القاب و کنیه‌های امام حسین (ع)
امام حسین علیه السلام در سال ۴ قمری به دنیا آمد و به مدت ۱۰ سال امامت شیعیان را به عهده داشت.
-حسین ابن علی امام سوم شیعیان است، پیامبر هنگام تولد شهادتش را خبر داده بود.
امام حسین علیه السلام به دلیل واقعه‌ی کربلا لقب‌های بسیار زیادی دارد که معروف‌ترین آن سید الشهدا است.
القاب امام حسین (ع) عبارتند از:
سید الشهدا
امام حسین علیه السلام در سال ۶۱ هجری در کربلا به شهادت رسید و لقب سید الشهدا را گرفت. امام حسین بعد از فوت شدن معاویه خلافت یزید را نپذیرفت و با او بیعت نکرد، یزید هم که برای خلافت نیاز به بیعت امام حسین داشت با امام حسین وارد جنگ شد.
کوفیان در این جنگ ابتدا با امام حسین علیه السلام بودند و نامه‌های فراوانی با ایشان دادند و امام را به کوفه دعوت کردند، ولی بعد از مدتی یزید رای آن‌ها را عوض کرد و کوفیان امام حسین را در مسیر کوفه در بیابانی به نام کربلا به شهادت رساندند.
عطشان
شمر فرمانده یزید در کربلا بود و برای ضعیف کردن امام حسین راه آب را بر ایشان بست و امام را در حالی که لب تشنه بود به شهادت رساند.
مظلوم
در حوادیث بسیار زیادی امام حسین را مظلوم خطاب کردند و این لقب گواهی ظالم بودن حکومت اموی است.
قتیل العبرات
معنای قتیل العبرات به معنی کشته‌ی اشک هاست. به دلیل این که گریه بر مصیبت امام حسین ثواب بسیار زیادی دارد این لقب را به ایشان اختصاص دادند.
ثارالله
یعنی آن‌کس که خداوند خون‌خواه اوست. شدت همبستگی و پیوند سید الشهدا (ع) با خدا به نحوی است که شهادتش همچون ریخته شدن خونی از قبیله‌ی خدا می‌ماند که جز با انتقام‌گیری و خون‌خواهی اولیای خدا تقاص نخواهد شد.
قتیل الله
کشته شده‌ای از قبیله‌ی خداوند که جز با انتقام‌گیری و خون‌خواهی اولیای خدا تقاص نخواهد شد.
خامس اصحاب کسا
پنجمین نفر از اصحاب کسا؛ رسول خدا صلی‌الله علیه و آله و سلم بنا به دستور خداوند، حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها، امام علی علیه‌السلام، امام حسن و امام حسین (ع) را جمع کرد و همه را در زیر عبایی قرار داد و آن‌ها را اهل بیت خود خواند که پنجمین آن‌ها حضرت سیدالشهدا (ع) است.
وارث
ارث برنده؛ وراثت حسین بن علی (ع) از انبیا و اوصیا برای آن است که خط جهاد در راه خدا و مبارزه با باطل و ستم و طاغوت، سرلوحه‌ی دعوت همه‌ی انبیا بوده است و کربلا تجلی این خط ممتد درگیری حق و باطل است.
موضع سرّ الله
یکی دیگر از لقب‌های سید الشهدا (ع) که اشاره به این دارد که ایشان محل نگهداری راز‌های خداوند است.
دلیل علی‌الله
امام حسین (ع) دلالت کننده بر وجود خداوند است.
مجاهد
یکی از لقب‌های سید الشهدا (ع) است که اشاره به کارزار کردن امام با کافران برای آزادی دارد.
شهید
شاهد، شهادت دهنده، همچنین به معنی کشته شدن در راه خدا و دین است که یکی از لقب‌های سیدالشهداست.
رشید
خوش قد و قامت، رستگار، دلیر و شجاع. یکی دیگر از لقب‌های سید الشهدا (ع) است.
غریب الغرباء
تنها و بی‌یاور. چون امام حسین (ع) در کربلا بی‌یار و یاور بود و لشکر یزید او را بسیار آزار و اذیت کردند، ایشان به غریب الغربا، یعنی غریب‌ترین غریبان ملقب شده‌اند.
شاهد
گواه، حاضر. مراد خدای تعالی اثریست که مشاهده در قلب ایجاد می‌کند و آن مطابق است با حقیقت آنچه در صورت مشهود بر قلب ظاهر می‌شود. یکی دیگر از لقب‌ها سید الشهدا (ع) است.
حجت الله
حجت به معنای دلیل و برهان است و امام حسین (ع) برهان خداوند بر روی زمین است.
