جامعه اسلامی مهندسین: ۹دی پیچ تاریخی ملت ایران در پاسداشت انقلاب بود

- جامعه اسلامی مهندسین در آستانه اولین سالگرد شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی و سالروز نهم دی ماه (روز بصیرت و میثاق با ولایت) بیانیه‌ای منتشر کرد. 

مکتب سلیمانی را باید زیست
نهم دی در تاریخ ایران، نام‌دار و ماندگار شد چرا که حضور حماسی ملت ایران قدرت نرم ایران سربلند را به رخ جهانیان کشید؛ قدرتی که با صلابت، چالش‌ها را از بین برد و حقایق را روشن و تثبیت کرد، قدرتی که به اغواگری‌ها و شیطنت‌گری‌های بیگانگان سیلی محکمی زد. قدرتی که از دل ملت برخاست با هر علقه و علاقه ای. قدرتی شکل گرفته از ایمان؛ ایمان به اسلام و پایبندی به وطن.

نهم دی پرچم برافراشته دلدادگی برای وطن دوستی، پاسداشت اسلام، میهن و وطن بود. نهم دی همواره یادآوری می‌کند که فتنه دسیسه و نفوذ سال ۸۸ نباید هیچگاه فراموش شود. نهم دی پیچ تاریخی ملت ایران در پاسداشت انقلاب بود، روزی که همه آمدند؛ و در پاسداشت مرد میدان، سردار قلب‌ها نیز همه به میدان آمدند.

 

با هر نگاه و سلیقه ای. این ملت خادم خود را خوب می‌شناسند. آنکه ملت را با همه وجود دوست داشت. او که خطاب به میدان داران مدعی می‌گفت: من و آدم‌های خودم. من و رفقای خودم. من و مرید‌های خودم. این بی‌حجاب است، این باحجاب است. این چپ است، آن راست است، این اصلاح‌طلب است، او اصولگراست، خب پس چه کسی را می‌خواهید حفظ کنید؟ "

رمز این نگرش والا، بصیرت سردار بود. سلیمانی مرد میدان بود و حاکم بر قلب ها. او با بصیرت عمیق خود ارزش‌های والای حضرت روح الله را احیا کرد و نشان داد که جمهوری اسلامی ایران برای تمامی آحاد ملت ایران است.

برخی سلیمانی را به شجاعت، عده‌ای به عنوان نظامی چیره دست و عده‌ای به عنوان انسان رقیق القلب و با عطوفت می‌شناسند. اما سلیمانی باید در ابعاد مختلف به جهان شناسانده شود. سلیمانی نه یک فرد و نه یک نظامی کارکشته، بلکه یک مکتب بود. در مکتب سلیمانی، ملاک عمل است. در مکتب سلیمانی "باید تلاش کرد که دیده نشد. خدا خودش می‌بیند؛ و باید به این بلوغ برسیم که نباید دیده شویم. آنکس که باید ببیند می‌بیند... "

شهید سلیمانی، اسم رمز برانگیختگی و بسیج مقاومت در دنیای اسلام، قهرمان ملّت ایران و قهرمان امّت اسلامی و قهرمانِ شکست استکبار و نظام سلطه است.

مکتب سلیمانی مکتب گفتگو، تحمل و تعامل بود با دوستان و قوت و قدرت و صلابت و کیاست با دشمنان. در مکتب سلیمانی دایره دوستان بسیار وسیع است؛ و خروش ملت در پاسداشت سردار مقاومت، نمایی از رمزینه‌های مکتب سلیمانی بود.

سلیمانی یک سرباز بود، اگر چه یک سردار بود. سرباز وطن. او یک سرباز بود و همه اعمال و رفتار و گفتار خود را با چارچوب‌های فرمانده و رهبر خود تنظیم می‌کرد و از عمق جان رهبری ایمان و اعتقاد داشت. ماندگاری سلیمانی در طلب گمنامی اش بود و تلاشش برای دیده نشدن.

به احترامش باید به پا خاست. نه ایستادن بر کنده و بر قامت. باید حرکت کرد و مرد میدان بود. جشنواره‌ها و یادبود‌ها و یادمان‌ها اگر چه در جای خود بسیار ارزشمند است، اما چند دهه تجربه نشان داده است که این‌ها مکتب را به گورستان می‌برد. مکتب سلیمانی در دل مردم است. فقط باید غبار‌ها را از دل زدود. سلیمانی یک جریان شد، چون در پیوند با خواست‌های مردم بود.

 

شهادت حاج قاسم، این غبار‌ها را زدود و نمایشی از جذب حداکثری به تصویر کشید. مکتب سلیمانی مغفول عرصه حکومتداری ماست. مکتب سلیمانی در دل هاست. مکتب سلیمانی را باید زیست. باید نشر داد و به دنیا نشان داد. جذابیت آن، دل‌های انسان‌ها را مجذوب خود می‌کند؛ و این راه ادامه دارد.

 

انتهای پیام/