فواید و فضایل دعاى روز دوازدهم ماه مبارک رمضان/قناعت یکی از اصول مهم زندگی بشری

حسن حسن زاده در گفت‌وگو با پیرامون دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان گفت: هر روز ماه مبارک رمضان مزین به دعایی پرمحتوا و ارزشمند است، دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان از آن جهت که دارای مضامین بلند اجتماعی و فردی است جایگاهی ویژه به خود اختصاص داده است.

وی به مضمون دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان اشاره و ابراز کرد: در دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان بندگان از خداوند می‌خواهند: «اللهمّ زَیّنّی فیهِ بالسّتْرِ والعَفافِ واسْتُرنی فیهِ بِلباسِ القُنوعِ والکَفافِ واحْمِلنی فیهِ على العَدْلِ والإنْصافِ وامِنّی فیهِ من کلِّ ما أخافُ بِعِصْمَتِکَ یا عِصْمَةَ الخائِفین، خدایا زینت ده مرا در آن با پوشش و پاکدامنى و بپوشانم در آن جامه قناعت و خوددارى وادارم نما در آن بر عدل و انصاف و آسوده‌ام دار در آن از هر چیز که می‌ترسم به نگاهدارى خودت اى نگه‌دار ترسناکان».

وی در همین راستا ابراز کرد: کلمه «ستر» در دعای روز دوازدهم مه مبارک رمضان به معنای پوشاندن گناهان است ما از خداوند می‌خواهیم تا گناهان ما را بپوشاند در حقیقت باید خود نیز عیوب بندگان صالح را بپوشانیم. کلمه «ستر» معنای دیگری نیز دارد و آن معنای ستاریت خداوند است در اینجا بنده از پروردگار می‌خواهد تا علاوه بر پوشاندن گناهانش در دنیا در آخرت نیز پوشاننده خطا‌های او باشد لذا بنده می‌گوید پوشاننده گناهان دنیا و آخرت من باش.

حسن زاده به فراز دوم دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان اشاره و بیان کرد: عفاف نیز معنای گسترده‌ و وسیعی دارد در روایتی از «امام علی (ع)» نقل شده، کسی که در راه خدا جهاد کند و شهید شود اجرش بزرگتر از کسى نیست که بتواند گناه نکند و عفّت ورزد. انسان پاکدامن نزدیک به آن است که فرشته‌اى از فرشتگان خدا شود، دوری از گناه ارزش و اهمیت بسیار دارد و بر نقش سازنده عفت در زندگی انسان تاکید فراوان شده است.

وی به فراز سوم دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان اشاره و تاکید کرد: بنده بعد از پوشاندن لباس عفت از خداوند می‌خواهد که با وی قناعت عطا کند، قناعت یکی از اصول مهم زندگی بشری است. ارزش و اهمیت این عمل به حدی است که در آیه ۹۷ سوره نحل آمده است: «مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاةً طَیِّبَةً ۖ وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ، هر کس از مرد و زن کار نیکی به شرط ایمان به خدا به جای آرد ما او را به زندگانی خوش و با سعادت زنده ابد می‌گردانیم و اجری بسیار بهتر از عمل نیکی که می‌کردند به آنان عطا می‌کنیم.»، زندگی فردی لبریز از قناعت، رضایت و شکیبایی بر مصائب جهان است همچنین شکر بر نعمت‌های یزدان، به تبع آن زندگی جمعی با آرامش، امنیّت، رفاه، صلح، صفا، محبّت، دوستی، تعاون و همکاری و دیگر مفاهیم سازنده انسانی است، این امر نشان می‌دهد که انسان باید همواره قناعت پیشه کند و این مهم اخلاقی نیکو، عملی پسندیده و ارزشمند است.

حسن زاده به شیوه زندگی انسان امروزی اشاره و ابراز کرد: شیوه زندگی انسان امروزی به نحوی است که به زیاده روی و قناعت توجهی ندارد این درحالی است که بررسی‌ها نشان داده هنگامی که انسان بیش از نیاز خود در اختیار داشته باشد احساس بی نیازی کرده و در ادامه اقدام به طغیان می‌کند آن هم طغیان در برابر پروردگاری که تمام نعمت‌ها از سوی او به بندگانش داده شده است، پس نباید فراموش کرد که اموال و دارایی دنیا همواره انسان را به سوی سرکشی از پروردگار خود کشانده است.

وی به فراز چهارم دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان اشاره و اظهار کرد: بندگان در این فراز از خداوند می‌خواهند که به آنان کمک کند تا با عدل و انصاف با اطرافیان خود برخورد کنند، از آنجا که خداوند خود عادل‌ترین و منصف‌ترین است و به هیچ کس ظلمی نمی‌کند لذا از او درخواست می‌شود تا به بندگان نیز کمک کند تا این صفت ارزشمند را در پیش بگیرند، هر خواسته از پروردگار نیازمند فراهم کردن زمینه برای آن است. بستر این خواسته را نیز باید خود فراهم کنیم نباید به خود و اطرافیان و افراد جامعه ظلم نماییم این عدل که از سوی انسان جاری می‌شود باید ابعاد گسترده داشته باشد نه تنها اطرافیان بلکه محیط زیست نیز باید در سایه عدل انسان باشد و ما باید به احقاق حقوق دیگران بپردازیم و توجه داشته باشیم که انسان مومن همواره به حقوق مادی و معنوی دیگران احترام می‌گذارد.

وی خصیصه انسان مومن را انصاف دانست و ابراز کرد: انصاف یعنی آنچه برای خود می‌پسندی برای دیگران نیز همان را بپسندید، با نگاه کلی به رفتار افراد در جامعه امروز این مهم مشخص می‌شود که باید همواره به سوی تعالی حرکت کنیم و برای رشد و توسعه خصیصه انصاف در خود تمرین کنیم.

وی به فراز آخر دعای روز دوازدهم ماه مبارک رمضان اشاره و ابراز کرد: در پایان بندگان از خداوند می‌خواهند تا آنان را از سختی و وحشت دنیا و آخرت در پناه خود حفظ کند در اینجا بندگان مومن به خداوند پناه می‌برند و از او مسئلت می‌کنند تا آن‌ها را تحت حمایت خود قرار دهد، زیرا نگرانی‌های دنیا خصوصاً نگرانی‌های قیامت بسیار سخت و دشوار است.