سایه باندبازی و لابی‌گری بر سر سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر
سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر در حالی به پایان رسید که کارشناسان معتقدند در این دوره از جشنواره، نمایش‌های ضعیف و تکراری با باندبازی و لابی‌گری انتخاب شده اند.
_ روزنامه کیهان نوشت: مسئولان مرکز هنر‌های نمایشی دولت و برگزار‌کنندگان سیونهمین جشنواره تئاتر فجر آن‌قدر بر باندگرایی اصرار داشتند که حتی از یک کارگردان متعهد و پیشکسوت که تازه درگذشته هم در این گردهمایی کوچکترین یادی نکردند!
درحالی که این روز‌ها عرصه فرهنگی و رسانه‌ای کشور، سرگرم حواشی جشنواره فیلم فجر است، کمتر کسی از اتفاقات رخ داده در سیونهمین جشنواره «تئاتر فجر» بحث می‌کند. اما آخرین جشنواره تئاتر فجر برگزار شده توسط دولت روحانی، نه تنها یکی از ضعیف‌ترین دوره‌های این جشنواره در ادوار گذشته بود، بلکه اتفاقاتی در این جشنواره رخ داد که از سوی نهاد‌های فرهنگی و نظارتی قابل بررسی و پیگیری هستند.
سیونهمین جشنواره تئاتر فجر از ۱۱ تا ۲۱ بهمن و به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی برگزار شد، اما از موضوع خیلی از آثار جشنواره امسال تئاتر فجر که حول محورهایی، چون مهاجرت، خیانت و ... بود و کمبود آثاری با درونمایه انقلاب اسلامی که بگذریم، باید به باندبازی و لابی‌گری‌های گسترده اتفاق افتاده در این رویداد توجه کرد.
به‌طور مثال، نمایش‌هایی به جشنواره راه یافتند که قبلاً از سوی شورای ارزشیابی و نظارت رد شده بودند! جای سؤال است که یکی از نمایش‌های راه‌یافته به جشنواره، صرفا به این دلیل که کارگردانش از اقوام یکی از مدیران جشنواره است، پذیرفته شده یا واقعاً برای این جشنواره شایسته تشخیص داده شده است؟!
نکته دیگر اینکه پس از بسته شدن جدول و یا چند روز پس از آنکه زمان ارائه کار به جشنواره تمام شده بود، آثاری از افرادی خاص در جشنواره پذیرفته و در جدول گنجانده شدند حال آنکه شمار زیادی از افراد به‌دلیل اینکه یک روز دیرتر از ضرب‌العجل کارشان به جشنواره ارائه شد، پذیرفته نشدند. شاهد مثال برای باندگرایی و لابی‌گری در انتخاب بسیاری از آثار این دوره از جشنواره این است که فیلم برخی از آثار ارسالی به سیونهمین جشنواره تئاتر فجر اصلا از سوی هیئت انتخاب جشنواره، دیده نشده بود! حتی یکی از هنرمندان شهرستانی بعد از مراجعه به دبیرخانه با این پاسخ مواجه شد که فیلم کار او موجود نیست و گم شده است!
مسئولان مرکز هنر‌های نمایشی وزارت ارشاد و همچنین برگزار‌کنندگان سیونهمین جشنواره تئاتر فجر آن‌قدر سرگرم باندگرایی و لابی‌گری در این جشنواره بودند که حتی کوچکترین یادی از مرحوم «مسعود سمیعی» نکردند؛ این در حالی است که از زمان درگذشت این هنرمند پیشکسوت تئاتر تنها پنج ماه گذشته بود! مسعود سمیعی از رزمندگان و جانبازان شیمیایی دوران دفاع مقدس بود و، چون در باند‌ها و لابی‌های تئاتر جا نداشت، سال‌ها منزوی شده بود و مرداد امسال غریبانه از دنیا رفت!
در نتیجه، بسیاری از کار‌های خوب و شایسته - به‌زعم کارشناسان و منتقدان تئاتر- در این جشنواره انتخاب نشدند و به جای آن نمایش‌هایی که در حد و اندازه‌های جشنواره دانشجویی نیز نبودند با کمال تعجب درجدول حضور داشتند! جدول اجرای نمایش‌های سیونهمین جشنواره تئاتر فجر شامل آثاری می‌شد که اصولا نباید در فجر باشند و در دو یا سه سال پیش اجرا شدند و هیچ مزیت خاصی برای حضور در جشنواره ندارند. بعضی از آن‌ها حتی در جشنواره‌های قبلی نیز بودند، آن‌هم نمایش‌هایی ضعیف که اصولا معلوم نیست چرا انتخاب شدند؟! در واقع، همان‌طور که خود هیئت انتخاب ضعیف و سطح پایین سیونهمین جشنواره تئاتر فجر انتصاب شدند، نمایش‌ها نیز بر اساس باندگرایی، برای جشنواره انتصاب شدند نه انتخاب!
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *