نگهداری: باید پشتوانهسازی بکنیم و سپس از رفتن نسل طلایی بسکتبال صحبت کنیم/ هدف همه تیمها که قهرمانی نیست
حسن نگهداری در گفتوگو با میزان، در خصوص شکست سنگین تیم بسکتبال آیندهسازان تهران برابر تیم شیمیدر قم اظهار داشت: به هرحال تیم شمیدر بازیکنان باتجربه و باکیفیت زیادی دارد و هرچند با اختلاف باختیم، اما من از بازی تیمیم راضی هستم. در این بازی هرچند ۱۰۸ امتیاز به حریف دادیم، اما در مقابل توانستیم ۷۱ امتیاز از تیم حریف بگیریم و باتوجه به اهدافی که داریم، مسائل فنی بیشتر از نتایج برایمان اهمیت دارد. آیندهسازان تیم جوانی است و میانگین سنی تیم ما ۲۱.۵ سال است؛ بنابراین باید با مطرح کردن چنین مواردی پس از شکست، به بازیکنانم روحیه بدهم و حمایتشان کنم. هرچند این باشگاه سابقه فعالیت ۳۰ ساله در بسکتبال ایران دارد، اما برای نخستین بار است که در لیگ برتر شرکت میکند. باید به بازیکنان جوان تیم روحیه بدهیم که تا پایان لیگ دوام بیاورند.
وی افزود: نگاهمان بلندمدت است و هیچ کس یادش نرفته تیمهایی همچون مهرام، توزین الکتریک و افرا از دل باشگاه آیندهسازان بیرون آمدند. زمانی که در این شرایط سخت اقتصادی و محدودیتهای کرونایی در لیگ برتر تیمداری کردهایم یعنی آمدهایم که بمانیم. باشگاه آیندهسازان تمام زیرساختها از سالن تمرین، باشگاه بدنسازی و ... را دارد و برنامه بلندمدتی در نظر داریم. خوشبختانه روندمان رو به رشد است و هربازی کیفیت بهتری از خود ارائه میدهیم. بدون بازی تدارکاتی وارد لیگ شدیم و در جریان بازیها هماهنگ شدیم.
سرمربی تیم بسکتبال آیندهسازان با اشاره به برنامههای بلندمدت این تیم، تصریح کرد: پس از اتمام لیگ بازیکنان را به حال خود رها نمیکنیم و باتوجه به قراردادهای بلندمدتی که با بازیکنان بستهایم، پس از پایان لیگ و استراحت چند روزه قرار است بازیکنان دوباره وارد اردو شوند. امیدوارم این برنامه الگویی برای دیگر تیمها شود. زمانی که بازیکنان با آمادگی کامل وارد لیگ شوند هم آسیبدیدگیها به حداقل میرسد و هم از همان ابتدا بازیهای باکیفیتی را شاهد خواهیم بود. باشگاه آیندهسازان به کارخانه بازیکنسازی معروف است، هم اکنون هم اولویت ما تحویل بازیکنانی است که بتوانند جایگزین نسل طلایی بسکتبال ایران شوند.
وی درپاسخ به این سوال که آیا سطح کیفی لیگ نسبت به آغاز فصل بهتر شده، گفت: این بهتر شدن کاملا طبیعی و قابل پیسبینی بود. بازیکنان از بهمن ماه گذشته بازی نکرده بودند و برای اولین بار هم بود که در هر ۴۸ ساعت دو بازی انجام میدادند. همچنین پس از هر دو بازی یک زمان ۱۰ الی ۱۴ روزه برای تیمها بود که بتوانند نواقص خود را برطرف کنند. در کل علاوه بر کیفیت مناسبی که شاهدیم به نظرم برگزاری لیگ با این فشردگی و در شرایط کرونایی نکات مثبتی را هم داشت و برای خود ما تجربه خوبی بود. همچنین پخش زنده بازیها آن هم در ساعات پربیننده باعث افزایش انگیزه بازیکنان و بالارفتن کیفیت بازیها میشود.
نگهداری با انتقاد از اظهارات برخی مربیان مبنی بر اینکه لیگ بسکتبال باید با حضور ۱۰ الی ۱۲ تیم برگزار شود، خاطرنشان کرد: به نظرم این ادعاها کاملا غیرحرفهای هستند و هیچ جای جهان این حرفها را نمیشنویم. همه تیمها که هدفشان قهرمانی نیست و مهم است که به فکر آینده و پشتوانهسازی هم بود. وقتی تعداد تیمها بالاست جدول از حالت دو قطبی درمیآید و باعث بوجود آمدن ضلع سومی هم میشود. درچنین حالتی تیمهای میانه جدول همانند چرخ دنده در ارتباط با بلا و پایین جدول هستند و به لیگ هیجان میدهند. باید به همین تیمهای میانه جدول بیشتر توجه شود، زیرا بازیکنان بازیکن همیشه از دل همچین تیمهایی بیرون میآیند.
وی افزود: هرچه تعداد بازیها بیشتر شود برای اینکه بایکنان مستعد و جوان خودشان را نشان دهند بهتر است. استعدایابی و نخبهسازی دو مسئله جداگانه هستند. هنگامی که یک بازیکن در لیگ برتر بازی میکند مطمئنا استعداد داشته، ولی باید با برنامهریزی درست این بازیکنان مستعد را تبدیل به نخبه کنیم. این همان موضوعی است که به عنوان پشتوانهسازی برای نسل طلایی بسکتبال به آن نیاز داریم. به جای حرف باید عمل کرد. درحال حاضر تیم ملی «ب» عملا فعالیتی ندارد و کل فعالیتش به یک اردو و اعزام محدود میشود. تیم «ب» باید حدود ۱۰ ماه اردو داشته باشد و فعالتر از تیم اصلی برنامههایش را پیگیری کند.
این کارشناس بسکتبال تاکید کرد: اگر تیم ملی «ب» همیشه در اردو باشد، بازیکنان تیم ملی میدانند در صورت ضعف نفرات جایگزین دارند. همه این مسائل دست به دست هم میدهند تا لیگ باکیفیتتر و تیم ملی قدرتمندتری داشته باشیم. تازمانی که تیم ملی «ب» شرایطش به این گونه است نمیتوان از آیندهسازی صحبت کرد. باید پشتوانهسازی بکنیم و سپس از رفتن نسل طلایی صحبت کنیم.
نگهداری در پایان با اشاره به سختی کار کردن با بازیکنان بلندقامت اظهار کرد: هم اکنون در بسکتبال جهان حتما الزامی نیست که بازیکنی با قامت بین ۲.۱۵ تا ۲.۲۰ در پست سنتر داشته باشند و، چون سرعت بازی بسکتبال بسیار زیاد شده در پست پنج از بازیکنانی با قامت بین ۲.۳ تا ۲.۷ استفاده میکنند و در ایران تعدا زیادی بازیکن با این حدود قدی داریم، اما در یک نگاه به تیم ملی جوانان، متوجه میشویم در این رده سنی بازیکن مناسب در پست چهار و پنج نداریم و همین موضوع باعث میشود در سالهای آینده در تیم ملی امید و بزرگسالان هم بازیکنی خوب در این پستها نداشته باشیم. کار کردن با بازیکنان بلندقامت نیاز به صبر داردو امیدوارم این ضعفها در آنیده به بسکتبال ملی ایران ضربه نزند.