فغانی: دلم برای فوتبال ایران تنگ نشده/ عده‌ای که می‌خواستند حذفم کنند باز هم دنبال پست و سمت هستند
خبرگزای میزان - علیرضا فغانی، داور بین‌المللی فوتبال ایران مدتی است که به استرالیا رفته و در لیگ این کشور سوت می‌زند. او که یکی از افتخارات داوری فوتبال ایران است سابقه قضاوت در دیدهار رده‌بندی جام جهانی را دارد. با او گفت وگوی نوروزی انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید.
*امسال دومین نوروزی است که در ایران نیستید، با این دوری چطور کنار آمدید؟
با توجه به اینکه در هیچ مقطع زمانی اینقدر از خانواده‌ام دور نبوده‌ام و در استرالیا هم با زبان و فرهنگ متفاوت زندگی کردم، می‌توان گفت اندکی سخت بود، ولی به مرور عادت کردم.
*در سال گذشته اتفاقات فوتبال ایران چطور بود؟
راستش نظر خاصی در مورد فوتبال ایران ندارم و جزئیات را دنبال نمی‌کردم. با توجه با هماهنگی‌های صورت گرفته قرار شد در بحث بین المللی کماکان با همان تیم خودم که کاندیدای جام جهانی بودیم و به اسم ایران کار را ادامه دهیم،
*قبول دارید که یکی از تلخ‌ترین سال‌های فوتبال ایران را شاهد بودیم؟
یک سری تصمیمات با خرد جمعی و یا فردی صورت گرفت که باعث شد فوتبال ایران دچار مشکل شود، این مشکلات برای تیم ملی و تعیین سرمربی این تیم شکل گرفت. متاسفانه در ایران کسی که تصمیم کلان و مهم می‌گیرد، اگر تصمیم خوبی بگیرد می‌درخشد اگر نتیجه عکس شود هرگز مورد بازخواست قرار نمی‌گیرد.
*شرایط کرونا در ایران با استرالیا چقدر تفاوت داشت؟
کرونا به مانند دیگر کشور‌ها استرالیا را هم تحت تاثیر خود قرار داد و من هم متاثر از آن مدتی کار داوری انجام نمی‌دادم؛ ولی بعد مدتی با کنترل کرونا، همه چیز تا حدود زیادی به روال سابق درآمد. مرز‌ها را بستند و اجازه ندادند کسی وارد شود؛ و اگر کسی وارد می‌شد دو هفته قرنطینه کامل می‌شد.
*کمی از روزمرگی خود در استرالیا برایمان بگویید
در ایران کارمند شهرداری بودم و بیشتر تمرکزم روی کار اصلیم بودم تا داوری، ولی اینجا کل زمانم را با داوری می‌گذرانم و در طول هفته هم تمرین می‌کنم. در سال هم ۱۶ تا ۲۰ قضاوت برایشان انجام می‌دهم. شرایطی که باید در ایران برایم رقم می‌خورد در اینجا برایم رقم خورد.
*تفاوت ساختار و امکانات فوتبال میان ایران و استرالیا چه اندازه است؟
به طور کلی در استرالیا سیستم حکم فرما است، اگر رئیسی در راس کار قرار گیرد، در سیستم تغییر آنچنانی ایجاد نمی‌شود و هر فرد جدیدی که روی کار بیاید همان خط مش را دنبال می‌کند. متاسفانه در ایران فردی که منصوب می‌شود، سلایق فردی خود را اعمال می‌کند تا کار سیستماتیک. به هر حال تیم جدید فدراسیون، افراد جدید، جوان و تحصیل کرده‌ای هستند، امیدوارم بتوانند به فوتبال ایران کمک و مشکلات را حل کنند.