خازن الکتاب المسطور
خزانه‌دار قرآن؛ یکی دیگر از لقب‌های سید الشهدا (ع) است.
سفیر الله
فرستاده‌ی خداوند؛ یکی دیگر از لقب‌های سید الشهداست.
عابد
عبادت‌کننده و یکی دیگر از لقب‌های سید الشهدا (ع)؛ از نمونه‌های بارز اهمیت ایشان به عبادت، می‌توان به برپا داشتن نماز ظهر عاشورا توسط ایشان اشاره کرد.
سید شباب اهل جنه
سرور جوانان بهشت؛ امام حسین (ع) به همراه برادرشان، این لقب را از حضرت محمد (ص) دریافت کردند.
سفینه النجات
امام حسین (ع) به عنوان کشتی نجات آدمیان معرفی شده است که هر کس به آن پناه بیاورد، در امان است.
امام
به معنی پیشوا؛ شیعیان اثنی عشری به دوازده امام اعتقاد دارند که امام حسین (ع) سومین آن‌هاست.
مقتول
کشته‌شده؛ یکی دیگر از لقب‌های سید الشهداست.
زکی
پاکیزه، پارسا؛ یکی دیگر از لقب‌های سیدالشهدا (ع) است.
عبد الله
بنده خاص خدا را گویند، شهیدی که عبد خداوند و مطیع اوامر الهی بود.
وصی الله
قضای مقامی است که در آن نمی‌نشیند مگر وحی؛ یعنی امام یا کسی که امام او را معین کرده باشد، وحی‌الله به معنی تعیین‌شده از طرف خداوند است.
قتیل الکفره
شهید به دست کفر؛ در زمانی که کفر بر حق و عدل حکومت می‌کند و امام حسین (ع) خود را ملزم برقیام علیه کفر می‌داند.
ولی الله
ولی به معنی قرار گرفتن چیزی در کنار چیز دیگر است، به نحوی که فاصله‌ای در کار نباشد؛ یعنی اگر دو چیز آن چنان به هم متصل باشند که هیچ چیز دیگر در میان آن‌ها نباشد، ماده، ولی استعمال می‌شود و این‌که در مورد قرب و نزدیکی به کار رفته است، ولی‌الله، به معنی قرب و نزدیکی معنوی به خداوند.
سبط پیامبر
سبط به معنی نواده است. از لقب‌های امام حسین (ع) سبط محمد النبی و سبط النبی است. امام حسین (ع) سبط اصغر پیامبر (ص) و امام مجتبی (ع) سبط اکبر نامیده می‌شوند.
آل الله
مقصود از آل الله و خاندان خدا، اهل بیت پیامبر (ص) اند. امام حسین (ع) خود و دودمان پیامبر (ص) را آل الله دانسته است، آن جا که می‌فرماید: «نحنُ آل الله و وَرثَه رسوله»
ابوالشهدا
پدر شهیدان؛ کنیه‌ای که بر شهیدان اطلاق می‌شود. از آن جا که امام حسین (ع) الهام‌بخش شهیدان راه حق بود و کربلایش دانشگاه شهادت محسوب می‌شد و می‌شود، به آن حضرت این عنوان را داده‌اند.
ابوالاحرار
امام حسین (ع) همچنین لقب ابوالاحرار را دارد، از آن‌جا که امام حسین (ع) الهام‌بخش احرار و آزادگان است و کربلایش محل رجوع آزادگان و شیفتگان طریق هدایت است.
ابوالمجاهدین
امام حسین (ع) همچنین لقب ابوالمجاهدین را دارد، از آن‌جا که حسین (ع) الهام‌بخش مجاهدین و شهدا است و کربلایش محل رجوع مجاهدین و شیفتگان طریق هدایت است.
خامس آل عبا
از لقب‌های سید الشهدا (ع) است که پنجمین نفر از «اصحاب کسا» است.
خون خدا
لقب سید الشهدا (ع) است و به معنی ثار الله می‌باشد.
سلطان کربلا
از القاب سید الشهدا (ع) است به معنی بزرگ شهید کربلا.
وترالموتور
یکی از القاب سیدالشهدا (ع) تنهایی اوست.
سریع العبره
یکی از القاب امام حسین (ع) به معنی این است که یادش به سرعت اشک‌ها را جاری می‌سازد.
قتیل اشقیا
یکی از القاب حسین بن علی (ع) است. او که از خاندان خداوند است به دست شقی‌ترین مردمان به شهادت رسید و این لقب را گرفته است.
نظرات بینندگان
لک لبیک یا حسین
درود
اگه تمام عالم خودشون رو فدای امام حسین کنند باز هم دیینی که امام در گردن ما مسلمان ها دارن برداشته نمیشود
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *