنبال انتخاباتید، برای اینکه کسی یا کسانی، دولتی، رئیس جمهوری بتواند عزت شما را بالا ببرد، استقلال شما را عمیق‌تر کند، وضع زندگی شما را بهتر و مرفه‌تر کند، گره‌ها را باز کند، امید و شور و شوقی در کشور به‌وجود آورد؛ اما دشمن شما درست بعکس، مایل است انتخاباتی انجام بگیرد -حالا که بنا است انجام بگیرد؛ البته اگر میتوانستند کاری کنند که انتخابات انجام نگیرد، آن کار را میکردند؛ اما حالا که بالاخره چاره‌ای ندارند و انتخابات انجام خواهد گرفت- که برای آینده‌ی کشور این محسّنات را نداشته باشد؛ بلکه کشور را به سمت وابستگی، به سمت ضعف، به سمت عقب‌ماندگی در صحنه‌های گوناگون حرکت دهد؛ کشور را به عقب بکشاند، به عقب براند؛ آن‌ها هدفشان این است. پس دو تا هدف در مقابل هم قرار دارد: هدف ملت ایران، هدف جبهه‌ی دشمنان.
 
هدف ملت ایران چگونه تأمین خواهد شد؟ با دو عامل، این هدف تأمین میشود: یک عامل این است که انتخابات، انتخابات گرم و پرشوری باشد؛ افراد زیاد شرکت کنند، مردم با شور و شوق شرکت کنند، بیایند پای صندوقها. دوم اینکه این انتخابات منتهی شود به انتخاب یک انسان شایسته‌ی وارسته‌ی باعزمِ مؤمنِ انقلابىِ با همت جهادی. با این دو چیز، مقصود ملت ایران حاصل میشود.
 
مقصود دشمن چگونه حاصل میشود؟ مقصود دشمن با این حاصل میشود که انتخابات اولاً سرد برگزار شود؛ مردم بیرغبت باشند، عده‌ی کمی شرکت کنند، یک عده‌ای بگویند: آقا چرا شرکت کنیم؟ فایده‌اش چیست؟ ما نمیخواهیم بیائیم. این‌ها دشمن را خوشحال میکند. ثانیاً نتیجه‌ای که از صندوق‌ها بیرون میآید، نتیجه‌ای باشد که دولت را، به تبع دولت، ملت را به سمت وابستگی بیشتر، به سمت تبعیت بیشتر، به سمت قرار گرفتن در سیاست‌های دشمنان قرار دهد؛ دشمن این را میخواهد. ۱۳۹۲/۰۲/۲۵

۱۵. انتخابات ریاست جمهوری، مظهر آزادی و قدرت انتخاب و رشد ملت ایران است
مسأله اصلیای که امروز در نظر دارم عرض کنم، مسأله انتخابات است که مسأله بسیار مهمّی است. انتخابات را یک حادثه کوچک نگیرید. همه انتخاب‌های کشور همین‌طور است؛ اما انتخاب ریاست جمهوری مهمتر است.
 
انتخابات ریاست جمهوری، مظهر آزادی و قدرت انتخاب و رشد ملت ایران است. برای یک ملت - مثل بعضی از ملت‌هایی که شما میبینید با همه باد و بروتی که دارند - ننگ است که در انتخابات ریاست جمهوریاش، سیوپنج درصد یا چهل درصد حائزان شرایط شرکت کنند. پیداست که مردم به نظام سیاسىِ خود نه اعتماد دارند، نه اعتنا میکنند و نه امید دارند. با بعضی از شهروندان امریکایی، قبل از همین انتخابات اخیرشان مصاحبه کرده بودند و گفته بودند به چه کسی رأی میدهید؟ گفته بودند چه فایده، چه فرقی میکند؛ به هیچ کس! همین‌طور هم شد؛ عملاً سیوچند درصد شرکت کردند. در ایران اسلامی، هفتاد درصد، هفتادوپنج درصد، هشتاد درصد واجدان شرایط شرکت کردند. این خیلی افتخار است؛ این نشان‌دهنده آن است که این ملت روی پای خودش ایستاده و به مسائل خودش نگاه میکند و میخواهد در این مسأله تصمیم بگیرد. ۱۳۸۰/۰۲/۲۸،

