تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۴۴۴

 

إِنَّ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ ٱلۡیَوۡمَ فِی شُغُلٖ فَٰکِهُونَ ۵۵
اهل بهشت آن روز خوش به وجد و نشاط مشغولند

هُمۡ وَأَزۡوَٰجُهُمۡ فِی ظِلَٰلٍ عَلَى ٱلۡأَرَآئِکِ مُتَّکِـُٔونَ ۵۶
آنان با زنان و اقرانشان در سایه‌ها (ى درختان بهشت) بر تخت‌ها (ى عزّت) تکیه کرده اند

لَهُمۡ فِیهَا فَٰکِهَةٞ وَلَهُم مَّا یَدَّعُونَ ۵۷
براى آن‌ها در آنجا میوه هاى گوناگون و هر چه بخواهند آماده است

سَلَٰمٞ قَوۡلٗا مِّن رَّبّٖ رَّحِیمٖ ۵۸
(فرشتگان رحمت) بر آنان از خداى مهربان سلام و تحیّت رسانند

وَٱمۡتَٰزُواْ ٱلۡیَوۡمَ أَیُّهَا ٱلۡمُجۡرِمُونَ ۵۹
و (به فاسقان خطاب شود) اى بد کاران، امروز شما (از صف نیکوان) جدا شوید

أَلَمۡ أَعۡهَدۡ إِلَیۡکُمۡ یَٰبَنِیٓ ءَادَمَ أَن لَّا تَعۡبُدُواْ ٱلشَّیۡطَٰنَۖ إِنَّهُۥ لَکُمۡ عَدُوّٞ مُّبِینٞ ۶۰
(خطاب آید) اى آدم زادگان، آیا به شما سفارش ننمودم که شیطان را نپرستید، زیرا روشن است که او دشمن بزرگ شماست؟!

وَأَنِ ٱعۡبُدُونِیۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِیمٞ ۶۱
و مرا پرستش کنید، که این راه مستقیم (سعادت ابدى) است؟!

وَلَقَدۡ أَضَلَّ مِنکُمۡ جِبِلّٗا کَثِیرًاۖ أَفَلَمۡ تَکُونُواْ تَعۡقِلُونَ ۶۲
و همانا خلق بسیارى از شما نوع بشر را (این دیو) به گمراهى کشید، آیا عقل و فکرت کار نمى بستید (تا از مکر و فریبش بپرهیزید)؟

هَٰذِهِۦ جَهَنَّمُ ٱلَّتِی کُنتُمۡ تُوعَدُونَ ۶۳
این همان دوزخى است که به شما (پیروان شیطان) وعده مى دادند

ٱصۡلَوۡهَا ٱلۡیَوۡمَ بِمَا کُنتُمۡ تَکۡفُرُونَ ۶۴
امروز در آتش آن به کیفر کفرتان داخل شوید

ٱلۡیَوۡمَ نَخۡتِمُ عَلَىٰٓ أَفۡوَٰهِهِمۡ وَتُکَلِّمُنَآ أَیۡدِیهِمۡ وَتَشۡهَدُ أَرۡجُلُهُم بِمَا کَانُواْ یَکۡسِبُونَ ۶۵
امروز بر دهان آن کافران مهر خموشى نهیم و دستهایشان با ما سخن گوید و پاهایشان به آنچه مى کردند گواهى دهد

وَلَوۡ نَشَآءُ لَطَمَسۡنَا عَلَىٰٓ أَعۡیُنِهِمۡ فَٱسۡتَبَقُواْ ٱلصِّرَٰطَ فَأَنَّىٰ یُبۡصِرُونَ ۶۶
و اگر ما بخواهیم، دیده هایشان را (به گمراهى) محو و نابینا کنیم تا، چون به راه سبقت گیرند کجا (با کورى و گمراهى) بصیرت یابند؟

وَلَوۡ نَشَآءُ لَمَسَخۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ مَکَانَتِهِمۡ فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مُضِیّٗا وَلَا یَرۡجِعُونَ ۶۷
و اگر بخواهیم همان جا صورت آن‌ها را مسخ کنیم (تا به شکل سگان و بوزینگان شوند) که نه (از آن صورت یا از آن جا) بتوانند
گذشت و نه (به صورت اول) بازگشت

وَمَن نُّعَمِّرۡهُ نُنَکِّسۡهُ فِی ٱلۡخَلۡقِۚ أَفَلَا یَعۡقِلُونَ ۶۸
و ما هر کس را عمر دراز دهیم (به پیرى) در خلقتش تغییر دهیم آیا (در این کار) تعقل نمى کنند (که اگر عمر به دست طبیعت بود پس از کمال به نقصان باز نمى گشت)؟

وَمَا عَلَّمۡنَٰهُ ٱلشِّعۡرَ وَمَا یَنۢبَغِی لَهُۥٓۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِکۡرٞ وَقُرۡءَانٞ مُّبِینٞ ۶۹
و نه ما او را (یعنى محمّد صلّى اللّٰه علیه و آله و سلّم را) شعر آموختیم و نه شاعرى شایستۀ مقام اوست، بلکه این کتاب چیزى جز ذکر الهى و قرآن روشن بیان خدا نیست

لِّیُنذِرَ مَن کَانَ حَیّٗا وَیَحِقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَى ٱلۡکَٰفِرِینَ ۷۰
تا هر که را زنده دل است (به آیاتش پند دهد و از خدا و قیامت) بترساند و بر کافران (نیز به اتمام حجت) وعدۀ عذاب حتم و لازم گردد