تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۴۴۸

 

یَقُولُ أَءِنَّکَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِینَ ۵۲
که با من مى گفت: آیا تو (وعده هاى بهشت و قیامت را) باور مى کنى؟
أَءِذَا مِتۡنَا وَکُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِینُونَ ۵۳
آیا، چون مردیم و استخوان ما خاک راه شد باز (زنده شویم و) پاداش و کیفرى یابیم؟
قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ ۵۴
باز (این گویندۀ بهشتى به رفیقان) گوید: آیا مى خواهید نظر کنید (و آن رفیق کافر را اینک در دوزخ بنگرید)؟
فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِی سَوَآءِ ٱلۡجَحِیمِ ۵۵
آن گاه خود بنگرد و او را در میان دوزخ (معذّب) بیند
قَالَ تَٱللَّهِ إِن کِدتَّ لَتُرۡدِینِ ۵۶
به او گوید: قسم به خدا که نزدیک بود مرا (همچون خود) هلاک گردانى
وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّی لَکُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِینَ ۵۷
و اگر نعمت و لطف خداى من (نگهدار) نبود من هم به دوزخ (نزد تو) از حاضر شدگان بودم
أَفَمَا نَحۡنُ بِمَیِّتِینَ ۵۸
(و از خوشحالى گوید) آیا دیگر ما را مرگى نخواهد بود؟
إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِینَ ۵۹
جز همان مرگ اول (که در دنیا مردیم) و دیگر هیچ رنج و عذابى بر ما نخواهد بود؟
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِیمُ ۶۰
این است همان سعادت و رستگارى بزرگ
لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡیَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ ۶۱
آنان که سعى و عملى مى کنند باید بر مثل این (بهشت جاودانى) کنند (نه بر دنیاى دو روزۀ فانى)
أَذَٰلِکَ خَیۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ ۶۲
آیا این پذیرایى (و مقام عالى) بهتر است یا درخت زقّوم جهنم؟
إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّـٰلِمِینَ ۶۳
که آن درخت را ما بلاى جان ستمکاران عالم گردانیدیم
إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِیٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِیمِ ۶۴
آن زقوم به حقیقت درختى است که از بن دوزخ برآید
طَلۡعُهَا کَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّیَٰطِینِ ۶۵
میوه اش (در خباثت) گویى سرهاى شیاطین است
فَإِنَّهُمۡ لَأٓکِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ ۶۶
اهل دوزخ از آن درخت (خباثت) آن طور مى خورند که شکم‌ها پر مى سازند
ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَیۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِیمٖ ۶۷
پس از خوردن زقّوم دوزخ بر آن‌ها آمیزه اى از شراب سوزان خواهد بود
ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِیمِ ۶۸
و باز هم رجوعشان به سوى (عذاب دایم) جهنّم است
إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّینَ ۶۹
چرا که آن‌ها پدرانشان را در ضلالت و گمراهى یافتند
فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ یُهۡرَعُونَ ۷۰
و باز از پى آن‌ها شتابان مى رفتند
وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَکۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِینَ ۷۱
و قبل از اینان بیشتر پیشینیان هم سخت گمراه بودند
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِیهِم مُّنذِرِینَ ۷۲
و ما رسولانى براى بیم و پند بر آن‌ها فرستادیم
فَٱنظُرۡ کَیۡفَ کَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِینَ ۷۳
(همه را تکذیب کردند) پس بنگر تا عاقبت کار آن امتهاى بیم داده شدۀ (گمراه) به چه (سختى و هلاکت) انجامید
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِینَ ۷۴
جز بندگان پاک برگزیدۀ خدا (همه هلاک شدند)
وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِیبُونَ ۷۵
و همانا نوح ما را (بر یارى خود) ندا کرد و ما او را چه نیکو اجابت کردیم
وَنَجَّیۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡکَرۡبِ ٱلۡعَظِیمِ ۷۶
و او را با اهل بیتش (و پیروانش) همه را از اندوه و بلاى بزرگ (هلاکت غرق) نجات دادیم