*با توجه به اینکه فوتبال در استرالیا ورزش اول و حتی دوم محسوب نمی‌شود، آیا این کشور انتخاب خوبی برای ادامه زندگی و کار بود؟
من مدت‌ها به استرالیا فکر می‌کردم و به نظرم کشور خوبی را انتخاب کردم. در اینجا فوتبال ورزش اول نیست، ولی در جایگاه خودش سوم و یا چهارم است و طرفداران خودش را دارد، لیگ حرفه‌ای دارد که چندین سال است از VAR استفاده می‌کند. کار کردن در اینجا راحت‌تر است، چون تفکرشان به فوتبال با کشور ما فرق دارد. مثلا در بازی هیجان دارند، ولی حواشی فوتبال همچون فحاشی و آزار و اذیت‌هایی برای تحت فشار قرار دادن داور یا بازیکنان و یا تیم حریف ندارند. از این بابت شما با آرامش کار خود را انجام می‌دهید.
*در این یک سال برای فوتبال ایران دلتنگ شده‌اید؟
نه، دلم تنگ نشده است، چون چیزی برای دلتنگی نبود. دلم برای آدم‌ها تنگ شده، ولی برای فوتبال با آن شرایط نه
*وقتی فهمیدی که شما را از لیست داوران بین‌المللی خارج کردند چه حسی داشتید؟ ناامید شدید؟
در رابطه با حذف خودم صحبت‌های زیادی شده است، ولی نمی‌خواهم به آن بپردازم، تمام تمرکزم فقط روی کارم است. ولی خوشبختانه افرادی که باعث این اتفاق شدند از تشکیلات فدراسیون کنار گذاشته شدند، اما باز هم قصد پست گرفتن دارند که فقط از مسئولان تقاضا دارم چشم و گوش خود را باز کنند و مواظب باشند. ناراحت هم نشدم، اگر قرار به ناراحتی بود از قول و وعده‌هایی که بعد از بازی فینال المپیک، جام ملت‌ها و جام جهانی... دادند و عملی نشد ناراحت و ناامید می‌شدم.
*حس و حالتان در سال‌های پایانی داوری چیست؟
من تا ۴۸ سالگی می‌توانم قضاوت کنم؛ اما این موضوع بستگی به شرایط بدنی‌ام دارد. به نظر من هر چیزی شروع و پایانی دارد، با این تفکر هر زمان می‌توانم به راحتی داوری را کنار بگذارم. بعد از داوری در بحث آموزش و نظارت، فوتبال را دنبال خواهم کرد و تجربیاتم را در اختیار جوان‌تر‌ها می‌گذارم.
*جام جهانی ۲۰۲۲ قطر قطعا آخرین تورنمنت بین المللی شما خواهد بود. فکر می‌کنید وقتی خداحافظی کنید این اتفاق با فینال جام جهانی همراه شود؟
من در هر کاری سقف آن را در نظر می‌گیرم، در داوری نیز هر بازی حکم فینال را برای من دارد و به آن چه لیاقتش را داشتم دست پیدا کردم.
*سال ۱۴۰۰ را برای فوتبال و مردم ایران چطور می‌بینید؟
در سال جدید برای تمام مردم دنیا آرزوی صلح و دوستی دارم. شخصا تمایل داشتم یک فرد فوتبالی مثل علی کریمی روی کار بیاد نه افرادی از حوزه‌های دیگر. البته با توجه به سیستم انتخاباتی که حاکم است مشخص بود نتیجه انتخابات چطور رقم می‌خورد، به هر حال امیدوارم تیم جدید با دانش و تفکری که دارند مشکلات را حل کنند؛ و در لیگ هم حضور VAR را تضمین کنند و لیگ از وضعیت پرخاشگری و اعتراض گونه‌ای که دارد خارج شود.
*چه چیزی در سال ۹۹ خوشحالتان کرد؟
کلا سال خوبی نبود. اتفاق خاصی نبود که من را تحت تاثیر قرار داده باشد، ولی امیدوارم سال جدید سال خیلی خوبی باشد.