از کووید ۴۸ تا کووید ۱۹؛ مقاومت واکسنی علیه رژیم صهیونیستی

- قریب به دو سال است که جهان درگیر ویروسی به نام کووید-۱۹ است، به جرئت می‌توان گفت این ویروس بر تمام ابعاد زندگی بشر تاثیر گذاشته است و بسیاری از کارشناسان و صاحب نظران معتقد هستند جهان پسا کرونا با انواع آسیب‌های اقتصادی، اجتماعی و روانی مواجه خواهد شد.

 

این ویروس مرگبار تا کنون بیش از سه میلیون انسان را به جهان ابدی فرستاده و بیش از صد میلیون نفر را در جهان مهمان سرفه‌های نفس گیرکرده‌ است.  تقریبا کشوری در جهان نیست که با این ویروس درگیر نباشد و در این میان تفاوتی بین کشور‌های توسعه یافته و نیافته وجود ندارد و از آمریکا تا اتیوپی همه در رنج مرگ و درد کرونا همدرد هستند.

 

اما این جهان با ویروسی کووید-۴۸ که چه بسا مرگبار‌تر از کووید-۱۹ نیز هست درگیر است، نزدیک به ۷۳ است که این ویروس به جان سرزمین‌های معراج افتاده و علاوه بر مرگ هزاران نفر در سال و انواع آسیب‌های اجتماعی، روانی و اقتصادی، آواره‌گی هزاران هزار نفر را از خانه و سرزمین مادری نیز در پی داشته است.

 

همچنین در حالی که کووید-۱۹ با ترحم بیشتر با کودکان برخورد می‌کند، اما این ویروس با بی‌رحمی تمام، کودکان را به آغوش مرگ می‌دهد، ولی به دلیل اینکه این ویروس همه کشور‌های جهان به خصوص غربی‌ها را درگیر نکرده اهمیت چندانی در افکار عمومی جهان ندارد.

تئودور هرتزل زمانی که در خیابان‌ها و کافه‌های وین کتاب‌های حقوق را ورق می‌زد، مقدمات تولید ویروس آزمایشگاهی کووید-۴۸ را فراهم کرد که در سال ۱۹۱۷ جیمز بالفور و والتر روتشیلد به نسخه اولیه آن دست یافتند و در نهایت در سال ۱۹۴۸ موجودیت نامشروع و ویروس مرگبار کووید-۴۸ با عنوان اسرائیل نه تنها به جان سرزمین‌های زیتون افتاد و تقریبا تمام فلسطین را درگیر کرد بلکه برای سایر کشور‌های منطقه نیز مشکل ساز شد.

 

در واقع این مهمان ناخوانده بعد از ۷۳ سال امنیت منطقه غرب آسیا را به جسمی رنجور و نحیف بدل کرده است به طوری که برخی کشور‌ها از آن‌سوی آب‌ها به بهانه ایجاد امنیت و دموکراسی در خانه ما به دزدی مشغولند؛ دزدیِ امنیت، همگرایی، همکاری، نفت، منابع مالی و الخ.

 

البته در مقابل سلاح می‌دهند تا در حالی که به شکل صلح مسلح در قهوه‌‌خانه‌های غرب آسیا در استکان کمر باریک چای می‌خوریم و داشته‌های دزدیده شده خود را با قیمت گزاف‌تر تامین می‌کنیم، چرخ کارخانه‌های اسلحه سازی آن‌ها بچرخد! در حقیقت با هر بمبی که بر سر کودکی در غرب آسیا خالی می‌شود و پدری در سوگش می‌نشیند در آن‌سوی آتلانتیک پدر کودکی دیگر مشغول خریدن لبخند است و این کثیف‌ترین مصداق مفهوم پارادوکس در تاریخ حیات بشر است.

اما به قول فیلسوفی ذهن بشر به اندازه‌ای که می‌تواند شرارت بیافریند به همان اندازه هم می‌تواند مشغول آفرینش خیر باشد! لذا در مقابل شرارتی که ذهن هرتزل آفرید و بلای جان میلیون‌ها انسان در سرزمین هبوط و معراج شد خیری به عنوان مقاومت نیز آفریده شد تا مانع از پیشروی و همه گیری بیشتر کووید-۴۸ شود.