۱۶. نقش و جایگاه رئیس جمهور در کشور
رئیس جمهور در کشور ما نقش بسیار مهمی دارد؛ تبلیغات بیگانه میخواهد عکس این را نشان دهد. آن‌ها دشمنانه حرف میزنند. رئیس جمهور یکی از مؤثرترین، و در دستگاه اجرایی مؤثرترین عنصر برای حل مسائل کشور است. در میان مسؤولان کشور، هیچ مسؤولی به قدر رئیس جمهور در قانون اساسی ما امکانات و توانایی‌ها و عرصه‌ی عظیم خدمتگزاری ندارد. بودجه‌ی کشور و همه‌ی مسؤولان طراز اول اجرایی کشور در اختیار اوست؛ اوست که میتواند کشور را آباد کند و از لحاظ علمی و صنعتی و مسائل انسانی و یا از لحاظ امنیت، کشور را به پیش ببرد؛ کفایت و توانایی‌های اوست که میتواند زندگی را در کام مردم شیرین کند. آنچه مورد نیاز ملت و کشور است، رئیس‌جمهورِ کارآمد و باکفایت است. مسؤولیت‌های حساس و تاریخىِ امروز بر دوش رئیس قوه‌ی مجریه‌ی ماست. قانون همه چیز را در اختیار رئیس قوه‌ی مجریه قرار داده است. ۱۳۸۴/۰۲/۱۱
 
در قانون اساسی ما، رئیس‌جمهور مقام والایی است. در قانون اساسی، هم وظایف سنگینی بر دوش رئیس‌جمهور گذاشته شده - که در اصول مختلف آن مطرح گردیده است - هم اختیارات و امکانات زیادی در اختیار رئیس‌جمهور است. در مجموعه نظامِ قانون اساسی ما، این اختیارت و امکانات و وظایف، منحصر به فرد است. رئیس‌جمهور اختیارات فراوانی دارد: قوّه مجریّه و بودجه کشور و وزارتخانه‌های گوناگون در اختیار اوست. ۱۳۸۰/۰۲/۲۸
 
رئیس جمهور جایگاه بسیار والایی دارد؛ توانایی و اختیارات فراوانی از لحاظ قانونی متوجه رئیس جمهوری است؛ بودجه‌ی کشور در اختیار رئیس جمهور است؛ مدیران کشور در سطوح مختلف در اختیار رئیس جمهور هستند؛ بنابراین تعیین رئیس جمهور، یعنی تعیین مدیری که بتواند ثروت عظیم مردم را که در بودجه و امکانات و مدیریت‌های کشور متبلور است، به نحوی در سرتاسر آفاق این ملت گسترش دهد تا نیاز‌های مردم با این ثروت عظیم برآورده شود. ملت و کشور ما بر اثر تلاش دولت‌های چند سال گذشته، ثروت متراکمی از امکانات به دست آورده است. مدیریت‌های آینده باید بتوانند این ثروت را افزایش دهند و آن را در زندگی مردم بگسترانند و با فساد به معنای واقعی کلمه مبارزه کنند. ۱۳۸۴/۰۱/۰۱
 
رئیس جمهور در کشور ما و طبق قانون اساسی ما، امکانات فوق‌العاده زیادی در اختیار دارد. رئیس جمهور امکاناتش در قانون اساسی، امکانات وسیعی است؛ رئیس جمهور بودجه‌ی کشور را در اختیار دارد، همه‌ی ارکان اجرائی کشور را در اختیار دارد، ترتیب اجرای قوانین را در اختیار دارد، توانائی استفاده از همه‌ی افراد صاحبنظر را در سراسر کشور در اختیار دارد؛ رئیس جمهور در همه‌ی مسائل گوناگون دستش باز است. تنها محدودیتی که برای رئیس جمهور در کشور ما وجود دارد، محدودیت قانون است؛ قانون فقط به او محدودیت میدهد، که این هم محدودیت نیست؛ قانون، هدایت‌کننده است؛ محدودکننده نیست. قانون، راه را نشان میدهد که چگونه حرکت کنیم.۱۳۹۲/۰۳/۱۴،

