احیای سر زنجیره صنعت نساجی با ورود دستگاه قضا/قدردانی شرکت پلی اکریل ایران از قوه قضائیه

شرکت پلی اکریل ایران در سال ۵۷ با سرمایه گذاری بخش خصوصی به بهره برداری می‌رسد و و در سال ۵۸ مصادره شده بابت دیون در سال ۶۵ به بانک‌ها واگذار می‌شود و در سال ۷۵ با عرضه ۷ درصد از سهام وارد تابلو بورس اوراق بهادار می‌شود و در سال ۸۳ بلوک مدیریتی شرکت به بخش خصوصی واگذار می‌شود.

طبق توضیحات مدیرعامل شرکت اکریل ایران، ارزش دارایی‌های شرکت در سال ۸۳، مبلغی در حدود ۱۵۶ میلیارد تومان بوده است و میزان بدهی شرکت در این سال مبلغ ۱۱۸ میلیارد تومان اعلام شده است و سود انباشته در سال ۸۳ در حدود ۱۱ میلیون تومان بوده است. در سال ۸۵ میزان دارایی شرکت به ۱۶۴ میلیارد تومان و بدهی آن به ۱۵۳ میلیارد تومان افزایش پیدا می‌کند و زیان انباشته در این سال حدود ۱۸ میلیارد و ۷۰۰ میلیارد تومان اعلام می‌شود؛ به این معنا که شرکت در مدت دو سال مالی، از تراز ۱۱ میلیارد سود انباشته بهتراز ۱۸ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان زیان انباشته می‌رسد.

بنا به گفته‌های علیدوستی از سال ۸۳ در طی ۱۲ سال نقدینگی به طرق مختلف از شرکت و زیر مجموعه‌های آن خارج می‌شود که یا از طریق خروج از حساب‌های شرکت بابت مواد اولیه توسط شرکت‌های کاغذی انجام شده و یا از طریق واگذاری سهام در بازار سرمایه شرکت‌های تابعه گروه العقیلی بوده است.

در دومین مرحله واگذاری در سال ۱۳۸۵ شصت و شش و نیم درصد از بلوک مدیریتی به گروه العقیلی به مبلغ ۷۴ میلیارد تومان واگذار می‌شود و نهایتاً در سال ۸۵،۹۳ درصد سهام شرکت به مالکیت فرد دو تابعیتی ایرانی اماراتی صرفاً با پرداخت ۳۹ میلیارد تومان قرار می‌گیرد؛ و نهایتاً در سال ۹۵ با توجه به عدم اهلیت مالک دوتابعیتی و نیز سوء مدیریت اعمال شده و عدم پرداخت حقوق دولت در یک فرآیند مبهم، کارخانه تحت پوشش هیات حمایت از صنایع قرار می‌گیرد، اما از سال ۹۳، ۳۵ تا ۹۹ نیست هیچ گزارش مالی به هیئت حمایت ارائه نمی‌شود و علی‌رغم سود ۴۰۰ میلیارد تومانی زیان انباشته شرکت به ۱۲۵۰ میلیارد تومان افزایش پیدا می‌کند.

به دنبال این اتفاقات با وجود شورای تامین اصفهان و مقامات قضایی، قرار نظارت به هیأت مدیره سابق صادر می‌شود و یک هیئت مدیره انتصابی انتخاب و برای آن وظایفی تعریف می‌شود.