آجیل روی دست فروشندگان ماند؛ معدومش کردند!
- طبق گزارش اتاق اصناف تهران، مصطفی احمدی، با تاکید بر اینکه تعطیلی صنوف مختلف بایستی کارشناسی‌تر صورت می‌پذیرفت بیان داشت: تعطیلی‌های پی در پی برخی از صنوف از یک سو و فعالیت بانک‌ها از سوی دیگر هر دو در یک زمان، اصناف را به نابودی نزدیک کرد.
رییس اتحادیه خشکبار و آجیل فروش تهران ادامه داد: تعطیلی اصناف زمانی اتفاق افتاد که با انبوهی از گرفتاری‌ها و بدهکاری‌ها مواجه بودند و دیگر توان پرداخت هزینه‌های سر بار خود را نداشتند. در ۱۵ روز اخیر نیز با بسته شدن کامل، کاسه چه کنم برای جوابگویی به طلبکاران از حیث چک‌های پرداخت شده در دست گرفتند. چگونه امکان دارد صنف بسته باشد و چک هایش به بانک برای نقد شدن برود؟ مگر می‌شود از مغازه بسته درآمد کسب کرد؟ جواب چک‌های برگشتی را چه کسی خواهد داد؟
احمدی با ابراز تاسف از اینکه ستاد ملی کرونا با کارشناسی دقیق اقدام به تعطیلی صنوف نمی‌کند درباره‌ی مفید بودن این محصولات برای کرونا اضافه کرد: طبق اظهارات کارشناسان آجیل وخشکبار به دلیل طبع گرم آن برای ویروس کرونا مفید است؛ بنابراین دلیلی برای بسته ماندن این صنف وجود نداشت، لذا با بسته ماندن آجیل فروشان اصناف دیگر کالای تخصصی مارا به فروش می‌رسانند. خواسته مهم اتحادیه عدم تعطیلی مغازه‌های آجیل و خشکبار فروشی و تامین مواد غذایی و مایحتاج مردم می‌باشد.
او تاکید کرد: برخی از این تعطیلی‌ها نه تنها نمی‌تواند مشکلات را حل کند بلکه از آنجا که بعضی از اصناف رمقی برای ادامه حیات ندارند. تقسیم بندی تعطیلی‌ها بین صنوف از سویی می‌توانست این فرصت را به آن‌ها بدهد تا بتوانند هزینه‌های زندگی را تامین کنند، در شرایط شیوع ویروس کرونا، مراجعه و تقاضا برای خرید آجیل و مغز‌ها به جهت طبع گرم، زیاد شد، اما صنف آجیل که متولی این کالا در کشور است، تعطیل و نیمه تعطیل بود، بنابراین تقاضا که در کشور پایین نیامد؛ بلکه مراجعه به دیگر صنوف از جمله سوپر مارکت، خواروبار فروش و بنکدار بیشتر و رفت و آمد و تجمع در این صنوف رخ داد.
او تاکید کرد: زمانی که با متخصصان و مسئولان صنف مشورت نمی‌کنند و کارشناسی یک طرفه صورت می‌گیرد در عمل موفقیت چندانی حاصل نخواهد نشد. کالا‌های آجیل فروشان در مغازه هایشان خراب شد و سودش را عده دیگری بردند.
احمدی تصریح کرد: صنف آجیل فروش از سال ۱۳۹۷ به دلیل تهییج نابخردانه افرادی برای عدم خرید آجیل از سوی مردم با تحریم داخلی اسفباری روبه رو شد. در آن زمان با گران شدن پسته و افزایش قیمت آن به ۲۴۰ هزار تومان در کیلو، بعضی راه برون رفت را عدم خرید آجیل دانستند و مغازه دار بی گناه در این میان زیان دید در حالی که منشا گرانی جای دیگری بود. طبق قانون نظام صنفی مغازه دار تنها با اضافه کردن مبلغی می‌تواند جنس را بفروشد و در گرانی و ارزانی کالا هیچ نقشی ندارد؛ اما تاوان تصمیمات غلط را همیشه باید بپردازد، این کدام عدالت است؟
وی از فعالیت برخی از صادرکنندگان خارجی گلایه نموده و ادامه داد: متاسفانه برخی از صادرکنندگان عراقی و افغانی با اجاره دفتر و دستک در شهر‌های مهم تولید انواع خشکبار، میوه را سر درخت از باغدار می‌خرند و به خارج صادر می‌کنند و فروشنده داخلی دستش از محصول خالی می‌شود. از سوی دیگر به دلیل افزایش نرخ ارز، باغدار صلاح می‌داند تا کالای خود را با قیمتی بسیار بالاتر بفروشد تا به مصرف کننده داخلی با قیمتی پایین تر؛ لذا دولتی‌ها باید مدیریت کنند و اجازه ندهند قبل از اینکه مصرف داخلی اشباع نشده، خارجی‌ها اینقدر آسان بیایند و از باغدار بخرند، هزینه تولید محصول با آب، خاک و کارگر ارزان کشورمان تامین می‌شود، اما استفاده و نصیش مال خارجی هاست، نظارت بر این کار‌ها در سازمان‌های دولتی بسیار کم و گاهی نیست. بنابراین سال ۹۷ با بغض مردم و عدم خرید محصولات آجیل تمامی محصولات فرآوری شده در مغاز‌ها خراب و نابود شد، کاسبان ورشکسته تا آمدند به خود بیایند و مشکلات سال ۹۷ و ۹۸ را حل کنند، ویروس کرونا جانشان را دوباره نشانه گرفت، چه کنیم که دردمان را کسی نمی‌خواهد بفهمد.
او افزود: آجیل و خشکبار بعد از فرآوری نهایتاً دو الی سه ماه قابل نگهداری می‌باشد و اجناس زمستان ۹۷ تا تابستان ۹۸ در سرد خانه بود؛ ولی متاسفانه این اجناس بعد از گذشت چند ماه فاسد شده و بوی ناخوشایندی گرفته بود. صنف آجیل فروشان نیز آن اجناسی را که موجب بدنامی مغازه خود می‌شدند را معدوم کردند که موجب ضرر این صنف شد.
وی ادامه داد: با توجه به اعلام کرونا در زمستان سال گذشته و تدارک دیدن صنف آجیل فروشان از ماه‌های قبل از شیوع ویروس، بنابر این در سال ۹۸ هم این صنف متضرر شد و در تابستان سال ۹۹ نیز مقداری از آجیل و خشکبار معدوم شدند و متأسفانه خیلی از همکاران صنف ما به دلیل ورشکستگی درگیر بدهی‌های خود هستند.
رییس اتحادیه آجیل و خشکبار گفت: متأسفانه به دلیل تحریم‌های ظالمانه امکان بازگشت ارز در کشور وجود ندارد و بانک مرکزی ضمانت بازگشت ارز را خواستار شده اشت. پیشنهاد اتحادیه به مسئولین مربوطه، مبادله‌ی کالا با کالا بوده است تا بتوانیم اجناس مورد نیاز کشور را وارد کنیم؛ که این امر مهم نیز در حال پیگیری است.
احمدی با اشاره به تعلیق ماده ۱۸۶ بیان داشت: اگر کسب و کار رونق خود را بگیرد و افرادی بخواهند پروانه کسب بگیرند، تعلیق این ماده بسیار خوب است، چرا که این ماده موانع بسیاری در صدور و تمدید پروانه کسب ایجاد نموده است که در صورت تعلیق، این موانع برداشته می‌شود و براحتی می‌توانیم به متقاضیان پروانه، مجوز بدهیم. از مسئولین این تلاش نهایت سپاس را داریم.
او با بیان اینکه از سارمان امور مالیاتی می‌خواهیم تا در محاسبات مالیاتی صنوف آسیب دیده با اغماض برخورد نماید افزود: بین صنوف آسیب دیده و تعطیل با دیگر صنوف باید تفاوت قایل شود. نمی‌توانیم با شرایط بد فعلی مالیات بپردازیم. دولت با وعده پرداخت وام ۱۲ میلیون تومانی تنها باعث آشفتگی حال برخی از افراد نیازمند شد و نه تنها آن را نداد بلکه با حال و روزی که اکنون دارند، بسیاری متوجه شدند دولت به اصناف هیچ توجهی ندارد. آیا ۱۲ میلیون تومان برای اصنافی که سال را تعطیل بوده اند، مبلغی قابل توجهی است؟ این مقدار برای پوشش چه میزان از مشکلات می‌تواند باشد؟ با سود ۱۲ درصدی هیچ دردی را دوا نمی‌کند.
وی ضمن ابراز امادگی برای تأمین آجیل شب یلدا، گفت: به نظر می‌رسد استقبال خوبی از آجیل وخشکبار برای شب یلدا شود. نا گفته نماند محصولات این صنف به اندازه‌ی محصولات دیگر گران نشده است و تولید کافی را در این عرصه داشته ایم، همچنین با مدیریت صحیح می‌توان نیاز مردم را تأمین کرد.
احمدی در پایان گفت: با توجه به وضعیت نارنجی تهران در هفته‌ی پیش رو مغازه‌های آجیل فروشی باز خواهند بود؛ اما این صنف توجه بیشتری را از مسئولان مربوطه می‌طلبد. با قرار گرفتن این صنف در گروه یک می‌توان از ضرر‌های اآن‌ها جلوگیری کرد، همچنین این محصولات نباید از سبد خانوار خارج شود. لازم به ذکر است با برداشته شدن تحریم‌ها می‌توان از صادرات این محصولات ارزشمند بهره کافی برد.