روز زن فرصتی مغتنم در ارتقا آگاهی جامعه نسبت به زنان قربانی ترور

-  طبق اعلام انجمن دفاع از قربانیان تروریسم، دومین نشست "توانمندسازی زنان قربانی ترور ضرورت آینده بشر" به همت انجمن دفاع از قربانیان تروریسم و با همکاری دانشگاه علامه طباطبایی و انجمن دانشجویی حقوق بین الملل در روز دوشنبه ۱۸ اسفند ماه و با حضور شخصیت‌های علمی و زنان فعال حقوق بشر در ایران و غرب آسیا و خانواده‌های جانباز و شهدای ترور در دانشگاه علامه طباطبایی به صورت وبیناری و حضور برگزار شد.

خانم آرامش شهبازی، استاد دانشگاه علامه طباطبایی در ابتدای نشست بیان داشت: تروریسم پدیده‌ای شوم و نامبارک است و زمانی که در قالبی سازمان یافته در می‌آید ناپسندتر می‌شود. چنانچه اهداف تروریسم کسانی باشند که مورد حمایت مجامع بین المللی قرار دارند، مانند کودکان و زنان، در این صورت این اقدامات نه تنها ارزش‌های بین المللی که قواعد انسانی جوامع را نقض میکنند. ایشان ادامه داد، متاسفانه تعریف جامعی از تروریسم وجود ندارد و این پیچیدگی موضوع را افزایش می‌دهد. استاد دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه عنوان داشت: باید از ظرفیت‌ها و امکانات موجود در سازمان‌های بین المللی استفاده شود و گام‌هایی در راستای توانمندسازی زنان قربانی در ابعاد مختلف اجتماعی و اقتصادی و … برداشته شود. ایشان ادامه داد: روز زن فرصتی است مغتنم برای ارتقا آگاهی جامعه نسبت به زنان قربانی ترور و تاکید بر تعهد به فراهم کردن امکانات لارم برای این قشر از جامعه و بهبود شرایط آنان و توسعه شبکه‌های ملی و بین المللی برای احقاق حقوق آنان و پیگیری اقدامات لازم در قبال آن ها.

در ادامه نشست خانم شعاع کاظمی، دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا در موضوع بررسی سلامت روان زنان آسیب دیده از تروریسم عنوان داشت: افرادی که در معرض اقدامات تروریستی قرار میگیرند دچار اختلالاتی می‌شوند. افسردگی، اضطراب، ترس و هراس، کاهش عزت نفس، اختلال خواب، کاهش آستانه تحمل و عصبانیت، حبس کردن خود در خانه و ترک شغل و خودکشی از علائمی هستند که نشان میدهد افراد و بخصوص زنان از اقدام تروریستی آسیب دیده اند. ایشان در ادامه پیشنهاد‌هایی در خصوص بهبود بهبود وضعیت آسیب دیدگان دادند. کاهش تبعیض، تاکید بر توانمندی‌ها علیرغم کاستی ها، شنیدن صدای قربانیان و ایجاد فرصت‌هایی در حوزه‌های َشغلی و تحصیلی از پیشنهادات ایشان در قبال زنان آسیب دیده بود.

خانم آهنگر، پژوهشگر موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران در بخش دیگری از نشست و در خصوص تجربه زیسته زنان جانباز ترور گفت: مواردی وجود دارد که زنان مجرد قربانی ترور به تجرد دائمی میرسند و به این ترتیب مشکلات فراوانی را متحمل می‌شوند. همچنین برخی از زنانی که در آسایشگاه‌ها هستند خدمات پرستاری کارآمدی دریافت نمیکنند، و برخی از این زنان دچار بیماری‌های ناشناخته میشوند. ایشان تجهیز آسایشگاه‌ها و استخدام پرستاران کارآمد و پرداخت به موقع هزینه‌های خدمات ارائه شده به جانبازان ترور را از عوامل بهبود شرایط آن‌ها عنوان داشت.