۱۷. انتخابات عید کشور است
انتخابات هم عید بزرگی است برای کشور. ما درباره‌ی انتخابات خیلی حرف زدیم؛ نه این انتخابات هفته‌ی آینده، در کلّ انتخابات‌ها در سراسر کشور، در طول زمان آنچه لازم است عرض کرده‌ایم، باز هم عرض خواهیم کرد و باز هم خواهیم گفت. بنده از گفتن حقیقت خسته و ملول نخواهم شد و میگویم برای مردم آنچه لازم است ان‌شاءالله. ۱۳۹۴/۱۱/۲۸،

۱۸. در ایران انتخابات یک روز از موعد مقرّر خودش عقب نیفتاده است
مسئله‌ی انتخابات برای کشور، مسئله‌ی بسیار مهمّی است. انتخابات، مظهر کامل حضور و انتخاب مردم است. مردم با حضور خودشان در صحنه‌ی انتخابات -چه در انتخابات ریاست جمهوری، چه در انتخابات مجلس شورای اسلامی، چه در انتخابات مجلس خبرگان- مردم‌سالاری واقعی را در این کشور شکل میدهند؛ این خیلی مهم است. ما این را در طول این ۳۶ سال، ۳۷ سالی که از اوّل انقلاب گذشته است، نگذاشتیم تعطیل بشود یا تأخیر بیفتد. در کشور‌های گوناگون وقتی جنگ میشود یا یک حادثه‌ای اتّفاق می‌افتد، انتخابات را عقب می‌اندازند، [امّا]در ایران انتخابات یک روز از موعد مقرّر خودش عقب نیفتاده است؛ در هیچ برهه‌ای از برهه‌ها. تهران بمباران میشد، شهر‌های خوزستان و ایلام و کرمانشاه و بقیّه‌ی جا‌ها بمباران میشد، درعین‌حال انتخابات در موعد معیّن انجام میگرفت. در اقصی‌نقاط کشور همین‌جور بود؛ در روستا‌ها و [حتّی]در جا‌هایی که رفت‌وآمد سخت است. انتخابات در این کشور تعطیل نشده است. بعضی میخواستند تعطیل کنند انتخابات را -در بعضی از دوره‌ها برخی از آدم‌های سیاست‌باز و سیاست‌زده سعی‌شان این بود که انتخابات را تعطیل کنند یا عقب بیندازند- [امّا]به توفیق الهی جلوی این‌ها گرفته شد و انتخابات در موعد معیّن انجام گرفت. این اهمّیّت انتخابات است. خب، به همین دلیل هم هست که بحمدالله انتخابات ما مظهر مردم‌سالاری است. ۱۳۹۴/۰۶/۱۸،

۱۹. انتخابات جزو دین و شریعت اسلامی است
در بناى آن نظم مدنى و سیاسى دو نکته‌ى اساسى وجود دارد که این دو نکته به هم پیوند خورده است؛ به یک معنا دو روى یک حقیقت است: یکى عبارت است از سپردن کار کشور به مردم از طریق مردم‌سالارى و از طریق انتخابات، و دوم اینکه این حرکت - که خود از اسلام سرچشمه گرفته بود و هرآنچه ناشى از حرکت مردم‌سالارى و سپردن کار به مردم است - باید در چهارچوب شریعت اسلامى باشد. این، دو بخش است، یا با یک نگاه، دو بُعد از یک حقیقت است.
 
افرادى گمان نکنند که امام بزرگوار ما، انتخابات را از فرهنگ غربى گرفت و آن را قاطى کرد با تفکر اسلامى و شریعت اسلامى؛ نه، اگر انتخابات و مردم‌سالارى و تکیه‌ى به آراء مردم، جزو دین نمیبود و از شریعت اسلامى استفاده نمیشد، امام هیچ تقیدى نداشت؛ آن آدم صریح و قاطع، مطلب را بیان میکرد. این جزو دین است، لذا شریعت اسلامى چهارچوب است؛ در همه‌ى قانونگذارى‌ها و اجرا‌ها و عزل‌ونصب‌ها و رفتارهاى عمومى که تابع این نظم سیاسى و مدنى است، باید شریعت اسلامى رعایت بشود؛ و گردش کار در این نظام به‌وسیله‌ى مردم‌سالارى است؛ یعنى آحاد مردم نماینده‌ى مجلس را انتخاب میکنند، رئیس‌جمهور را انتخاب میکنند، وزرا را با واسطه انتخاب میکنند، خبرگان را انتخاب میکنند، رهبرى را با واسطه انتخاب میکنند؛ کار، دست مردم است؛ این، پایه‌ى اصلى حرکت امام بزرگوار است. ۱۳۹۳/۰۳/۱۴،

