شیرجه ایران در انتظار تحول
- همانطور که انتظار میرفت ۲ شیرجهرو ایران که در مسابقات جام جهانی و کسب سهمیه المپیک در ژاپن شرکت کرده بودند نتوانستند عملکرد خوبی داشته باشند و در نهایت در ردههای چهل و ششم و پنجاه و دوم قرار گرفتند. در خصوص این که آیا این ۲ شیرجهرو باید به این مسابقات اعزام میشدند یا خیر بحثهای مختلفی عنوان شده است، اما نکته اصلی این است که چرا این رشته در ایران مهجور مانده است و نتوانسته در جهات مختلف اعم از قهرمانی و همگانی توسعه پیدا کند.
فدراسیون شنا،شیرجه و واترپلو که ۳ رشته المپیکی را تحت مدیریت خود دارد مجبور است از حداقل امکانات خود برای این رشتهها استفاده کند؛ اما کاملا مشخص است که شیرجه نسبت به شنا و واترپلو رشد قابل محسوسی نداشته است. به همین خاطر باید نگاه ویژهتری برای رشد شیرجه انجام شود.
در حال حاضر مهمترین مشکل این رشته عدم اقبال عمومی نسبت به آن است. تعداد شیرجهروهایی که به صورت جدی شیرجه را دنبال میکنند بسیار کم است و به همین خاطر موفقیت در مسابقات بینالمللی شیرجه بسیار سخت میشود. تنها سیاستی که میتوان در این وضعیت دنبال کرد سیاست گلخانهای است که البته این سیاست هم بازدهی مثبتی به دنبال نداشت.
فدراسیون شنا، شیرجه و واترپول برای توسعه شیرجه باید از ظرفیت نهادهای دیگر همچون آموزش و پرورش استفاده کند. در غیر این صورت هیچ امیدی به اتفاقات مثبت در آن نیست. تا زمانی که شیرجه ایران در حوزه همگانی رشد نکند نباید توقع ظهور شیرجهروهای توانمند را داشت.