تاکید ایران بر تضمین اجرای موثر برنامه‌های همکاری آژانس در شیوع کرونا
– کاظم غریب آبادی با حضور در نشست کمیته همکاری و کمک فنی آژانس که از طریق ویدئو کنفرانس برگزار شد، ضمن اشاره به این موضوع که چالش‌ها و دشواری‌های برآمده از شیوع کرونا نباید دست کم گرفته شود، اظهار کرد: تلاش‌های دبیرخانه آژانس برای تضمین اجرای موثر برنامه‌های همکاری فنی را بسیار حائز اهمیت است و تحقق آن‌ها مستلزم همبستگی بالا و همکاری در تمامی سطوح جهانی است.
سفیر و نماینده دائم کشورمان نزد سازمان ملل و سایر سازمان‌های بین المللی مستقر در وین، تاکید کرد: باید تضمین شود که وضعیت چالش برانگیز امروز، اثر مخربی بر اجرای برنامه‌های همکاری فنی آژانس نداشته باشد و از همه مهمتر این که این پروژه‌ها از منابع پیش بینی شده، تضمینی و کافی برخوردار باشند.
وی در ادامه اظهارات خود به برنامه پیشنهادی همکاری فنی آژانس برای سال ۲۰۲۱، اشاره کرد و گفت: دبیرخانه، مسئولیت تضمین استفاده از منابع مالی کمک شده به برنامه همکاری فنی را برای دستیابی به اهداف برنامه به طور موثر و بهینه و مطابق با نیاز‌ها و اولویت‌های کشور عضو، بر عهده دارد.
غریب ابادی دربره پروژه اقدام یکپارچه بیماری‌ها با منشاء حیوانی که پروژه‌ای مهم و جهانی در مبارزه با بیماری‌های مشترک حیوان و انسان است، به برنامه آژانس در واکنش به موقع به بیمار‌های واگیردار و کمک به کشور‌ها در این خصوص و همچنین پیامد‌های منفی گسترده و طولانی بیماری کرونا، بر نقش حیاتی تکنیک‌های هسته‌ای در رصد، تشخیص و کنترل چنین بیماری‌هایی اشاره و تاکید کرد: بر این امر معتقدیم که این پروژه به عنوان یک پروژه همکاری فنی بین منطقه ای، می‌تواند زمینه خوبی را برای رهبری آژانس بین المللی انرژی اتمی ایجاد کند و هم افزایی را میان تمام تلاش‌ها در سطوح کشوری و منطقه ای، به صورت فراگیر و به عنوان یک رویکرد کلی برای بیماری‌های مشترک انسان و دام، ایجاد کند.
سفیر و نماینده دائم کشورمان نزد سازمان ملل و سایر سازمان‌های بین المللی مستقر در وین، با اعلام حمایت کامل ایران از این پروژه و ابتکار که سبب ارتقای ظرفیت‌های ملی، منطقه‌ای و جهانی می‌شود، اظهار کرد: ما از این واقعیت پشتیبانی می‌کنیم که این پروژه به‌روی همه کشور‌های عضو آژانس باز است و خروجی‌های مورد انتظار آن، از جمله ایجاد یا تقویت ظرفیت فنی، انسانی و نهادی در موسسات و آزمایشگاه‌های مربوطه در کشور‌های عضو برای نظارت؛ تشخیص و هشدار سریع در مورد شیوع مجدد بیماری‌های مشترک انسان و دام؛ ایجاد مراکز همکاری برای مناطق مختلف؛ و همچنین اجرای سیستم‌های نظارت، ردیابی و رصد بیماری که امکان هشدار سریع را فراهم می‌کنند، می‌تواند به برنامه‌های ملی کشور‌ها در مبارزه با چنین بیماری‌هایی کمک کند.