۲۰. نمایش اعتماد مردم به نظام اسلامی با حضور در انتخابات
انتخاباتِ امسال، انتخابات بسیار پُرمعنا و مهمّی بود. بااینکه این‌همه علیه این انتخابات تلاش شده بود، فعّالیّت شده بود، برای اینکه انتخابات را زیر سؤال ببرند، از ارزش انتخابات بکاهند، یک جمعیّت ۳۴ میلیونی در این دو انتخابات شرکت کردند؛ یعنی در واقع، قریب هفتاد میلیون برگه‌ی رأی از سوی مردم ایران، داخل صندوق‌ها انداخته شد. این خیلی با ارزش است، این خیلی بااهمّیّت است؛ مردم حقیقتاً خوش درخشیدند. ۶۲ درصد، در نسبت جمعیّتی که میتوانند رأی بدهند، درصد بالایی است [اگر]مقایسه بشود با بیشتر کشورها؛ نه با بعضی از کشور‌ها [بلکه]با بیشتر کشورها. آن‌طور که به من گزارش داده‌اند، در آمریکا در این ده سال اخیر هیچ‌وقت آمار شرکت مردم در انتخابات‌های گوناگون، چه انتخابات کنگره و چه انتخابات ریاست جمهوری، به چهل درصد نرسید. این حضور مردمی، خیلی معنادار است؛ مردم به‌معنای واقعی کلمه اعتماد خودشان را به نظام اسلامی نشان دادند و عملًا ثابت کردند. این یکی از نقاط مهم بود. خب، البتّه در همه‌ی انتخابات‌ها بعضی رأی می‌آورند، بعضی رأی نمی‌آورند؛ علل گوناگونی هم دارد. ۱۳۹۴/۱۲/۲۰
 
نفْس انتخابات خیلی اهمّیّت دارد؛ این نعمت بزرگی است. انتخابات واقعاً نعمت بزرگی است. این هم از برکات نگاه روشن و عمیق امام بزرگوار ما بود. کسانی در همان زمان بودند که معتقد بودند [وقتی]حکومت اسلامی است، انتخابات لزومی ندارد؛ امام فرمود نه، انتخابات باید باشد و منشأ اثر باشد، مردم تصمیم بگیرند، مردم انتخاب کنند و آنچه مردم میخواهند بشود. نتیجه‌ی این سیاست، این شد که مردم در کنار انقلاب و در وسط میدان باقی ماندند و تا امروز بحمدالله باقی مانده‌اند؛ چون خود مردمند که دارند انتخاب میکنند، خود مردمند که دارند تصمیم میگیرند. انتخابات نعمت بزرگی است. ۱۳۹۴/۱۰/۱۴،

۲۱. رقابتی بودن انتخابات و حضور جناح‌های مختلف
نکته‌ای که در اغلب انتخابات‌های ما بوده است، رقابتی بودن انتخابات بود. سعی شد که گفته شود انتخابات رقابتی نیست لکن خلاف واقع بود و انتخابات رقابتی بود؛ با عَلَمهای گوناگون، با نام‌های گوناگون، با شعار‌های گوناگون، جناح‌های مختلف، افراد مختلف شرکت کردند و حرف خودشان را زدند؛ صداوسیما در اختیار نامزد‌های خبرگان قرار گرفت؛ نامزد‌های مجلس شورای اسلامی در شهر‌ها تبلیغات کردند و آنچه توانستند کار کردند؛ بنابراین انتخابات کاملاً رقابتی بود و آنچه به دست آمده است محصول یک رقابت کامل است. ۱۳۹۴/۱۲/۲۰،