 

در حقیقت مقاومت واکسنی بود که توانست این بیماری مرگبار را در منطقه کنترل کند و هر کشوری که خود را با واکسن مقاومت در برابر ویروس اسرائیل واکسینه کرد توانست از مهلکه جان سالم به در ببرد مانند لبنان در جنگ سی و سه روزه! با این وجود در حالی که واکسن مقاومت، ویروس کووید-۴۸ را در پشت مرز‌های سرزمین‌های اشغالی مهار کرده‌ است، اما جهش‌های جدید این ویروس در قالب عادی سازی و صلح ابراهیم کار را تا حدی برای محور مقاومت سخت کرده چراکه جهش جدید کووید-۴۸ در راستای یارگیری از اعضا خانه است!

اما با وجود جهش ۲۰۲۰ کووید-۴۸ و تلاش اسرائیل برای عادی سازی روابط با کشور‌های منطقه با هدف زیستن بی دغدغه و تبدیل شدن به یک بازیگر نرمال در غرب آسیا، اوضاع حیاتی این ویروس چندان مطلوب نیست.

 

از جمله نکات مهمی که می‌توان در مورد علائم حیاتی رو به نزول این ویروس به آن اشاره کرد عدم طی فرآیند دولت-ملت سازی در سرزمین‌های اشغالی است که بر مشروعیت و موجودیت سیاسی خودخوانده این رژیم تاثیر منفی دارد چراکه ابتدا دولت یا همان نهاد سیاسی تشکیل شده و سپس ملت از گوشه کنار هم جمع شده اند تا کشوری تشکیل دهند!

 

این همان موردی است که کنت والتز در کتاب انسان، دولت و جنگ به آن اشاره می‌کند و جزء ضعف‌های ذاتی اسرائیل محسوب می‌شود. مورد بعدی مربوط به تهدید و وحشت ناشی از محور مقاومت علیه این رژیم است که آن را از داشتن امنیت پایدار محروم کرده مانند شخصی که تحت تعقیب است و می‌داند حتما روزی کشته خواهد شد.

 

و اما مهم‌ترین نکته مربوط به شکل گیری بن بست سیاسی در اسرائیل است. ناکامی بنیامین نتانیاهو بعد از دوازده سال در تشکیل دولت به عنوان رهبر حزب راست ملی گرا و انتخاب یائیر لاپید به عنوان رهبر حزب سکولار و میانه رو برای تشکیل دولت، برگزاری چهار انتخابات در کمتر از دوسال در سرزمین‌های اشغالی و در نهایت زمزمه برگزاری پنجمین انتخابات برای تشکیل دولت نشان می‌دهد که در شرایط کنونی دوقطبی در فضای سیاسی و اجتماعی رژیم صهیونیستی ایجاد شده و همین موضوع موجب خواهد شد در روز‌های آتی شاهد تحول سیاسی در اسرائیل باشیم.

اصولا در کشور‌هایی که دولت ائتلافی تشکیل می‌شود رسیدن به اجماع با مشکل جدی مواجه است مانند آنچه در لبنان و عراق مشاهده می‌کنیم. در این میان موجودیت سیاسی خودخوانده اسرائیل با توجه به نظام جمهوری پارلمانی و تعدد احزاب همواره مجبور به تشکیل دولت ائتلافی است و به ندرت دولتی حداکثری تشکیل می‌شود.

 

همچنین با توجه به وجود اختلاف نظر‌های اساسی احزاب راست افراطی در بین خودشان و با سایر حزب‌های دارای کرسی در کنست به نظر می‌رسید این رخنه منجر به شکافی عمیق خواهد شد بحرانی که رئیس اندیشکده انستیتو دموکراسی اسرائیل از آن به عنوان بدترین بحران سیاسی دهه‌های اخیر رژیم صهیونیستی یاد کرده است.

 

اما همین بحران سیاسی که اختلافات دورنی در فضای سیاسی اسرائیل را به نمایش می‌گذارد چه بسا که زمینه برگزاری همه پرسی برای تشکیل دولتی به غیر از رژیم صهیونیستی در میان ساکنان فلسطین الاصل را فراهم کند همان پیشنهادی که تنها راه علاج و درمان این بیماری مرگبار و بحران پیچیده در منطقه است چرا که مشکل اساسی همین دولت اسرائیل است که باید برود!

اما کووید-۴۸ به دنبال ایجاد تنش در واری مرز‌های سرزمین‌های اشغالی است مانند درگیری‌های اخیر دریایی در منطقه، تا مانع از رشد بیشتر این ضعف‌های داخلی شود و تا حدودی شکاف‌های دورنی را کمرنگ کند، ولی این رفتار به مانند آتش زیر خاکستری است که دیر یا زود در سرزمین‌های اشغالی شعله ور خواهد شد و صدای اذان آزادانه از بیت المقدس محل معراج محمد (ص) پیامبر صلح و دوستی شنیده خواهد شد.