دُن دیگو فقط مرگ را نتوانست دریبل بزند/ آرامش ابدی در دستان خدا

-  دیگو آرماندو مارادونا یکی از با استعدادترین بازیکنان دنیای فوتبال بود که در خانواده‌ای فقیر و پرجمعیت متولد شد. هنگامی که کودکی هشت ساله بود با انجام حرکات نمایشی با توپ فوتبال در اماکن عمومی سعی در تامین بخشی از هزینه‌های خانواده فقیرش را داشت.

او عاشق کیک، مواد مخدر و کتک کاری بود و بار‌ها خبرنگاران را مورد ضرب و شتم شدید قرار داد و از تند خوترین ورزشکاران آرژانتین در چند دهه اخیر به شمار می‌رود به طوری که در مارس ۲۰۱۰ مجله تایم فهرست ۱۰ بازیکن تاثیرگذار تمام ادوار جام جهانی را منتشر کرد که در این فهرست رتبه نخست از آن مارادونا بود.

دیگو فوتبال را در باشگاه آرجنتینوس جونیورز آغاز نمود و ۱۵ ساله بود که به تیم اول باشگاهیش پیوست. مارادونا در دوران جوانی درخشش خود را با تیم بوکاجونیورز آرژانتین آغاز کرد. وی از سال ۱۹۷۷ میلادی برای تیم جوانان و بزرگسالان آرژانتین بازی کرد و در رده ملی ۹۱ بار برای تیم ملی آرژانتین به میدان رفت و ۳۴ بار موفق به گلزنی شد. وی در حالی که تنها ۱۷ سال داشت به تیم ملی آرژانتین دعوت شد و در برابر مجارستان یک نیمه بازی کرد.

وی در دوران حرفه‌ای خود برای تیم‌های آرژانتینوس جونیورز، بوکا جونیورز، بارسلونا، ناپولی، سویا و نیولز اولد بویز بازی کرد و در بارسلونا و ناپولی به بیشتر موفقیت‌های باشگاهی‌اش دست یافت. او در مدت ۲۰ سال فعالیت باشگاهی در سراسر جهان، ۲۵۹ گل به ثمر رساند.

مارادونا اولین بازیکن در تاریخ فوتبال بود که دو مرتبه رکورد نرخ نقل و انتقالات را در جهان شکست. او اولین بار با بهای ۵ میلیون یورو به بارسلونا در لالیگا و بار دوم با بهای ۶٫۹۵ میلیون یورو به ناپولی در سری آ پیوست.

*چهار حضور در جام جهانی

او در چهار جام جهانی فوتبال شرکت داشت. مارادونا در یک‌چهارم نهایی جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک هر دو گل پیروزی آرژانتین را در برابر انگلستان که از مدعیان قهرمانی بود، وارد دروازه کرد، تا آرژانتین در نیمه نهایی و فینال نیز با عملکرد درخشان او برابر بلژیک و آلمان غربی به پیروزی برسد و به عنوان قهرمانی برسد.

گل اول مارادونا در این دیدار که توپ را زیرکانه با دست وارد دروازه کرد، به گل «دست خدا» معروف شد. او ۶۰ متر را با دریبل زدن چهار بازیکن انگلیس و دروازه‌بان این تیم پیمود و گل دوم تیمش را هم به ثمر رساند که بسیاری از کارشناسان آن را بهترین گل تاریخ فوتبال می‌دانند. سال ۲۰۰۲ در نظرسنجی فیفا این گل به عنوان «گل قرن» فوتبال برگزیده شد.

*خداحافظی از فوتبال

او بار‌ها از دنیای فوتبال خداحافظی کرد، اما مدتی بعد به عنوان کاپیتان در زمین فوتبال حاضر شد. در جام جهانی ۱۹۹۴ بود و پس از آنکه تیم آرژانتین به علت اخراج دو بازیکن خود ۹ نفره بازی می‌کرد، ضربه پنالتی «آندریاس بره مه» تیری بر قلب مارادونا بود تا تیم آرژانتین به مقام نایب قهرمانی جهان بسنده کند. سال ۱۹۹۴ و جام جهانی آمریکا پایان کار دیه گو مارادونا در سطح ملی بود که با ناکامی تیمش، از مستطیل سبز در کسوت بازیکن خداحافظی کرد.

*دیدگاه سیاسی؛ گرایش به ایدئولوژی‌های چپ

در سال‌های اخیر، مارادونا، نسبت به ایدئولوژی‌های دست چپی سمپاتی نشان داده‌است. او زمانی که در کوبا تحت درمان بود با فیدل کاسترو رهبر کوبا دوست شد. او تصویری از فیدل کاسترو را بر بازوی چپ و چه گوارا را بر بازوی راست خود تتو کرده‌ است.

مارادونا همچنین از هواداران هوگو چاوز رییس جمهور ونزوئلا است و در مورد او گفت: «من به چاوز ایمان دارم، من چاویستا هستم. هرچه فیدل می‌کند، هرچه چاوز می‌کند، برای من بهترین است.»

او همچنین مخالفت امپریالیسم بود و در نشست کشور‌های آمریکایی در ماردل پلاتا در ۲۰۰۵ با پوشیدن تی شرتی با برچسب «بوش را متوقف کنید» و اشاره به بوش به عنوان آشغال انسانی با حضور جرج دابلیو بوش در آرژانتین مخالفت کرد.

در سال ۲۰۰۷، او با حضور در یک برنامه هفتگی تلویزیونی گفت: «من از هرچه از آمریکا می‌آید متنفرم. با تمام توان از آن متنفرم.»

*بزرگترین جنجال‌های زندگی مارادونا

یکی از بزرگترین اتهامات به مارادونا، ارتباط او با سران مافیا در شهر ناپل و مصرف مواد مخدر بود. پس از جام جهانی ارتباط مارادونا با سران باشگاه ناپولی که با سازمان مافیای حاکم بر این شهر نیز چندان غریبه نبودند، آغاز شد. ناگهان در پایان یک مسابقه لیگ ایتالیا اعلام شد آثار استفاده از کوکائین در بدن مارادونا یافت شده‌است. در نتیجه فیفا او را ۱۵ ماه از شرکت در رقابت‌های فوتبال محروم کرد.

این پایان حاشیه‌های او در دوران پرافتخار حضور در ناپولی نبود. در ناپل شایع شد که پلیس این شهر متن ضبط شده مکالمات تلفنی مارادونا و یکی از مقامات مافیا را در اختیار دارد که ثابت می‌کند او در یک شبکه گسترده خلافکاری و توزیع مواد مخدر دست داشته‌است. مارادونا در همین زمان در بوینس آیرس حضور داشت و در خانه خود مورد هجوم پلیس آرژانتین قرار گرفت و اعلام شد در خانه‌اش مقادیر زیادی مواد مخدر کشف شده‌است.

او برای فرار از این وضعیت، به فوتبال پناه برد و مجددا به تیم ملی آرژانتین در جام جهانی ۱۹۹۴ دعوت شد و شروعی خیره کننده داشت. هنگامی که در بازی برابر یونان گلی زیبا را برای تیمش به ثمر رساند کمتر کسی تصور می‌کرد که این تیم شکست پذیر باشد، ولی در پایان بازی آرژانتین و نیجریه (که مارادونا به عنوان بهترین بازیکن زمین شناخته شده بود) آزمایش دوپینگ مارادونا مثبت اعلام شد و مارادونا دو سال دیگر از شرکت در مسابقات فوتبال محروم شد.

*دوران مربیگری

در نوامبر ۲۰۰۸ وی بعنوان سرمربی تیم ملی آرژانتین منصوب شد. در جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی وی هدایت تیم ملی آرژانتین را بعده داشت. تیم آرژانتین در این جام کلکسیونی از بهترین بازیکنان جهان را در اختیار داشت و به اعتقاد بسیاری از منتقدین اتخاذ تاکتیک‌های غلط از سوی مارادونا باعث شد تا این تیم نتواند به عنوان قهرمانی جام جهانی برسد. آرژانتین در مرحله یک چهارم نهایی در برابر آلمان با نتیجه تحقیر آمیز ۴ بر صفر شکست خورد تا رویای مارادونا برای دستیابی به قهرمانی جهان در کسوت مربی بر باد رود. هرچند در بازگشت به آرژانتین وی با استقبال بسیار گسترده هواداران آرژانتینی مواجه شد، اما پس از جام جهانی با وجود تمام حمایت‌های مردمی از سرمربیگری آرژانتین کنار گذاشته شد.

*مربیگری تیم الوصل امارات

مارادونا پس از کناره گیری از تیم ملی آرژانتین و پس از رقابت‌های جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی در میان تعجب همگان در ماه مِی ۲۰۱۱ هدایت تیم الوصل امارات را با قراردادی دو ساله بر عهده گرفت تا چهارمین تجربه مربیگریش را در حاشیه خلیج فارس تجربه کند.

*افتخارات باشگاهی

آرژانتین آرژانتینوس جونیورز
نایب قهرمان:

دسته برتر فوتبال آرژانتین: ۱۹۸۰

آرژانتین بوکا جونیورز
قهرمان:

دسته برتر فوتبال آرژانتین: ۱۹۸۱

نایب قهرمان:

دسته برتر فوتبال آرژانتین: ۹۸-۱۹۹۷

اسپانیا بارسلونا
قهرمان

کوپا دل ری: ۱۹۸۳
لالیگا: ۱۹۸۳
سوپرکاپ اسپانیا: ۱۹۸۳

ایتالیا ناپولی
قهرمان:

سری آ (۲): ۱۹۸۶-۸۷، ۱۹۸۹-۹۰
جام حذفی فوتبال ایتالیا: ۱۹۸۶-۸۷
لیگ اروپا: ۱۹۸۹
سوپر جام فوتبال ایتالیا: ۱۹۹۰

نایب قهرمان:

سری آ (۲): ۱۹۸۷-۸۸، ۱۹۸۸-۸۹
جام حذفی فوتبال ایتالیا: ۱۹۸۸-۸۹

*افتخارات ملی:

تیم ملی فوتبال آرژانتین

قهرمان:

جام جهانی فوتبال زیر ۲۰ سال: ۱۹۷۹
جام جهانی فوتبال: ۱۹۸۶

نایب قهرمان:

جام جهانی فوتبال: ۱۹۹۰