در ادامه نشست خانم زهره الهیان، نماینده مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس در سخنرانی خود با موضوع زنان وجه مشترک آسیب‌های تروریسم بیان داشت: موضوع زنان آسیب دیده از جنگ‌ها و وقایع تروریستی موضوع مهمی است. ما در منطقه و در کشور‌های مختلفی از افغانستان و پاکستان تا عراق و فلسطین با امنی و اقدامات تروریستی مواجه هستیم. ایشان ادامه داد: زنان بسیاری در کشور‌های مختلف متحمل خسارات بسیاری از ناحیه اقدامات تروریستی شده اند و این گونه حوادث نشان می‌دهد که حقوق بشر و حقوق بشردوستانه یک حرف و یک شعار است.

عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس در ادامه عنوان داشت، جامعه جهانی باید فکری برای این وضعیت اسف بار کند و از ظرفیت مجامع حقوق بشری برای رسیدگی به این آسیب‌ها استفاده شود. ایشان ادامه داد، سازمان ملل و شورای حقوق بشر و دیگر نهاد‌ها باید به کمک بیایند و در دفاع از حقوق زنان قربانی ترور مطالبه گری کنند.

عضو کمیته حقوق بشر مجلس شورای اسلامی در ادامه عنوان داشت، از همان اوایل انقلاب با حمله صدام مواجه شدیم و دیدیم که سایر کشور‌ها و قدرت‌های بزرگ غربی از صدام حمایت کردند. این حملات باعث شد که زنان زیادی مجروح و شهید شدند و امروزه زنان زیادی مجروح حملات شیمیایی عراق هستند.

ایشان با اشاره به واقعه تروریستی در مجلس و آسیب دیدن زنان در این واقعه عنوان داشت: ما خاطره حمله تروریستی داعش به مجلس را از یاد نبردیم. اگر سازمان‌های غیردولتی و مردمی از هم اکنون به فکر نباشند و پیگیری لازم را نداشته باشند در آینده نیز این گونه جنایات ادامه خواهند داشت و آسیب‌های جدی بر جامعه وارد می‌شود.

در ادامه نشست زنان قربانی اقدامات تروریستی صدام، منافقین، القاعده و کومله و داعش به بیان حادثه تروریستی منجر به جانبازی شان پرداختند.

خانم فاطمه مجبل، آسیب دیده از تروریسم داعش در عراق در بیان حادثه تروریستی گفت: ۸ ماهه باردار بودم که تروریست‌ها یک وسیله انفجاری را در جلوی خانه من قرار دادند. موج انفجار منجر به تخریب خانه من شد. پس از حادثه پزشکان گفتند که دخترم تنها سه روز زندگی خواهد کرد، اما با لطف خداوند وی زنده ماند، اما دچار فلج مغزی شد.

ایشان ادامه داد، هر روز به آن واقعه فکر می‌کنم و با نگاه به دخترم آن حادثه تروریستی را به خاطر می‌آورم. امیدوارم روزی تروریسم از عراق و جهان ریشه کن شود.

در ادامه نشست خانم زهره حق پناهی، جانباز ترور گفت، در سال ۱۳۶۱ در یک بمبگذاری در تهران مجروح شدم. اکنون تمامی علائم مورد اشاره در خصوص بیماری PTSD را با تمام وجود حس می‌کنم. من پس از واقعه نمی‌توانستم به جامعه وارد شوم و از روبرو شدن با افراد ترس داشتم که به تدریج با کمک خانواده ام توانستم به جامعه برگشته، به دانشگاه رفتم و اکنون در کسوت معلمی به جامعه خدمت می‌کنم. ایشان ادامه داد: زنان سنگربانان جامعه و معماران واقعی آن هستند و آنقدر ارزشمند هستند که خداوند به آن‌ها نقش مادری داده است. ایشان ادامه داد: باید دست در دست هم دهیم و متحد شده و جدای از اختلافات ملیت‌ها و قومیت ها، در راه کسب آزادی و برقراری عدالت کار کنیم و تروریسم را از جوامع از بین ببریم. ایشان در انتها بیان داشت، با اتحاد میان زنان قربانی می‌توانیم به این هدف برسیم.

پس از ایشان خانم گلرخ مهری، از هموطنان زرتشتی و جانباز ترور بیان داشت، من در سی سالگی و در اوج جوانی هدف انفجار تروریستی منافقین قرار گرفتم. ۴۲ سال است با اثرات آن روز دست به گریبانم. من هنوز هم نمی‌دانم چرا این اتفاق افتاده و مرتکبین آن جنایت را به عدالت الهی واگذار می‌کنم.

خانم حبیبه گلستانی قربانی ترور و از فعالان حقوق زنان در افغانستان در ادامه عنوان داشت متاسفانه از چهارم مارس ۲۰۲۰ که بحث صلح در افغانستان داغ شد، و بحث توافق طالبان و آمریکا مطرح شد، نه تنها آتش جنگ کاهش پیدا نکرد، بلکه آنقدر داغ شد که کوچه به کوچه و خانه به خانه منتقل شد. ترور‌های فردی، گروهی و از اقشار مختلف جامعه شروع شد. بر همین اساس چهارده متر پارچه سفید خریداری کرده و به زنان فعال انجمن اجتماعی زنان دادیم تا اینکه آن‌ها امضا جمع‌آوری کرده و صدای خسته شدن خود را از صدای جنگ اعلام کنیم و از طرف‌های درگیری جنگ بخواهیم دست از جنگ بردارند و به ندای صلح لبیک بگویند.

در بخش دیگری از نشست خانم فریده شافعی به شرح مجروحیت خود از حمله شیمیایی صدام به سردشت پرداخت. ایشان گفتند، در سال ۱۳۶۶ سردشت برای نخستین بار توسط رژیم بعث عراق مورد حمله شیمیایی قرار گرفت. بمب‌های خردل و اعصاب در نقاط پرازدحام شهر بر سر مردم مظلوم و بی دفاع فرود آمدند که در نتیجه آن بیش از صد‌ها نفر جان باخته و هزارن نفر دیگر معرض قرار گفتن این گاز‌های سمی و خطرناک مجروح شدند. ایشان ادامه داد، آثار مخرب و عواقب شوم این فاجعه به حدی بود که بعد از گذشت سی و سه سال هنوز بر جسم بیمار و ناتوان مردم و بخصوص کودکان سایه افکنده و مشکلات گریبانگیر آن‌ها بوده و هست. نکته قابل تامل و توجه اینکه مجامع بین المللی و سازمان ملل هرگز عراق را به خاطر این جنایت محکوم نکردند.

این جانباز شیمیایی در ادامه بیان داشت: من به دلیل شدت جراحات مجبور شدم به خارج از کشور اعزام شوم. یکی از فرزندانم در آن واقعه شهید و دو فرزند دیگر جانباز شدند و من در این سال‌ها مادر شهید و جانباز شیمیایی و پرستار دو جانباز شیمیایی بودم. ایشان در انتها گفت: ترور‌ها در هر جا و هر صورتی که باشند محکوم هستند.

امیدواریم مجامع بین المللی قربانیان را به رسمیت بشناسند. به امید روزی که صلح و آرامش و یکرنگی و عدالت در تمامی جوامع حکمفرما شده و ما شاهد این همه جنایت و بی عدالتی نباشیم.

در انتهای نشست بیانیه انجمن دفاع از قربانیان تروریسم به مناسبت روز جهانی زن قرائت شد. در بخشی از این بیانیه می‌خوانیم: زنان مهمترین رکن جامعه بشری محسوب می‌شوند که بالاترین نقش را در نظم بخشی به اجتماع در جایگاه مادری دارا بوده و استحکام بخشی جهان به این موجود استثنایی خلقت بستگی خاص دارد.

پخش کلیپ و برگزاری نمایشگاهی با موضوع زنان قربانی ترور از دیگر بخش‌های این نشست بود.