صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

رجبلو: بیشتر از هر دوره‌ای به کسب مدال در قهرمانی آسیا نزدیکیم/ حال دوچرخه سواری اصلا خوب نیست

۰۵ اسفند ۱۳۹۹ - ۰۰:۰۱:۰۲
کد خبر: ۷۰۴۰۳۸
دسته بندی‌: ورزشی ، سایر حوزه ها
رکابزن باتجربه تیم ملی دوچرخه سواری ایران گفت: دوچرخه سواران دو مشکل بزرگ دارند یکی بحث تجهیزات و درآمد پایین است و دیگری بیمه ورزشکاران است.

محمد رجبلو در گفت‌وگو با میزان، در خصوص وضعیت لیگ برتر دوچرخه سواری در فصلی که گذشت و همچنین شرایط قرارداد‌ها اظهار داشت: سطح کیفی لیگ بد نبود، اما درکل وضعیت لیگ و درمجموع حال دوچرخه سواری اصلا خوب نیست. برای نمونه امسال برای تیم مس کرمان تمام توانم را گذاشتم و توانستیم در رده سوم بایستیم، ولی شراط پرداختی‌ها به گونه‌ای بود که تقریبا پولی دست رکابزنان را نگرفت. قراردادم با مس کرمان در ابتدا ۷۰ میلیون تومان بود، ولی بعدا گفتند به ۶۰ میلیون راضی شوم و در نهایت تنها برای پرداخت ۴۰ میلیون تومان از من امضا گرفتند. جالب‌تر آنکه از همین ۴۰ میلیون هم تاکنون ۲۰ میلیون به من داده‌اند و باید برای مابقی پولم همچنان پیگیر باشم. با این وضعیت مطمئنا در فصل جدید دیگر برای مس کرمان رکاب نخواهم زد.

این دوچرخه‌سوار باتجربه و ملی‌پوش با تاکید بر وسیله محور بودن رشته دوچرخه سواری خاطرنشان کرد: تاکنون برای رشته‌ای مثل دوچرخه سواری که کاملا به تجهیزات به‌روز و امکانات جدید نیاز دارد، بودجه‌ای تخصیص نیافته است. در سال ۲۰۱۷، نزدیک به ۲۰ رکابزن داشتیم که قابلیت قهرمانی در آسیا را داشتند، اما هم اکنون این تعداد محدود به ۳ نفر شده است. باور کنید زمانی که تجهیزات نباشد اگر قهرمان جهان هم به ایران بیاید با این امکانات هیچ کاری نمی‌تواند انجام دهد.

وی که سابقه کسب ۱۵ مدال رنگارنگ در سطح آسیا را دارد، افزود: دوچرخه سواری سرتاسر هزینه است، اما در سوی مقابل رشته مدال آوری است و می‌تواند در بازی‌های آسیایی به کاروان ایران کمک زیادی کند. به نظرم جدا از اقدامات موثر و هزینه‌هایی که در بخش همگانی به دوچرخه سواری می‌شود باید توجه ویژه‌ای نیز به بخش حرفه‌ای وجود داشته باشد، چرا که اگر یک مدال جهانی در این رشته کسب شود شرایط عوض می‌شود، اسپانسر‌ها به حمایت مالی علاقه‌مند می‌شوند و رسانه‌ها نیز با پخش زنده و حمایت به رشد دوچندان این رشته کمک خواهند کرد. هرچند باید در این رشته به بخش همگانی توجه شود، اما این حوزه از دوچرخه سواری مربوط به سلامت جامعه است و هزینه در بخش عمومی ارتباطی به کسب نتایج درخشان در سطح قهرمانی و حرفه‌ای ندارد.

دوچرخه سوار جاده ایران تصریح کرد: دو سال پیش ۴ دوچرخه قدیمی خریداری کردند که قیمت هرکدام بیشتر از ۱۵۰۰ دلار نبود و کلا ۶ هزار دلار در این ۲ سال هزینه شده و باور کنید اگر محسن سلگی که در حال حاضر دبیر فدراسیون است، نبود شاید این چهار دوچرخه را هم نداشتیم. برای کسب مقام باید هزینه کرد، زیرا این رشته رکوردی است و نیاز داریم از نظر سخت افزاری همپای آسیا و جهان حرکت کنیم.

این رکابزن که نزدیک به ۱۸ سال در رده‌های مختلف سنی پیراهن تیم ملی دوچرخه سواری را پوشیده، درمورد میزان شانس برای کسب مدال در قهرمانی آسیا، اظهار کرد: باور کنید امسال بیشتر از هر دوره‌ای به کسب مدال در قهرمانی آسیا نزدیکیم، زیرا در این دوره شرایط دیگر کشور‌ها نیز همانند ایران است. در دوره‌های قبلی کشور‌های دیگر با آمادگی کامل و شرکت در تورنمنت‌های مختلف گام به مسابقات قرهمانی آسیا می‌گذاشتند، ولی امسال آنها هم همانند ما در رویداد خاصی شرکت نکرده‌اند و به نظرم رقابت نزدیکی را خواهیم دید. با این شرایط نباید فرصت کسب مدال در آسیا را از دست داد. ما هم خوب تمرین کرده‌ایم و هیچ چیز قابل پیش بینی نیست.

رجبلو در پایان با اظهار ناراحتی از برخی انتقاد‌های ناروا از عملکرد ملی‌پوشان در تورمنت‌های مختلف گفت: همیشه که ورزشکاران در آرامش کامل در مسابقات حاضر نمی‌شوند و بار‌ها شده که چند ساعت مانده به زمان آغاز استارت به کشور مقصد رسیده‌ایم و یا برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها به جای پرواز مستقیم از چند مسیر پروازی به کشور مقصد می‌رسیدیم و این شرایط کاملا خسته کننده است. درحال حاضر بدنه فدراسیون از دبیر، سرمربی و مدیریت بهترین مجموعه در سال‌های اخیر هستند و امیدوارم با تخصیص بودجه مناسب به فدراسیون دوچرخه سواری مشکلات حل شود. دوچرخه سواران دو مشکل بزرگ دارند یکی بحث تجهیزات و درآمد پایین است و دیگری بیمه ورزشکاران است. من ۱۸ سال از حضورم در تیم ملی می‌گذرد و یک روز برایم بیمه رد نشده است و اگر بیمه برایم رد می‌شد دو سال دیگر بازنشسته بودم و کمی خیالم راحت می‌شد.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *