تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۴۴۷

 

مَا لَکُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ ۲۵
(به آنان خطاب شود که) چرا شما (در دفع عذاب) به یکدیگر نصرت نمى کنید؟
بَلۡ هُمُ ٱلۡیَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ ۲۶
بلکه در این روز آن‌ها همه سخت تسلیم و ذلیلند
وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ یَتَسَآءَلُونَ ۲۷
و در آن هنگامه برخى از آنان به بعضى دیگر رو نموده (یعنى مرءوسین با رؤسا) سؤال و جواب کنند
قَالُوٓاْ إِنَّکُمۡ کُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡیَمِینِ ۲۸
گویند: شما بودید که از سمت راست (و چپ براى فریب) ما مى آمدید
قَالُواْ بَل لَّمۡ تَکُونُواْ مُؤۡمِنِینَ ۲۹
آن‌ها جواب دهند (که به ما مربوط نیست) بلکه شما خود ایمان نیاوردید
وَمَا کَانَ لَنَا عَلَیۡکُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ کُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِینَ ۳۰
و ما بر شما تسلط و حجتى نداشتیم بلکه شما خودتان طاغى و سرکش مردمى بودید
فَحَقَّ عَلَیۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ ۳۱
پس امروز بر همۀ ما وعدۀ (انتقام) خدایمان حتمى است، و البته عذاب را خواهیم چشید
فَأَغۡوَیۡنَٰکُمۡ إِنَّا کُنَّا غَٰوِینَ ۳۲
و ما شما را بدین سبب گمراه کردیم که خود گمراه بودیم
فَإِنَّهُمۡ یَوۡمَئِذٖ فِی ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِکُونَ ۳۳
و در آن روز آن‌ها همه در عذاب مشترکند
إِنَّا کَذَٰلِکَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِینَ ۳۴
ما چنین از بد کاران انتقام مى کشیم
إِنَّهُمۡ کَانُوٓاْ إِذَا قِیلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ یَسۡتَکۡبِرُونَ ۳۵
آن‌ها بودند که، چون لا اله الاّ اللّٰه (کلمۀ توحید) به ایشان گفته مى شد (از قبول آن) سرکشى مى کردند
وَیَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِکُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ ۳۶
و مى گفتند: آیا ما به خاطر شاعر دیوانه اى دست از خدایان خود برداریم؟!
بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِینَ ۳۷
(چنین نیست که آن‌ها پنداشتند) بلکه (محمّد صلى اللّٰه علیه و آله پیغمبر بزرگى است که براى تعلیم و هدایت خلق عالم) با برهان روشن حق آمد و (حجت و معجزاتش) صدق پیغمبران پیشین را نیز اثبات کرد
إِنَّکُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِیمِ ۳۸
شما (که او را تکذیب کردید امروز) عذاب سخت و دردناک خواهید چشید
وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا کُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ ۳۹
و جز به کردارتان مجازات نمى شوید
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِینَ ۴۰
(امروز همه مسئولند) جز بندگان پاک برگزیدۀ خدا
أُوْلَـٰٓئِکَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ ۴۱
آنان را (در بهشت ابد) روزى جسمانى و روحانى (بى حساب) معیّن است
فَوَٰکِهُ وَهُم مُّکۡرَمُونَ ۴۲
میوه هاى گوناگون بهشتى، و هم آن‌ها (در آن عالم جاودانى) بزرگوار و محترمند
فِی جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِیمِ ۴۳
در آن بهشت پر نعمت متنعّمند
عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِینَ ۴۴
بر تختهاى عالى رو به روى یکدیگر نشسته اند
یُطَافُ عَلَیۡهِم بِکَأۡسٖ مِّن مَّعِینِۭ ۴۵
(حور و غلمان) با جام شراب طهور بر آنان دور مى زنند
بَیۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّـٰرِبِینَ ۴۶
شرابى سپید و روشن که آشامندگان لذت کامل برند
لَا فِیهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا یُنزَفُونَ ۴۷
نه در آن مى خمار و دردسرى و نه مستى و مدهوشى است
وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِینٞ ۴۸
و در بزم حضورشان حوران زیبا چشمى است که (جز به شوهر خود) به هیچ کس ننگرند
کَأَنَّهُنَّ بَیۡضٞ مَّکۡنُونٞ ۴۹
گویى آن حوران (در سفیدى و لطافت) بیضۀ مکنونند [یعنى تخم شتر مرغ که بسیار خوشرنگ است و شتر مرغ آن را با پر خویش مى پوشاند تا غبار بر آن ننشیند (م)]فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ یَتَسَآءَلُونَ ۵۰
در آنجا مؤمنان بعضى با بعضى به صحبت روى کنند
قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّی کَانَ لِی قَرِینٞ ۵۱
یکى از آن‌ها گوید: (اى رفیقان بهشتى) مرا (در دنیا) همنشینى (کافر) بود