منصوریان: با دروازه‌بانم دعوا کردم/ با داوران قرارداد یک میلیاردی امضا کنند

- علیرضا منصوریان سرمربی آلومینیوم اراک در نشست خبری بعد از دیدار تیمش مقابل مس رفسنجان صحبت‌هایی انجام داد که در زیر گزیده آن را می‌خوانید:

* به شکلی بازی کردیم که تیم مس رو به بازی مستقیم بیاورد. شاید خیلی فوق ستاره نداشته باشیم، اما در آینده ستاره خواهند شد. کل تیم فوق ستاره بودند و به آن‌ها خسته نباشید می‌گویم. گل زودهنگام خیلی به ما کمک کرد و موجب شد از آن شرایط روحی- روانی خارج شویم. با تغییر سیستم و دوندگی بازیکنان توپ را بیشتر به حریف دادیم و توانستیم فضا‌ها را بگیریم.

*تا دقیقه ۶ سه موقعیت داشتیم. اگر آقایی به جای روی پا زدن با بغل پا می‌زد، توپ می‌توانست تبدیل به گل شود. اگر هر کدام از موقعیت‌ها گل می‌شد، روند بازی تغییر می‌کرد. علاقه نداشتیم پس از گل چیز خاصی نشان دهیم، چون شب عید به نتیجه فکر می‌کردیم. دنبال این نبودیم مس از بازی همیشگی‌اش خارج شود و رو به بازی مستقیم بیاورد. روی هوا با بازیکنانی که در اختیار داشتیم، مسلط بودیم. با وجود اینکه مس با مستقیم بازی می‌کرد، موقعیت تک به تک آن‌ها ندادیم. معمولا وقتی گل نزنی تنبیه می‌شوی، اما خدا به ما و دل جوان‌ها نگاه کرد و گل نخوردیم.

*ما مربیان لب خط هر چیزی هستیم، بعد از بازی تمام می‌شود و دیگر نمی‌توانیم داوری را نقد کنیم. در دو سه سال، اخیر همه بازی‌ها را نبردم، همه را نباختم یا همه را مساوی نکردم. من هر سه نتیجه را داشته‌ام و با این شرایط به داوران احترام گذاشته‌ام. به علی علیزاده که آن بالا نشسته بود به شوخی گفتم سه، چهار کیلو پسته‌ای که داده‌ای را بیاور، اما داور به من کارت زرد داد. طارق، داور بازی به همراه تیم داوری او فوق‌العاده بودند. کمک داور سمت من هم خوب بود. ما زیاد سر و صدایی نداشتیم و اگر سر و صدایی بود، طبیعی بود، چون با سه امتیاز می‌خواستیم از زمین خارج شویم.

*باز هم می‌گویم تا داوران پول حرفه‌ای نگیرند، نباید انتظاری داشته باشیم. داوری شغل دوم آنها است. با داوران قرارداد یک میلیاردی ببندید و بعد از آن درباره اشتباهاتشان حرف بزنید. داور ۲۰-۱۰ میلیون بگیرد و فحش بخورد، کاری درست نمی‌شود. در فضای مجازی هم خیلی با تربیت نیستیم که منطقی برخورد شود. باید ۱۶ تیم لیگ برتری را مجاب کنند تا ۵۰۰ میلیون بدهند تا داوران حرفه‌ای قضاوت کنند. علیرضا فغانی که یکی از بهترین داوران ۴۰ سال اخیر بوده، کارمند شهرداری است.

* بازی در چمن مصنوعی خیلی سخت است. با گلر تیمم دعوا کردم و گفتم توپ را از کنار نیاورد و از جلوی دروازه بازی را شروع کند. این را هم بگویم علیزاده دوست خوب من است. اصالت پدری من دامغان و خودمان شهر پسته هستیم.

*در تیم جدیدم فعلا همه را رامتین، پورحمیدی و سینگ صدا می‌کنم.

*دو بازی با این تیم انجام دادم. یک بازی با تراکتور و دیگری با آلومینیوم. با تراکتور برای مالکیت توپ آمده بودیم و آن بازی خوش شانس بودیم و یک بر صفر بردیم. در بازی امروز هر لحظه امکان داشت توپ وارد دروازه ما شود. بازیکنان تیم آلومینیوم امروز جانفشانی کردند. روزی که با تراکتور بازی با مس را بردیم، اینجا نشستم و گفتم دست به ربیعی نزنید. مدیرعامل و هیئت مدیره مس را نمی‌شناسم، آن‌ها شب تولد ربیعی دو ساله با او تمدید کردند. آن‌ها الگوی مدیرانی هستند که احساس ترس کرده و پشت سرمربی پنهان می‌شوند و چوب لای چرخ می‌گذارند.

* مس مزد زحماتش را بعد از بازی با تراکتور گرفت که پشت ربیعی ایستاد. مدیران مس فوتبالی هستند که شب تولد ربیعی قراردادش را تمدید می‌کنند، اگر فوتبالی نبودند پشت سرمربی پنهان می‌شدند. به مدیران مس تبریک می‌گویم و طی صحبتی که با ربیعی داشتم قرار است چمن طبیعی فراهم شود. ربیعی این بار برای ما سنگ تمام گذاشت و در هتل اتاقش را به من داد. قرار بود در بازی برگشت میهمان نوازی کنیم، اما به آلومینیوم آمدم تا دوبار اینجا بیایم.