حرکت از سطح به عمق؛ نیاز امروز جامعه

- زهرا شکوری فعال رسانه‌ای - در عصر غریبی زندگی می‌کنیم به طوری که اگر روزی شخصی از اقوام، دوستان و آشنایان را ببینیم بگوید در شبکه‌های اجتماعی (Social Media  حضور ندارد و یا هیچکدام از برنامه‌های تعاملی اینترنتی را بر روی تلفن همراه خود نصب نکرده است بسیار تعجب می‌کنیم و می‌‌پرسیم مگر می‌شود؟ پس چطور زندگی می‌کند! هویت اجتماعی و گاه حتی هویت فردی او را در ذهن خود زیر سؤال می‌بریم.

باید بدانیم و بپذیریم چه بخواهیم و چه نخواهیم وارد عصر اطلاعات، دنیای دیجیتال و عصر علم وفناوری شده‌ایم.

اگر زمانی مانند قرن ۱۶ و ۱۷ و حتی ۱۸ میزان قدرت جهانی را مواردی همچون مستعمرات، شمش‌های طلای اندوخته شده، تجارت، منابع مالی، ارتش، جمعیت کشور‌ها و یا ورود هر چه زودتر به انقلاب صنعتی مشخص می‌کرد، اما امروزه قدرت جای خود را تا حد زیادی به ساختار‌های اجتماعی و نهاد‌های مدنی سپرده است که به نوعی با جامعه‌ی شبکه‌ای نیز مرتبط هستند. امروز کسانی به مرکب قدرت سوار هستند که می‌توانند اطلاعات را به کنش تبدیل کنند و با سیاست‌های کلان، بسته به خواسته و تمایلات خود، کنش‌های کاربران را هدایت، تنظیم و راهبری کنند.

در این دنیای نو و جاذبهٔ وافر آن برای نسل جوان قطعا بدون داشتن افق دید واضح و رهنمون‌های کارا و لازم، دچار گمگشتگی و نوعی از سرگردانی می‌شویم.

نسل جوان با هجمه‌ عظیمی از اطلاعاتِ درست و غلط تقابل دارد که تمیز آن، خود سختی‌های زیادی در بر دارد؛ اطلاعاتی که بعضا تخم ناامیدی و تحقیر را در دل جوانان می‌نشاند.

بازی با واژگانی مانند مطالبه‌گری و انتقاد برای جوانانی که نیازمند بصیرت هستند، منجر به دنباله‌روی امواج ایجاد شده می‌شود.

جامعه‌ باید هوشیار باشد و با توجه و نگاه به رهنمود‌های رهبر معظم انقلاب حرکت خود را در این فضا از سطح به عمق ببرد. با تولید محتوای غنی و غیر آغشته به سم تعصب با گفتمان سازیِ فعال و منعطف امید افزایی کند.

همچنین برای تربیت اذهان به سمت درست اندیشی و بصیرت افزایی تلاش بکند و سعی در پرورش نگاه کلان نسبت به دین، خانواده، فرهنگ، انتخابات و... داشته باشد آن هم برای تمام اقشار جامعه.

در سخنان اخیر، رهبر حکیم انقلاب از جوانان به عنوان افسران جنگ نرم نام بردند و «جریان تواصی» را خاطر نشان کردند که توصیه به صبر است و حق در میان مردم به گونه‌ای که روحیه‌ مطالبه‌گری از بین نرود، اما احساس ضعف و ناامیدی و تنهایی نیز در جامعه پدید نیاید و جرئت اقدام از مردم گرفته نشود.
‌
می‌توانیم الگو بگیریم

چطور است که شخص ایشان دولت‌ها را نقد می‌کنند، اما خروجی آن امید است. چطور می‌شود که اردو‌های جهادی در پی به رخ کشیدن و نمایان کردن مصداقی فقر و ضعف و محرومیت هستند، اما بازده آن‌ها امیدبخش است.

پس این را بدانیم که سبک مطالبه و نقد و سبک نشان دادن نقاط ضعف خیلی مهم است.

باید هوشیار بود و آماده!