تطهیر جانباختگان کرونا کاری به بزرگی زندگی

- پیش از این که غسالخانه شیشه‌ای بود و مردم می‌تواستند نظاره غسل متوفای خود یا دیگران باشند، هر بار که به بهشت زهرا می‌رفتم برای زیارت اهل قبور، سری هم به غسالخانه می‌زدم برای درس عبرت و تنبه، اما چه فایده که انسان نسیان دارد و این نسیان است که بالی جانش شده، زود فراموش می‌کند و می‌پندارد که قرار نیست بمیرد پس هر کاری دلش می‌خواهد انجام می‌دهد.

اما غافل از این که مرگ تنها برای همسایه نیست.

بگذریم؛ بحث بر سر غسل دادن و غسالانی است که در این روز‌های سخت و دشوار کرونایی، با فداکاری خود داوطلب می‌شوند برای غسل تن جانباختگان از این ویروس.

به زبان ساده می‌آید، به عمل کار سختی است حتی اگر هم جانباختگان عادی بودند باز هم سخت است، شستن یک انسان بی‌جان به دست یک انسان جاندار، خوف آور است؛ نیست؟

از زمانی که کرونا در کشور شایع شده آمار جانباختگان این بیماری روزانه ارقام متفاوتی را ثبت کرده است.

اکنون آمار فوتی‌های کرونا به کمی بالاتر از ۱۰۰ نفر رسیده، اما تا پیش از این به مرز ۶۰۰ هم رسید و می‌رفت تا رکورد بزند.

غسل دادن جانباختگانی که بر اثر ویروس کرونا فوت کرده‌اند، قطعاً بدون پاداش اخروی نمی‌ماند.

در این شرایط که ویروس همه گیر شده است و مرگ از روز‌های قبل به همه نزدیکتر، تنها راه آرامش دل و روح جامعه مواسات و همدلی میان مردم است، مردمی که اعتقادات و آیین‌های قوی و تأثیر گذاری دارند و می‌تواند آن‌ها را از هرگونه یأس و ناامیدی دور کند.

کاری که اکنون تطهیر کنندگان جانباختگان بیماری کرونا انجام می‌دهند، کاری ازشمند و فداکارانه است، بسیاری از آن‌ها داوطلبانه وارد میدان شده و خود را در این آزمون قرار داده‌اند که هر کسی توان تصمیم گیری برای ورود به آن را ندارد.

روشن است که تطهیر متوفی بر اثر ویروس کرونا احتمال ابتلا نیز دارد، اما با این وجود تطهیر کنندگان رسمی و غیر رسمی که داوطلبانه وارد شده‌اند، اجازه ندادند که حتی یک فرد جان باخته بدون غسل و نطهیر به خاک سپرده شود.

۱. رسول خدا (ص) فرموده‌اند: «هیچ مؤمنی نیست که میّتی را غسل دهد، مگر این که حرارت آتش از او دور شود و خداوند مسیر عبور او از پُل صراط به مقداری که صدایش می‌رسد را وسعت بخشد و نوری به او می‌دهند که با آن به بهشت رسد.»

از زمانی که ویروس کرونا در ایران نیز شایع شد یکی از نگرانی‌ها این بود که غسل جانباختگان این بیماری احتمال سرایت به تطهیر کنندگان بالا می‌برد، اما با این وجود غسل فرد مسلمان واجب است و باید تطهیر شود و تعطیل بردار نیست.

 

همان زمان حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب و علماء و مراجع تقلید بر غسل همه جانباختگان بر اثر کرونا تأکید داشتند.

رهبر انقلاب در باره غسل این افراد فرمودند؛ «مجرد ابتلای به این بیماری، موجب سقوط احکام واجب مربوط به میت نمی‌شود؛ بنابراین با مراعات کامل نکات بهداشتی و استفاده از تجهیزات ایمنی – هر چند با صرف هزینه – باید حداقل واجب در مورد غسل، حنوط، کفن، نماز میت و دفن انجام گیرد.

در صورت عدم امکان غسل ترتیبی، باید به صورت ارتماسی، غسل داده شود و در صورت عدم امکان غسل، با دست میت، میت را به ترتیب، بدل از غسل با آب و سدر، غسل با آب و کافور و غسل با آب خالص، تیمم داده و حنوط کنند و - هر چند از روی لباس - کفن کرده و دفن نمایند.»

 

در این ماجرا بسیاری داوطلبانه پا به میدان گذاشتند و خطر را به جان خریدند و با از خود گذشتگی جانباختگان کرونا را تطهیر کردند.

اکنون برای این امر کانون داوطلبان تشکیل شده و بسیاری از مردم عادی و افرادی از طیف‌های گوناگون که حتی مسئولیت دارند و از میان شخصیت‌های فرهنگی، اجتماعی، ورزشی و حتی سیاسی هستند در این کانون ثبت نام کرده و مشغول عسل و تطهیر جانباختگان کرونا هستند.

باید باورداشت که این از خود گذشتگی کار هر کسی نیست و دل می‌خواهد.

بدون عشق نمی‌توان پا در این میدان گذاشت، هر آنچه که اکنون در این عرصه وجود دارد نشان از اعتقادی است که در این افراد دیده می‌شود.

در کنار کادر درمان که نزدیک به یکسال است بیماران کرونایی را تیمار می‌کنند، نقش تطهیر کنندگان نیز اگر بیشتر از کادر درمان نباشد، کمتر هم نیست.

گرچه پاداش کادر درمان و تطهیر کنندگان با خدا است، اما نباید نسبت به تطهیر کنندگان بی‌تفاوت بود. کار آن‌ها بزرگ است، به بزرگی زندگی.