ایجاد بانک اطلاعاتی از وضعیت صنایع کشور برای کاهش آلودگی هوا
معاون محیط زیست انسانی سازمان محیط زیست گفت: فعالیتهای زیست محیطی صنایع را به صورت سازمان یافته بررسی و از محل عوارض آلایندگی به صنایع بزرگ برای رفع مشکلات زیست محیطی وام داده میشود.
مسعود تجریشی معاون محیط زیست انسانی سازمان محیط زیست، در گفتوگو با میزان گفت: بر اساس قانون واحدهای صنعتی فعال هر ۳ ماه یک بار باید خروجی وضعیت واحد خود را به اداره کل استان و محیط زیست مرکزی اعلام کنند. آلودگی هوا در قانون هوای پاک چنین تعریف شده است: «آلودگی هوا عبارت است از انتشار یک یا چند آلاینده اعم از آلایندههای جامد، مایع، گاز، پروتوهای یون ساز و غیر یون ساز، بو و صدا در هوای آزاد، به صورت طبیعی یا انسان ساخت، به مقدار و مدتی که کیفیت هوا را به گونهای تغییر دهد که برای سلامتی انسان و موجودات زنده، فرآیندهای بوم شناختی (اکولوژیکی) یا آثار و ابنیه زیان آور بوده و یا سبب از بین رفتن یا کاهش سطح رفاه عمومی گردد.»
وی ادامه داد: سازمان حفاظت محیط زیست با شناسایی ۱۱۷ هزار صنایع که در کشور هست را بررسی کرده و اینکه آیا آلوده هستن؟ و یا اینکه علت آلودگی چیست؟ و اگر سازمان تشخیص داد که صنایعی آلاینده است، به عنوان صنعت آلوده شناسایی و معرفی میشوند و صنایع آلاینده باید عوارض آلایندگی خود که یک درصد فروش آنها است را پرداخت کنند.
تجریشی در ادامه افزود: سال گذشته قانونگذار کار خوبی انجام داد و قرار شد، بخشی از آن به صندوق محیطزیست اختصاص داده شود، قانونگذار گفته ۳۵ درصد از این پول به صندوق ملی محیط زیست برود تا از طریق آن وام داده شود، تا اینکه صندوق بعدا منبع مالی داشته باشد و وابستگی آن به دولت کاهش پیدا کند، ما یک سری صنایع داریم که امکانات آنها خوب است و میتوانند با منابع خودشان سرمایهگذاری کنند، چون سود اینها در سال بسیار زیاد است و برای آنها هزینهای نیست که بخشی از آن را برای تصفیه خانه و جلوگیری از آلودگی هوا صرف کنند، اما بخش زیادی از آنها این کار را انجام نمیدهند.
معاون محیط زیست انسانی سازمان محیط زیست با بیان اینکه سازمان حفاظت محیط زیست باید پایش صنایع را بهصورت ادواری انجام دهد، تصریح کرد: زمانی که خط تولید صنایع بهصورت مرتب فعالیت کند، به مرور زمان و در صورت عدم راهبری و نگهداری مناسب این خط تولید مستهلک، سیستم تصفیه فاضلاب و فیلتراسیون خط تولید کارآیی خود را از دست میدهد و به تبع آن انتشار پارامترهای آلاینده نیز افزایش مییابد، بر همین اساس سازمان حفاظت محیط زیست باید نظارت بر این صنایع را بهصورت مستمر انجام دهد.
تجریشی عنوان کرد: اگر واحدی آلودگی محیطی، خاک و هوا داشته باشد، بر اساس آن آلایندگی به آن واحد اخطارهای لازم داده میشود و اگر این واحد تا زمان تعیین شده مشکلات خود را رفع نکند، سازمان محیط زیست از ابزارهای بازدارنده خود استفاده میکند.
وی بیان کرد: با یک برنامهریزی محیط زیستی می توان علاوه بر حفظ محیط زیست و کاهش آلودگیها سبب تقویت اقتصاد ملی و اشتغال زایی شویم. به طور کلی میتوان گفت که محیط زیست در کنار صنعت است و تلاش میکند که با همکاری دانشگاه ها، بخش خصوصی، مراکزتحقیقاتی و شرکتهای دانش بنیان و فناوری در جهت حل مشکلات محیط زیست به صنایع آلاینده کمک کند.
معاون محیط زیست انسانی سازمان محیط زیست تاکید کرد: اقدام که سال گذشته سازمان محیط زیست انجام داده است ایجاد بانک اطلاعاتی از وضعیت صنایع کشور و اقدامات محیط زیستی آنها بود. با این اقدام طی امسال میتوانیم فعالیتهای زیست محیطی صنایع را به صورت سامانه یافته داشته باشیم و از محل عوارض آلایندگی به صنایع بزرگ برای رفع مشکلات زیست محیطی وام دهد.
تجریشی گفت: ضمن اینکه در سال جدید محیط زیست از محل عوارض آلایندگی به صنایع بزرگ برای رفع مشکلات زیست محیطی وام ۳۵ درصدی به عوارض آلایندگی صنایع به صندوق محیط زیست اختصاص مییابد که با این اقدام میتوان به صنایع بزرگ برای رفع آلایندگی وام داد.
وی ادامه داد: دانشگاههای کشور با داشتن علم و تجربیات مبتنی بر آگاهی میتوانند زمینه توسعه زیست محیطی و حل مشکلات این بخش را فراهم کنند زیرا ضررهای اقتصادی، اجتماعی و کشاورزی محیط زیست امروز بسیار محسوس است و برای حل آنها نیازمند همکاری بیش از بیش دانشگاهها هستیم؛ که دانشگاهها پتانسیلهای خوبی برای حل مشکلات زیست محیطی دارد و میتوانند به سازمان حفاظت محیط زیست کمک کنند البته باید از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری هدایت شوند. بهره گیری از ظرفیتهای دانشگاهها و پژوهشگاههای کشور و همچنین تمامی زیرساختهای موجود علم و فناوری برای کاهش یا رفع آلایندگیهای زیست محیطی بنگاهها و صنایع آلاینده بوده است.
معاون محیط زیست انسانی سازمان محیط زیست اظهار کرد: با طراحی همکاری بین دانشگاهها و سازمان محیط زیست برای مرتفع کردن و حل معضلات صنایع آلاینده، هرکدام از صنایع به بخشهای مربوطه دانشگاهها داده شده، حتی در شهرستانها هم هر صنایع به دانشگاههای مربوطه داده شده که با تحقیقات و پژوهشها با یافتن یک راه حل علمی برای مشکلات زیست محیطی و کاهش یا حذف کامل آلاینده از صنایع را طراحی و اجرا کنند، سپرده شده است. دانشگاهها هم در راستای این همکاری برنامهها و طرحهای خود را به صنایع اعلام و اقدامات لازمه را انجام دهند.
بیشتر بخوانید:
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *