فراز و فرودهای زندگی یک شهید دلیر افغان در کتاب «تو جای همه آرزوهایم»
سمیه گنجی در گفتوگو با پیرامون مضمون کتاب «تو جای همه آرزوهایم» گفت: کتاب «تو جای همه آرزوهایم» به زندگی نامه یکی از رزمندگان لشکر فاطمیون تعلق دارد، «شهید نعمتالله نجفی» عارفی که به مکتب نرفته مراحل رشد را طی کرد و به معبود نزدیک شد، شهید نجفی در منطقه تل قرین همراه با شهید فاتح و شهید ابوحامد به آسمان عروج کرد.
وی پیرامون علت نگارش کتاب «تو جای همه آرزوهایم» بیان کرد: هنگامی که برای سرکشی به زندگی برخی از خانوادههای لشکر فاطمیون به خانه های آنها رفته بودم و با همسر این شهید گفتوگو کردم، متوجه جذابیت داستان زندگی شهید نعمت الله نجفی شدم، همین امر سبب شد تا همانجا تصمیم بگیرم که کتابی پیرامون زندگی این شهید بزرگوار بنویسم لذا پس از بازگشت با دفتر انتشارات روایت فاتح در این مورد صحبت کردم و آنها نیز قبول کردند که پیرامون شهید نجفی کتاب بنویسم.
گنجی پیرامون شخصیت شهید نعمتالله نجفی ابراز کرد: زندگی این شهید بزرگوار جذابیتهای خاصی دارد خصوصاً بخشهایی از زندگیاش که همراه با سلوک رفتار است، هنگامی که به زندگی این شهید بزرگوار می اندیشیدم به نوعی او را همچون عبدالحسین برونسی میدیدم زیرا مسیری که برای رشد و خودسازی در پیش گرفته بود بسیار جذاب و در عین حال قابل تامل است.
وی پیرامون داستان کتاب «تو جای همه آرزوهایم» اظهار کرد: کتاب «تو جای همه آرزوهایم» در حقیقت بخش هایی از زندگی یک مهاجر افغان به نام نعمت الله نجفی را مطرح میکند، او مهاجری بود که در ایران بزرگ شده بود و سختی ها همچنین دشواری های بسیاری را تحمل کرده بود، مستاجر بودن، بیکاری های طولانی مدت مشکلات اقتصادی متعدد را بر او تحمیل کرده بود با این همه با استقامت با چالش ها برخورد می کرد، تا اینکه در یک برهه زمانی این شهید بزرگوار تصمیم می گیرد همراه با خانوادهاش به افغانستان برگردد لذا بخشی از زمین خانه پدریاش را گرفت و شروع به ساخت خانه کرد اما در اینجا نیز سختیهای فراوانی برای ساخت خانهاش به وجود آمد، پس از این ماجرا زمان زیادی طول نمیکشد که خانواده وی دل تنگ زیارت «امام رضا(ع)» می شوند و علاقه فراوانی دارند که بار دیگر به ایران برگردند.
گنجی به بخش دیگری از کتاب «تو جای همه آرزوهایم» اشاره و ابراز کرد: شهید نجفی نسبت به حلال بودن دستمزد خود حساسیت ویژهای داشت لذا برای کارکردن نیز این حساسیت را به کار میبرد به همین دلیل به سختی می توانست کاری مناسب پیدا کند، در بخش هایی از خاطرات همسر شهید نجفی بیان شده وی برای مدتی در یک نانوایی مشغول به کار میشود اما از آنجا که این نانوا به نانهای خرد شده اهمیت چندانی نمی داد و آنها را در سطل زباله می ریخت و یا در برخی از مواقع نان های سوخته را به مشتریان به جای نانهای سالم می فروخت از ادامه کار در آن نانوایی منصرف شد و معتقد بود نمی تواند با چنین شرایطی کار کند زیرا این گونه فعالیت نان حلال با خود به همراه نداشت.
نویسنده کتاب «تو جای همه آرزوهایم» به دیگر ویژگیهای اخلاقی شهید نعمت الله نجفی اشاره و ابراز کرد: شهید نعمت الله نجفی هنگامی که در مترو و اتوبوس حدیثی را می دید آن را به خاطر می سپرد و تا مدتها در مورد آن به تدبیر میپرداخت و در عین حال تلاش میکرد تا آن را سرلوحه زندگی خود قرار دهد و زندگی را بر طبق آن تنظیم کند با وجود اینکه او تنها یک کارگر بود، خود سازی و تقوا همچنین رشد فکری به همراه بلوغی باورنکردنی را به همراه داشت این گونه نگاه عارفانه عموماً مختص افرادی خاص است اما سبک زندگی او و تلاش برای خودسازیاش وی را به فردی با ویژگیهای منحصر به فرد تبدیل کرده بود.
وی به شیوه نگارش کتاب «تو جای همه آرزوهایم» اشاره و اظهار کرد: کتاب «تو جای همه آرزوهایم» بر اساس مستندات نوشته شده و راوی آن دانای کل است با این همه تلاش کردم تا با فضا سازی های انجام گرفته در نگارش و مطرح کردن توصیف حالات، مکان ها، لباس ها و جزئیات حوادث کتابی جذاب تهیه و تدوین کنم، کتاب «تو جای همه آرزوهایم» را نمیتوان یک کتاب داستانی صِرف و یا یک کتاب مستند نامید بلکه این اثر ترکیبی از هر دو نوع سبک نگارش است.
این نویسنده کتاب به نامگذاری کتاب «تو جای همه آرزوهایم» اشاره و ابراز کرد: اسامی متعددی پیرامون نام این کتاب پیشنهاد شد خود من علاقمند بودم تا نام کتاب را «بوی بهشت» بگذارم اما پس از چکشهای فراوان کتاب به «تو جای همه آرزوهایم» نامگذاری شد، دلیل این نامگذاری به تفکرات و اعتقاداتی که در منزل شهید نعمت الله نجفی رواج داشت بر میگردد زیرا همواره در سخت ترین شرایط و در عمق دلتنگی هایشان به «امام زمان(عج)» متوسل میشدند آنها معتقد بودند که حضرت «ولیعصر(عج)» میتواند جای همه آرزوهای ما باشد به عبارت دیگر ظهور «امام زمان(عج)» می تواند پایانی برای آرزوهای بیپایان ما باشد.
گنجی به پیام کتاب «تو جای همه آرزوهایم» اشاره و خاطرنشان کرد: وقتی به زندگی سراسر سختی و دشواری شهید نعمت الله نجفی نگاه می شود همواره ردپایی از انتظار برای ظهور «امام زمان(ع)» در آن دیده می شود همین طرز تفکر و همین روح صیقل یافته که آراسته با عرفانی خاص و ویژه است سبب شد تا خداوند به شهید نعمت الله نجفی تقوایی ویژه نائل کند و او را شهید راه خود قرار دهد.