۲۲. برنده انتخابات ملت ایران است
در مورد انتخابات توجّه کنیم که انتخابات یک رقابت است، یک مسابقه‌ی ملّی است بین آحاد کشور؛ اگر این مسابقه خوب و سالم و قوی برگزار شد، در بین این تیم‌های مختلف هر تیمی ببرد، افتخارش مال فدراسیون خواهد بود. این‌جوری است دیگر. وقتی تیم‌های ورزشی خوب بازی کنند، چه تیم الف، چه تیم ب، چه تیم پ اگر برد، فدراسیون از بازی قوی و سالم این‌ها به خود میبالد. انتخابات هم همین‌جور است؛ اگر ملّت ایران، خوب، قوی، جازم و عازم وارد میدان بشود و صندوق‌های رأی را از رأی خود و عزم خود پُر کند، ایران خواهد بالید، جمهوری اسلامی خواهد بالید و افتخار خواهد کرد؛ حالا هر که ببرد، هر که ببازد. در واقع بُرد و باختی برای ملّت وجود ندارد؛ ملّت در هر صورت برنده است. این نکته‌ی اساسی در باب انتخابات است. ۱۳۹۴/۱۰/۳۰،

۲۳. انتخابات شما را از جبهه دشمن غافل نکند
توصیه‌ی من به مسئولین محترم کشور این است که این جنجال‌های روزنامه‌ایِ مربوط به انتخابات، سر این‌ها را گرم نکند، مشغول نکند؛ به فکر اقتصاد باشید... آن‌وقت مسئله‌ای مثل مسئله‌ی انتخابات وقتی پیش می‌آید، همه‌ی حواس‌ها را پرت کند، همه [به آن]بپردازند؛ خب نه، این مسئله مسئله‌ی گذرا است؛ کسانی که باید فکر کنند دارند فکر میکنند، کسانی که باید عمل کنند دارند عمل میکنند؛ مسئولین کشور ذهنشان را به این چیز‌ها مشغول نکنند. این چیزی است که من، هم به مردم عزیزمان عرض میکنم، هم به مسئولین محترم عرض میکنم: همه‌ی سیاست‌های ما، همه‌ی رفتار‌های ما باید با توجّه به وجود یک جبهه‌ی دشمنِ وسیع باشد؛ باید همه‌ی توجّه ما به این باشد. هیچ انسانی را، هیچ مجموعه‌ای را مردم ستایش نمیکنند وقتی‌که از وجود دشمن غفلت کند؛ تعریف نمیکنند که دل این‌ها با همه خوش است. خب بله، او لبخند میزند، شما هم لبخند میزنی، امّا مواظب باش که پشت این لبخند چیست! دشمنی‌ها را نباید فراموش کرد، دشمن‌ها را نبایستی از یاد برد. ۱۳۹۴/۱۱/۱۹،

۲۴. برقراری امنیت و آرامش در کشور در طول زمان برگزاری انتخابات
یک نکته‌ی دیگری که در این انتخابات بود و غالباً مورد غفلت قرار میگیرد، این است که این انتخابات، انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات شورا‌ها با هم بود. انتخابات ریاست جمهوری در بسیاری از کشور‌ها با درگیری و مخاصمه و دعوا و کتک‌کاری و احیاناً خونریزی انجام میگیرد. انتخابات شورا‌ها در مناطق دوردست، از انتخابات ریاست جمهوری هم از این جهت حساستر است. در فلان روستا، در فلان شهر کوچک، بین دو طایفه، بین بالای ده و پائین ده، بین گروه‌های مختلف در یک روستا یا یک شهر کوچک، امکان درگیری و امکان مخالفت وجود دارد. در این کشور وسیع، در این خاک پهناور، در این ده‌ها هزار شهر و روستا در سراسر کشور، یک حادثه که نشان‌دهنده‌ی ناامنی در این کشور باشد، اتفاق نیفتاد و گزارش نشد. این چیز کوچکی است؟ «نعمتان مجهولتان الصّحة و الامان». امنیت برای یک ملت جزو اساسی‌ترین نیاز‌ها است. اگر امنیت بود، پیشرفت به وجود می‌آید، علم رشد میکند، اقتصاد شکوفائی پیدا میکند، سازندگی کشور امکان پیدا میکند. امنیت به این گستردگی در این کشور، خودش را در این انتخابات نشان داد. هرچه میخواستند دستگاه‌های امنیتی کشورمان با تبلیغات بگویند، نمیتوانستند این حقیقت را به این روشنی بیان کنند که انتخابات بیان کرد. این انتخابات نشان داد که بحمدالله در این کشور، به خاطر همراهی مردم، به خاطر هوشیاری مسئولان امور، در بخش‌های مختلف و در سراسر کشور - کشور به این بزرگی - امنیت خوبی برقرار است. این هم یک نکته است. ۱۳۹۲/۰۴/۰۵
 
