نویسنده و فیلمنامهنویس مشهور فرانسه درگذشت
- ژان کلود-کریر فیلمنامهنویس نامزد اسکار بهترین فیلمنامه برای فیلمهای «بار تحملناپذیر هستی» (اقتباسی از کتاب میلان کوندرا)، «میل مبهم هوس» و «جذابیت پنهان بورژوازی» روز دوشنبه در خانه خود در پاریس درگذشت. او ۸۹ ساله بود.
خانواده کریر مرگ او را طبیعی اعلام کردند. کریر همکار پیوسته لوئیس بونوئل بود و فیلمنامه «خاطرات یک کلفت» (در این فیلم نقش کشیش را بازی کرد)، «بل دو ژور»، «راه شیری»، «شبح آزادی»، «میل مبهم هوس» و «جذابیت پنهان بورژوازی» را برای بونوئل نوشت که دو عنوان آخری نامزدی اسکار را برای او به همراه داشتند.
در مصاحبهای با داستان نویسان، کاریر در مورد چگونگی نزدیک شدن رابطه اش با بونوئل صحبت کرده بود، او گفته بود: «یک رابطه بسیار نزدیک بود. ما همیشه در یک مکان دور افتاده، اغلب در مکزیک یا اسپانیا، تنها بودیم، فرانسه و اسپانیایی صحبت میکردیم، بدون دوستان، بدون زنان، بدون همسران. مطلقا هیچ کس در اطراف نبود فقط ما دو تا بودیم. باهم غذا خوردن، باهم کار کردن، باهم نوشیدن تا شیفتگی کاملی به فیلمنامهای پیدا کنیم که روی آن کار میکردیم. من محاسبه کردم که بیش از ۲۰۰۰ بار فقط با هم غذا خوردیم. خیلی بیشتر دفعاتی است که بسیاری از زوجها میتوانند ادعا کنند.»
او بیش از ۷۵ کار تولید شده در کارنامه خود داشت، از دیگر آثار شاخص کریر در مقام فیلمنامهنویس میتوان اشاره کرد به «بازگشت مارتین گوئر»؛ «طبل حلبی» به کارگردانی فولکر شلندورف، «سیرانو دوبرژراک»، «مکس، عشق من» ساخته ناگیسا اوشیما. «طبل حلبی» برنده اسکار بهترین فیلم خارجی زبان و نخل طلا شد.
آخرین همکاری او در نگارش فیلمنامه در سینما برای فیلم سیاه و سفید فیلیپ گارل «شوری اشک» (۲۰۰۰) بود که در جشنواره کن رونمایی شد.
کریر در سال ۱۹۶۳ برای نگارش فیلم کوتاه «تولدت مبارک» برنده اسکار شده بود. در سال ۲۰۱۴ به او اسکار افتخاری اهدا کردند.
کریر کارش را با رماننویسی شروع کرد، ژاک تاتی این جوان خوش قریحه را استخدام کرد تا برمبنای آثار این فیلمساز رمان بنویسد. همسر ژان کلود-کریر نهال تجدد بود.