پرونده وضعیت زندان‌های آمریکا؛ سیستم نظارتی ناکارآمد بر زندان‌ها

- خبرگزاری «رویترز»، در تحقیقی که به مرگ زندانیان آمریکایی پیش از حضور در دادگاه رسیدگی به جرمشان اختصاص داده، به آمار‌ها و داده‌ های هولناکی رسیده است.

گزارش «رویترز» از مرگ در زندان‌های محلی آمریکا که گسترده‌ترین بررسی و جمع آوری داده‌ها در مورد مرگ و میر زندانیان در ۵۰۰ زندان ایالتی این کشور، مستقل از دولت فدرال است، وقایع هولناکی از اتفاق‌های پشت میله‌های این زندان‌ها را فاش می‌کند.

 

نکته قابل توجه در این مورد، نبود آمار‌های رسمی جداگانه برای هر زندان است؛ در واقع بررسی انجام شده توسط رویترز، اولین تحقیق در نوع خود است.

 

نتیجه این بررسی و تحقیق مفصل از سوابق مرگ و میر زندانیان در ۱۰ زندان بزرگ ۴۴ ایالت به علاوه منطقه کلمبیا و تمامی زندان‌های دارای جمعیت روزانه بیش از ۷۵۰ هزار یا بیشتر زندانی، در قالب گزارش‌های متوالی منتشر می‌شوند.

سیستم ورشکسته نظارت فدرال

۳ هزار زندان در آمریکا وجود دارند که عمدتا تحت نظارت ادارات پلیس شهرستان‌ها یا پلیس محلی اداره می‌شوند؛ این زندان‌ها غالبا، کمبود نیرو و تجهیزات دارند و به عنوان باری بر بودجه محدود منطقه نگریسته می‌شوند.

 

دلایل متعددی برای این سیستم نظارتی کارآمد وجود دارند که در زیر به آن‌ها پرداخته می‌شود.

این زندان‌ها از هیچ استاندارد ملی قابل اجرایی در زمینه شرایط اساسی و بهداشتی تبعیت نمی‌کنند.

 

باید توجه داشت که براساس گزارش رویترز، در ۱۷ ایالت آمریکا، هیچ قانون یا مکانیسم نظارتی برای بررسی وضعیت زندان‌های محلی وجود ندارد.

 

در ۵ ایالت کم جمعیت، تمامی مراکز بازداشت توسط سازمان‌های ایالتی اداره می‌شوند.

 

تنها ۲۸ ایالت از ۵۰ ایالت آمریکا، استاندارد‌ها خاصی در این زمینه دارند.

 

توجه به این نکته ضروری است که بسیاری از پروتکل‌های نظارتی به دلیل پنهانکاری قابل پیگیری و کنترل نیستند و نهاد‌های تدوین کننده این استاندارد‌ها عمدتا از قدرت اجرایی برخوردار نیستند.

از سوی دیگر قانون مصوب ۱۹۸۴ انتشار اطلاعات و آمار عمومی زندان ها، زندان‌های محلی را به انتشار و ارائه آمار‌های جداگانه ملزم نمی‌کند.

 

ضمن اینکه آمار‌های کلی ارائه شده توسط وزارت دادگستری آمریکا نیز نمی‌تواند وضعیت را به درستی تشریح کند.

 

همین موضوع سبب دشواری ارزیابی وضعیت در زندان‌های مذکور شده و حتی وکلای خود وزارت دادگستری نیز نمی‌توانند به راحتی نقض معیار‌های قانون اساسی را شناسایی کنند.

مقام‌های زندان‌ها عمدتا گزارش‌های نادرستی از مرگ و میر‌ها در این مراکز ارائه می‌کنند و قتل‌ها و خودکشی‌ها را در گزارش‌ها با عنوان مرگ بر اثر تصادف، بیماری، دلایل پزشکی مانند نارسایی تنفسی و ... درج می‌کنند.

 

یکی از مشاوران وزارت دادگستری می‌گوید در بررسی پرونده‌های بیش از ۵۰۰ زندان در آمریکا تنها یک مورد گزارش دقیق قتل را مشاهده کرده است.

در حالی که نبود آمار درست از مرگ و میر زندانیان و نحوه نادرست گزارش، مشکلی جدی محسوب می‌شود، باید به این نکته توجه داشت که همین امر بر نادیده گرفته شدن مشکلات سخت افزاری زندان‌ها نیز می‌افزاید.

 

برخی از ساختمان‌های زندان‌های محلی آمریکا که عمرشان به ۷ دهه می‌رسد، به حدی تخریب شده اند که با نام فسیل شناخته می‌شوند.

 

میزان مرگ و میر در این زندان‌ها به شکل قابل توجهی بالاست؛ برای مثال تعداد مرگ و میر زندان «ماریون» با عمر ۶۵ ساله و ملقب به فسیل، در بازه زمانی ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۹، دستکم ۴۵ نفر اعلام شد.

 

زندان مذکور براساس بررسی رویترز یکی از چند ۱۰ زندانی است که میانیگن مرگ و میر در آن‌ها به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر ۳.۵ نفر یعنی ۲ برابر بیشتر از میانگین کشوری است.

 

نکته مهم دیگر در مورد این قبیل زندان‌ها نرخ بالای خودکشی در آن هاست؛ یک چهارم مرگ و میر در زندان‌های آمریکا، به دلیل خودکشی رخ می‌دهند.

 

در حالی که زندان‌ها براساس قانون ملزم به مراقبت شبانه روزی از زندانیان از طریق دوربین‌های مدار بسته هستند، زندان‌های محلی فاقد این امکانات نظارتی محل مناسبی برای اجرای اقدام به خودکشی به حساب می‌آیند.

 

نرخ بالای خودکشی در ماریون، این زندان را در میان ۲۰ زندان مواجه با چالش خودکشی گسترده قرار داده است.

 

بررسی معتبری در این مورد نیز به دلیل نبود مدارک و اسناد و آمار درست صورت نگرفته و بررسی‌های انجام شده نیز به نتیجه خاصی نرسیده اند.

این زندان‌ها همانطور که گفته شد عمدتا از سوی جوامع محلی به عنوان باری مضاعف دیده می‌شوند؛ ضمن اینکه برخلاف روند رو به رشد شمار زندانیان این زندان ها، رشد بودجه آنها اندک است.