یک خصوصیّت دیگری که مهم و قابل توجّه است و باید واقعاً خدا را شکر کنیم، امنیّت و آرامش فضای انتخابات بود؛ حتّی در آنجا‌هایی که انگیزه‌های اختلاف وجود دارد؛ مثل مواردی که قومیّتهایی هست، بین دو شهر اختلاف هست، بین دو شهر رقابت هست؛ از این قبیل در سراسر کشور داریم؛ هیچ‌جا حادثه‌ی تلخی اتّفاق نیفتاد. حالا در شهر‌های بزرگ و امثال این‌ها که واضح است، در گوشه‌وکنار کشور هم همین‌جور بود؛ حادثه‌ای که فضای انتخابات را تلخ کند و خدای نکرده به جان افراد صدمه‌ای وارد بشود، اتّفاق نیفتاد. امروز محیط اطراف ما را مشاهده کنید؛ در شرق ما، در غرب ما، در شمال ما، در جنوب ما کشور‌ها دچار ناامنی‌اند. نه اینکه [فقط]انتخابات آرام و سالم نمیتوانند برگزار کنند؛ زندگی سالم و آرام هم ندارند؛ [فرد]از خانه که خارج میشود، نمیداند که به خانه برمیگردد یا نه. وضع ناامنی در کشور‌های اطراف ما تقریباً این‌جوری است. در کشور ما بحمدالله انتخاباتی با این عظمت، با این شرکت وسیع اتّفاق می‌افتد؛ در تهران مردم از ساعت هشت صبح تا دوی بعد از نیمه‌شب [رأی میدادند]؛ به من گزارش دادند در بعضی از حوزه‌های انتخاباتی در تهران، نه تا دوازده [بلکه]تا دوی بعد از نصف‌شب مردم می‌آمدند، رأی میدادند و میرفتند؛ با کمال آرامش، با کمال امنیّت. این خیلی چیز مهمّی است؛ این برای کشور یک موجودی است، یک نعمت بزرگ الهی است برای یک کشور؛ این را باید قدر بدانیم. ما از کسانی که این امنیّت را توانستند تأمین کنند برای ما -از وزارت کشور تا نیروی انتظامی تا سپاه تا بسیج و دیگرانی که تأثیر در این معنا داشتند- حقیقتاً بایستی تشکّر کنیم. ۱۳۹۴/۱۲/۲۰،

۲۵. انتخابات واقعاً برای کشور حیاتی است
انتخابات حیاتی است؛ نه این انتخاباتِ بالخصوص، [بلکه]همه‌ی انتخابات‌های کشور، بخصوص انتخابات ریاست جمهوری که از همه مهم‌تر است، در همه‌ی دوره‌ها، واقعاً برای کشور حیاتی است؛ هم به لحاظ نفْس انتخابات مهم است -که این یک مقوله‌ی مهمّی است؛ خب جمهوری اسلامی است؛ جمهوری، ما جمهوری هستیم؛ مناصب ما و مقامات ما برآمده‌ی از جمهورِ ملّت است، از مردم است؛ این را بایستی ما با کمال دقّت حفظ کنیم، این خیلی باارزش است؛ اگر این [انتخابات]در نظام جمهوری اسلامی وجود نمیداشت، امروز از نظامی که با آن انقلاب به وجود آمد، خبری باقی نبود، این خیلی مهم است. ۱۳۹۶/۰۲/۱۷
 
 


ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *