شکلات تلخ به طعم حسرت کودک کار / شکلاتی بی رحم برای نقدى مهربان
- شکلات تلخ؛ بررسی محققانه و هنرمندانه آسیبهای اجتماعی یکی از پدیدههای تلخ و ناهنجار خانوادگی و اجتماعی که معلول نابسامانیهای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی و همچنین غفلتها و عملکردهای مسالهدار برخی دستگاهها و سازمانهای اقتصادی، آموزشی، فرهنگی، پرورشی و ضعفهای مدیریتی و فقر فرهنگی و مالی بعضی خانواده ها در کشور است، معضل کودکان کار است.
کودکان کار محصول غلطهای اقتصادی و مدیریتی، نبود فرهنگ مناسب خانوادگی، باورهای دینی، اعتیاد، سودجویی و جهالت طیفی از خانوادههای فقر زده و استثمار و بهره کشی سوداگران، دلالان و سواستفاده کنندگان اجتماعی و فاصله میان کودکان کار و تحصیل، به دلیل ناداری و در مواردی مشکلات اخلاقی اند.
شبکه پنجم سیما به همت گروهی کاربلد، شامل مجتبی احمدی، تهیه کننده و کارگردان و گروهش، در این ارتباط برنامهای متفاوت، قابل تامل، تحلیلگرانه، پژوهشگرانه و هنرمندانه تولید و پخش میکندکه با ورود جسورانه و پیگیرانه به میادین، زادگاه ها و پرورشگاههای آسیبهای گوناگون اجتماعی در معرفی، شناسایی، بررسی بخشی از آسیبهای اجتماعی و یافتن راهکارهای اجرایی و مناسب فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی توسط صاحب نظران و کارشناسان، میتواند نقش تاثیر گذار داشته باشد.
شکلات تلخ عنوان این برنامه محققانه، چالشی و هشدارآمیز اجتماعی است که به نقد و بررسی عالمانه، هنرمندانه و مستندگونه آسیبهای اجتماعی از جمله دختران فراری، سالمندآزاری، کودک آزاری و بویژه کودکان کار میپردازد.
کودک، کار و خیابان، محور موضوعی شکلات تلخ است که درقالب آثار مستند و گاه با بهره گیری ناگزیر ازشیوه بازسازی و بازیسازی به دلیل محدودیت و یا ممنوعیت نمایش چهره بعضی آسیب دیدگان اجتماعی و بحث، نقد و تحلیل مساله کودکان کار از زوایای مختلف ارائه میشود و پرسشگرانه و هدفمند در پی گشودن درهایی به روی مسوولان متعهد کشور برای رسیدگی به مساله پیدایش، موجودیت، حال و آینده شکلاتهای تلخ کودکان کار است.
عوامل برنامه افزون بر گفتوگوهای صمیمانه و روشنگرانه با آسیب دیدگان و برخی مسوولان، به بررسی نقش و سهم اقتصاد ناسالم و فقر و نیاز، طلاق، مهاجرت، اعتیاد والدین، ازدواجهای غلط و... به شیوههای علمی و میدانی و تولید تصاویر مستند تلخ و تکاندهنده و افشاگر، اما موثر در این ارتباط پرداخته اند.
این برنامه خوب و تاثیرگذار اجتماعی، با استفاده از نظرات استادان، روانشناسان، پزشکان و متولیان امور فرهنگی، آموزشی و پرورشی، بهزیستی، شهرداری، قوه قضاییه، نیروی انتظامی و... میتواند تاثیرگذارتر شود.