جنگ افروزیهای مرگبار به سبک آمریکا؛ از ویتنام تا افغانستان
آمریکا در دهه‌های اخیر بر طبل جنگ کوبیده و آتش جنگ افروزی خود را به نقاط مختلف جهان کشانده است.
- «تام اینگلهارت»، موسس وب سایت «تام دیسپچ» و محقق در امور جنگ‌های آمریکا در یادداشتی به موضوع جنگ طلبی آمریکا در تقریبا یک قرن اخیر پرداخته و تاکید کرده که این کشور برخلاف ادعاهایش مبنی بر پایان دادن به جنگ‌های بی پایان همچنان در مسیر جنگ افروزی حرکت می‌کند.
«اینگلهارت» یادداشت خود را با گریزی به جنگ جهانی دوم آغاز کرده و نوشت «برخلاف پایان رسمی جنگ جهانی دوم، به تعبیری جنگ برای من، هم نسلان من و آمریکا هرگز واقعا پایان نیافت و در تمام سال‌های عمر من آمریکا درگیر جنگ یا دستکم انواع درگیری‌های مسلحانه غالبا در سرزمین‌های دور بوده است.»
وی ضمن توصیف «جنگ سرد» (دوره نه جنگ نه صلح پس از پایان جنگ جهانی دوم) به عنوان دوره‌ای که سازمان سیا به طور منظم کشتار‌هایی را در سرزمین‌های دیگر انجام می‌داد، تاکید کرد که جنگ به عنوان یک روش زندگی برای آمریکا، در واقع هرگز به پایان نرسید.
در حقیقت، با وجود گذشت دهه ها، همچنان دلار‌های مالیات دهندگان آمریکایی به شکل روزافزونی به جای ساخت جاده ها، پل‌ها و خطوط ریلی صرف ناو‌های هواپیمابر، جنگنده‌های جت تریلیون دلاری، پهپاد‌های مجهز به موشک و تاسیس و نگهداری صد‌ها پادگان نظامی می‌شود.
از دیدگاه نویسنده یادداشت، پایان جنگ برای آمریکا بی معناست؛ چون هر آن امکان از هم پاشیدن شرایط صلح و خروج نظامیان آمریکایی از شرایط صلح وجود دارد و کوچک سازی ارتش آمریکا هرگز اتفاق نیفتاد.
کافی است ۲ خبر پایان جنگ در افغانستان پس از ۲۰ سال و تعیین خروج نظامیان آمریکایی از آن کشور با انتشار اخباری مبنی بر افزایش بودجه پنتاگون مورد توجه قرار بگیرند؛ به گفته «ویلیام آستور»، سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی آمریکا و مورخ، «آیا جنگ پایان می‌یابد و بودجه جنگ افزایش؟»
«اینگلهارت» با انتقاد از بی توجهی آمریکا به تجربیات مداخله نظامی در افغانستان که سبب شده این کشور با نام گورستان امپراتوری‌ها شناخته شود، به نقش آمریکا در ایجاد «القاعده» به عنوان متحدی در افغانستان اشاره کرده و خواهان توضیح در مورد هزینه ۲.۳ تریلیون دلاری این جنگ براساس بررسی پروژه هزینه‌های جنگ و کشته شدن دستکم ۲۴۱ هزار نفر از جمله ۲ هزار ۴۴۲ نظامی آمریکایی در جنگ برای نابود کردن یک متحد شده است.
از منظر نویسنده یادداشت، حتی خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان تا ۱۱ سپتامبر (۲۱ شهریور)، تاریخ تعیین شده توسط «جو بایدن»، رییس جمهور آمریکا، نیز به این معنا نیست که جنگ در این کشور واقعا پایان یافته است؛ چرا که به گفته فرماندهان نظامی و سران اطلاعاتی آمریکا و به اذعان «نیویورک تایمز» بررسی‌ها در مورد ایجاد پایگاه‌های جدید در سرزمین‌های همسایه برای ساماندهی به درگیری‌های افغانستان در حال انجام است.
با وجود این به نظر می‌رسد، «جنگ‌های ابدی» آمریکا که زمانی با عنوان جنگ جهانی علیه تروریسم شناخته می‌شد و از هنگام آغاز در دولت «جورج بوش» ۶۰ کشور را هدف قرار داد، به آرامی در حال پایان است، اما متاسفانه انواع دیگر جنگ‌های احتمالی به ویژه جنگ سرد با چین و روسیه با انواع تسلیحات پیشرفته جدید در دستور برنامه قرار دارند.
نگارنده، در بخشی از یادداشت خود به واقعیت مهمی اشاره می‌کند؛ با شروع جنگ ویتنام در سال ۱۹۷۳، جنگ برای آمریکایی‌ها به فعالیتی «داوطلبانه» تبدیل شد و دیگر اعتراضی به جنگ در این کشور صورت نگرفت؛ جنگ از نظارت شهروندان آمریکایی خارج شد و براساس گزارش ۲۰۲۰، آمریکا در ۱۵۴ کشور جهان درگیر عملیات نیمه مخفی در سایه است که مردم آمریکا به آن توجهی ندارند.
ضمن اینکه علاوه بر حمایت بی پایان دموکرات‌ها و جمهوریخواهان از بودجه رو به رشد پنتاگون و صنعت تسلیحات، پلیس آمریکا در این بازه زمانی به شدت نظامی شد.
این امر را می‌توان در تبدیل «واشنگتن»، پایتخت آمریکا به میدان جنگ در پی شورش ۶ ژانویه (۱۷ دی) علیه کنگره به وضوح مشاهده کرد.
به باور نویسنده، آمریکا در حالی در تمام این سال‌ها درگیر جنگ بوده که تنها ۲ بار هدف حمله مستقیم قرار گرفت؛ حمله ژاپنی‌ها به «پرل هاربر» در دسامبر ۱۹۴۱ و حمله هواپیماربا‌های سعودی به مرکز تجارت جهانی نیویورک و پنتاگون در سپتامبر ۲۰۰۱.
اما جنگ‌های آمریکا در همین سال‌ها عبارتند از: کره (۱۹۵۳ - ۱۹۵۰)، ویتنام (۱۹۷۵ - ۱۹۵۴) و خونریزی‌های وحشیانه در همسایگانش مانند «لائوس» و «کامبوج»، اولین جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ و جنگ فاجعه بار دوم، حمله به عراق در سال ۲۰۰۳، جنگ علیه افغانستان از سال ۲۰۰۱، جنگ در بخش‌های بزرگی از غرب آسیا و آفریقا مانند موزامبیک، ... و البته تعداد بی شماری درگیری‌های کوچک مانند ماجرای خلیج خوک ها، دومینیکن، لبنان، گرانادا.
تعداد تلاش‌های نظامی بی پایان سیا برای مداخله در امور داخلی دیگر کشور‌ها از سال ۱۹۴۷ تا ۱۹۸۹ حدود ۷۲ مورد است که بخش عمده‌ای از آن‌ها ماهیتی جنگی داشتند.
به باور «تام اینگلهارت»، آمریکا دوره بدون جنگ نداشته است و همواره سبب رقم خوردن تلفات عمده برای کشور‌های هدف و خود شده است؛ در واقع سه چهارم پایانی قرن اخیر، جدول زمانی قتل عام‌های آمریکا بوده است.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *