سارمینتو: تکواندو قبلاً مبارزه‌ای و تماشایی‌تر بود/ برای رسیدن به طلای المپیک بدشانس بودم/ در توکیو طرفدار حسینی هستم
- مائورو سارمینتو رقیب هادی ساعی در فینال تکواندوی المپیک ۲۰۰۸ پکن بود که بسیاری از علاقمندان به ورزش و به خصوص تکواندو این ورزشکار ایتالیایی را که قد و قامت و پاهای بسیار بلندتری نسبت به ساعی در آن مبارزه داشت و خیلی هم قهرمان کشورمان را به دردسر انداخت، به خوبی به یاد دارند.
وی که پیش از این عنوان قابل توجهی در تکواندو کسب نکرده بود در المپیک تابستانی پکن نماینده ایتالیا در وزن ۸۰- کیلوگرم مردان بود که برای دستیابی به مدال نقره، استیون لوپز قهرمان نامدار دو دوره المپیک از آمریکا را در یک چهارم نهایی شکست داد تا شگفتی‌ساز این مسابقات لقب گیرد، اما در دیدار فینال مغلوب ساعی شد و به مدال نقره بسنده کرد.
سارمینتو در المپیک تابستانی ۲۰۱۲ لندن نیز در وزن ۸۰- کیلوگرم به مدال برنز دست یافت. وی بعد از اینکه در مرحله نیمه نهایی به نیکولاس گارسیا باخته بود، در مسابقه آخر، نثار احمد بهاوی از افغانستان را شکست داد.
گفت‌وگوی جالب و متفاوت با مائورو سارمینتو را در زیر بخوانید:
*از چه سالی وارد رشته تکواندو شدید؟
از هشت سالگی به صورت حرفه‌ای وارد این رشته شدم.
*آیا از عملکرد خود در مدتی که در تکواندو حضور داشتید راضی بودید؟
خوشبختانه در تمام این سال‌هایی که در تکواندو به صورت حرفه‌ای حضور داشتم خیلی راضی هستم، زیرا سخت تلاش کردم تا بتوانم بهترین عملکردم را در تمامی مسابقات به نمایش بگذارم.
*چه اتفاقی افتاد که در المپیک پکن به مدال طلا نرسیدید؟
درست است که من دو مدال نقره و برنز در المپیک‌های پکن و لندن را به دست آوردم، اما احساس می‌کنم برای رسیدن به مدال خوشرنگ طلا خیلی بدشانس بودم.
*دلیل اینکه بازی بُرده مقابل هادی ساعی در فینال المپیک پکن را با شکست عوض کردید چه چیزی بود؟
از لحاظ روحی در لحظات حساس مسابقه دچار مشکل بودم و به طور حتم هم در این شرایط شما نمی‌توانید از پس انجام حتی کارهای عادی بر بیایید؛ همین شد که بازی را در پایان مغلوب شدم.
*از خاطراتتان در المپیک پکن و لندن برایمان بگویید؟
به خاطر دارم در المپیک پکن وقتی دیدار یک‌چهارم نهایی را بُردم، به صورت اتوماتیک اولین مدال خود را در المپیک گرفتم، هر چند که در لندن در آخرین ثانیه و در مرحله نیمه‌نهایی مقابل حریف اسپانیایی باختم و از رسیدن به فینال بازماندم و به مدال برنز دست پیدا کردم.
*به نظر شما تکواندو در سال‌های اخیر چه تفاوتی با زمان شما کرده است؟
تکواندو قبلاً خیلی تماشایی و مبارزه‌ای بود، اما حالا آن را مانند حرفه‌ای‌ها دوست ندارم، زیرا شما باید خودتان را با شرایط وفق بدید تا از آن لذت ببرید.
*چه نظری در مورد هادی ساعی و استیون لوپز دارید؟
۲ قهرمان عالی که از مبارزه آنها در زمان حضورشان خیلی لذت بردم، بدون اینکه حرکات بدی از سمت این دو قهرمان صورت بگیرد. به نظرم هر دو مربیان بزرگی هستند و احترام زیادی برای آنها قائل هستم.
*دوست داشتید به کدام مدال برسید، اما در دستیابی به آن ناکام بودید؟
تنها مدالی که در ویترین و کلکسیون افتخاراتم جایش به شدت خالی است، مدال طلای المپیک است.
*سخت‌ترین حریفی که مقابل آن قرار گرفتید چه کسی بود؟
خودم.
*اکنون چه کاری انجام می‌دهید و فکر می‌کنید در المپیک تکواندوکاران ایتالیا چگونه کار خواهند کرد؟
من قصد دارم و می‌خواهم با تیم ملی ایتالیا همکاری کنم، اما فعلاً با ارتش ایتالیا همکاری می‌کنم.
*نحوه مبارزات کدامیک از ورزشکاران ایرانی را دوست دارید؟ فکر می‌کنید در توکیو چه نتیجه‌ای خواهد گرفت؟
من دوستان ایرانی زیادی دارم و در توکیو هم طرفدار میرهاشم حسینی در وزن ۶۸- کیلوگرم خواهم بود. او تلاش زیادی خواهد کرد تا بهترین مبارزات خود را در توکیو به نمایش بگذارد.
*از خاطره دیدار با هادی ساعی برایمان بگویید.
هادی پسر افتاده‌ای است و یادم است هنگامی که در فینال توانست من را شکست دهد، دستش را برای کمکی که به او کرده بوم بالا برد.
* از نظر شما ورزش ایران در این سال‌ها پیشرفتی داشته است؟
به نظرم ورزش در ایران به صورت پیوسته در حال رشد و ترقی است. تکواندو یکی از ورزش‌های سرآمد برای این موضوع است زیرا ایرانی‌ها برای مبارزه به اندازه کافی در این رشته سرسخت هستند.
*آیا تعویق المپیک می‌تواند از نظر آماده‌سازی به ورزشکاران کمک کند یا خیر؟
در مورد این اتفاق چیزی نمی‌دانم، اما امیدوارم اینطور باشد و این اتفاق کمک زیادی کند تا ورزشکاران برای المپیک به شکل بهتری آماده شوند.