دولت سازمان تامین اجتماعی را حیاط خلوت خودش می‌داند

علی دهقان کیا رئیس کانون بازنشستگان تأمین اجتماعی استان تهران در خصوص مهمترین چالش‌های بازنشستگان تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی به میزان گفت: من تصور می‌کنم این خود مسوولان دولتی هستند که مشکلاتی را برای ما به وجود می‌آورند. البته منظور من این نیست که صرفا دولت کنونی عامل مشکلات این حوزه بوده است. دولت‌های گذشته هم همین وضعیت را داشته اند و از این بابت تفاوتی میان آن‌ها وجود ندارد.

 

وی ادامه داد: متاسفانه دولت‌های ما سازمان تامین اجتماعی را به عنوان حیاط خلوت خودشان می‌بینند. چون در این سازمان شرکتی به نام شستا وجود دارد و حداقل دو هزار مدیر و مدیرعامل را می‌توانند در آنجا به کار بگمارند و از مزایای آن‌ها برخوردار بشوند. برای همین مسوولان دولتی تامین اجتماعی را رها نمی‌کنند. آن طور که در اصل چهل و چهارم قانون اساسی آمده دولت باید کار‌های خودش را به بخش خصوصی واگذار کند تا خودش سبکبال بشود. اما ما می‌بینیم سازمان تامین اجتماعی که یک نهاد عمومی غیر دولتی محسوب می‌شود و همه سرمایه هایش مربوط به بیمه شدگان و بازنشستگان است همچنان در اختیار دولت مانده است.

 

دهقان اظهار کرد: بازنشستگان فعلی ما هم درواقع بیمه گذاران گذشته هستند که امروز حقوق دریافت می‌کنند. درواقع سازمان تامین اجتماعی یک نهاد بین النفعی است. عده‌ای به کار گمارده می‌شوند و بعد بازنشسته می‌شوند و نسل بعدی جایگزین آن‌ها می‌شود. اما متاسفانه در دوره‌های گذشته مجلس شورای اسلامی نمایندگان بیست و شش قانون را از تصویب گذراندند که بر اساس آن مثلا گفته شده بیمه کارفرما را دولت باید پرداخت کند. اما از آنجایی که از جمع ۹ نفره هیات امنا شش نفرشان دولتی هستند و تنها سه نفر نماینده کارگران و کارفرمایان هستند. بنابراین مدیریت کاملا در اختیار دولت است. چیزی هم که در قانون پیش بینی شده این است که زمانی می‌توان در سازمان تامین اجتماعی خدمات را ارائه کرد که دولت هزینه‌ها را تامین کرده باشد. اما دولت هزینه‌ها را پردخت نمی‌کند و اداره سازمان تامین اجتماعی را هم در دست دارد.

 

رئیس کانون بازنشستگان تأمین اجتماعی تصریح کرد: در واقع یکی از مشکلات ما در سازمان تامین اجتماعی که تقریبا چهل و سه میلیون نفر از جمعیت کشور را تحت پوشش دارد به همین بر می‌گردد. این سازمان آنقدر تحت فشار گذاشته می‌شود که همین الان دولت دست در جیب سازمان تامین اجتماعی می‌کند و ماهانه چیزی در حدود چهار هزار و دویست میلیارد تومان از منابع این سازمان را برداشت می‌کند. صحبتی که ما با دولت داریم این است که چرا این مبالغ بدهی‌ها به صورت نقدی و به موقع به ما پرداخت نمی‌شود. اگر این مبالغ به موقع پرداخت شود سرمایه‌ای که ما در اینجا خواهیم داشت چندین برابر خواهد شد.

 

 

وی افزود: بر اساس همان بیست و شش قانون مصوب دولت تا پایان سال نود و هشت سیصد هزار میلیارد تومان به تامین اجتماعی بدهکار بود. هشت گروه اقتصادی ما روی این مساله نشستند و سه ماه کار کردند که بر اساس آن اگر دولت این بدهی سیصد هزار میلیاردی را به موقع به ما پرداخت می‌کرد الان این سرمایه به یک تریلیون و چهارصد هزار میلیارد تومان می‌رسید. وقتی چنین سرمایه‌ای را در سازمان تامین اجتماعی داشته باشیم مطمئنا ما می‌توانیم خدمات بهتری را به بازنشستگان بدهیم و هم از نظر درمانی می‌توانیم مشکلاتشان را حل کنیم و هم می‌توانیم مشکل دستمزد و حقوق بازنشستگان را حل کنیم.

 

دهقان ادامه داد: اما وقتی بدهی‌های ما را پرداخت نمی‌کنند و ارزش پول هم به شدت کاهش پیدا می‌کند این مشکلات هم حل نشده باقی می‌ماند. تازه دولت همین را هم در بودجه آورده بود که بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی با سود ساده محاسبه می‌شود. بدهی با سود ساده محاسبه می‌شود، به مدت ده یا بیست سال هم پرداخت این بدهی‌ها به تاخیر می‌افتد، بعد هم انتظار دارند در سازمان تامین اجتماعی مشکلی هم بروز پیدا نکند. تصور من این است که عامل به وجود آورنده مشکلات در سازمان تامین اجتماعی خود دولت‌ها هستند که در جایگاه مجری قانون قرار دارند، اما خودشان قانون را رعایت نمی‌کنند.

 

وی با بیان اینکه من تصور می‌کنم همه مشکل به همین رعایت نشدن قوانین بر می‌گردد خاطرنشان کرد: مجلس قوانینی را به تصویب می‌رساند، اما برای اجرای این قوانین هیچوقت دولت را مورد بازخواست قرار نمی‌دهد. دولت حدود دو دهه پیش پنج هزار میلیارد تومان به سازمان تامین اجتماعی بدهکار بود. در سال‌های بعد این رقم به شصت و سه هزار میلیارد تومان رسید و الان هم در دولت فعلی به یک رقم وحشتناک رسیده است. این سیصد هزار میلیاردی که من اشاره کردم ارزش واقعی اش یک تریلیون و چهارصد هزار میلیارد تومان است.

 

دهقان اضافه کرد: در هر حال این مشکلات برای ما پیش آمده و البته امسال با آمدن مدیرعامل جدید تحولاتی برای جبران این مشکلات انجام شد. من نمی‌خواهم بگویم با این تحولات امروز سفره بازشستگان رنگین شده، اما یک تغییرات مثبتی به وجود آمده است. اگر مسوولان بتوانند تورم را کنترل کنند امیدواری‌هایی رقم خواهد خورد. اما اگر باز مثل سال گذشته سیر افزایش تورم سرسام آور باشد وضع منابع اعتباری ما هم مثل گذشته نامطلوب خواهد بود و مشکلات جامعه بازنشستگان حل ناشده باقی خواهد ماند.