آقای گل فوتبال جهان، عنوانی با مدعیان پرتعداد

- خبرآنلاین نوشت: زمانی که خبری از کریستیانو رونالدو نبود یا اینکه او در رده ملی به اندازه تیم‌های باشگاهی اش گلزنی نمی‌کرد کسی به رکورد ارزشمند علی دایی توجهی نمی‌کرد و گویی لقب "آقای گل فوتبال جهان" چندان دهان پرکن نبود، اما حالا همه چیز تغییر کرده است. متعصب‌ترین هواداران رونالدو هم در ایران آرزو دارند که او تا پایان دوره حضورش در تیم ملی پرتغال نتواند هشت گل دیگر به ثمر برساند؛ اتفاقی که به نظر نمی‌رسد مانعی برای آن وجود داشته باشد و شواهد حاکی از آن است که رونالدو از رکورد ارزشمند علی دایی عبور می‌کند.

در حال حاضر نزدیک‌ترین بازیکن فعال فوتبال به رکورد علی دایی، کریستیانو رونالدو است. رونالدو تا ۳۵ سالگی در ۱۶۷ بازی ملی، ۱۰۱ گل زده و میانگین ۰.۶ گل زده در هربازی را به نام خود ثبت کرده در حالی که دایی ۱۰۹ گل خود را در ۱۴۹ بازی ثبت کرد و میانگین ۰.۷ را در اختیار دارد که از این حیث از رونالدو بالاتر است.

رونالدو از سال ۲۰۰۳ گلزنی خود را آغاز کرد و در سال ۲۰۱۴ به ۵۰ گل ملی رسید در حالی که علی دایی از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۶ توانست ۱۰۹ گل بزند و درسال ۲۰۰۰ به رکورد ۵۰ گل رسید.

بعد از رونالدو بهترین گلزن فعال فوتبال جهان سونیل چتری از هند است که در ۱۱۵ بازی ملی ۷۲ گل به ثمر رسانده، اما به نظر نمی‌رسد بتواند تهدیدی برای دایی و رونالدو باشد. لیونل مسی که در ۱۴۰ بازی ۷۱ گل زده قطعا می‌تواند جایگاه خود را در رده بهترین گلزنان بالا ببرد، اما با توجه به اینکه در سن ۳۳ سالگی قرار دارد بعید به نظر می‌رسد بتواند به مانند همتای پرتغالی به ۱۰۰ گل ملی برسد. مگر اینکه مسی دوباره اوج بگیرد و در ادامه بازی‌های تیمش در مقدماتی جام جهانی و در صورت صعود در جام گلزنی‌های پرشماری داشته باشد.

نیمار با ۲۸ سال سن بعد از پله دومین گلزن تاریخ برزیل است و در ۱۰۳ بازی توانسته ۶۴ گل را بزند. او شانس رسیدن به رکورد رونالدو و دایی را دارد، اما این بازیکن هنوز عملکرد خوبش در سائوپائولو و البته در زمان شکل گرفتن مثلث رویایی MSN در بارسلونا را تکرار نکرده است. با توجه به قدرت برزیل و البته آمار خوب نیمار در بازی‌های ملی او اگر بتوان تا پایان دوره بازیگری خود آمادگی اش را حفظ کند می‌تواند مدعی گلزنی بیش از ۱۰۰ برای فوتبال برزیل باشد.

به غیر از رونالدو، مسی و نیمار یکی از گزینه‌هایی که به عنوان مدعی آقای گلی فوتبال جهان معرفی می‌شود؛ کیلیان امباپه فرانسوی است. او تا سن بیست و یک سالگی در ۳۸ بازی ۱۶ گل برای فرانسه به ثمر رسانده است. میانگین گلزنی او نسبت به دیگر بازیکنان بالا نیست و در هر بازی میانگین ۰.۴ را ثبت کرده است. ضمن اینکه امباپه هنوز نتوانسته مطابق انتظار‌ها در تیم ملی فرانسه بدرخشد، اما روند رو به رشد این مهاجم فرانسوی می‌تواند تیم ملی این کشور را به داشتن یک مدعی آقای گلی جهان امیدوار نگه دارد.

یکی از نکات جالب در مقایسه گلزنی‌های علی دایی، کریستیانو رونالدو، لیونل مسی و نیمار تعداد گل‌های زده این بازیکنان در بازی‌های مهم و سرنوشت ساز است. نیمار با وجود عملکرد خوب خود، اما ۴۲ گل ملی اش را در بازی‌های دوستانه به ثمر رسانده و ۶ گل در جام جهانی و ۳ گل هم در کوپا زده است. مسی هم به مانند نیمار بیشترین گل خود را در بازی‌های دوستانه زده؛ او ۳۴ گل را در دیدار‌های تدارکاتی آرژانتین به ثمر رسانده است. رونالدو ۱۷ و دایی ۲۷ گل را در بازی‌های دوستانه زده اند. رونالدو بیشترین گل خود (۳۱ گل) در مقدماتی یورو به ثمر رسانده است.

یکی از نکات مهمی که درخصوص نیمار و مسی باید مورد توجه قرار داد حضور تیم‌های قدرتمند در گروه بندی‌های جام جهانی و کم بودن تیم‌های ضعیف در آمریکای جنوبی است. در واقع رقبای تیم‌های ملی برزیل و آرژانتین به مراتب قدرتمندتر از تیم‌های درجه دو و سه آسیا و اروپا هستند که از قضا رونالدو و دایی گل‌های پرشماری را به آن‌ها زده اند.

برای مثال از حیث گلزنی به تیم‌های قدرتمند لیونل مسی عملکرد بهتری را نسبت به سه بازیکن دیگر دارد. مسی بیشترین گل‌های خود را به برزیل، اکوادور، پاراگوئه و اروگوئه زده است. نیمار بیشترین گل هایش را به ژاپن، آمریکا، کلمبیا و پرو؛ رونالدو بیشترین گل هایش را به لیتوانی، سوئد، آندورا؛ ارمنستان، لتونی و لوکزامبورگ زده است. علی دایی هم بیشترین گل هایش را برابر تیم‌های ملی مالدیو، لائوس و لبنان به ثمر رسانده است.

نکته قابل توجه این است که رونالدو ۵۰ گل خود (به علاوه بیشترین گل به یک تیم) را برابر ۱۰ تیم اروپایی به ثمر رسانده که در جام جهانی گذشته حاضر نبودند!

با توجه به شرایط تیم‌های آرژانتین و برزیل در قاره خود کمی سخت و البته بعید به نظر می‌رسد که مسی و نیمار به راحتی بتوانند به رکورد ۱۰۰ گل ملی نزدیک شوند، اما با توجه به سن و سال، مهاجم شماره ۱۰ برزیل شانس بالاتری دارد. در آن سو کیلیان امباپه هنوز مسیر زیادی را برای طی کردن و تبدیل شدن به یک مهاجم مدعی دارد، اما او با توجه به اینکه فقط ۲۱ سال دارد و البته در تیم مدعی، چون فرانسه توپ می‌زند می‌تواند به رکورد بالای ۱۰۰ گل ملی برسد.

اما به غیر از این اسامی بازیکنانی نظیر سونیل چتری از هند (۷۲ گل در ۱۱۵ بازی و رده ۱۰) علی مبخوت از امارات (۶۳ گل در ۸۳ بازی و رده ۲۴)، روبرت لواندوفسکی از لهستان (۶۳ گل در ۱۱۴ بازی و رده ۲۴)، لوئیس سوارس از اروگوئه (۶۲ گل در ۱۱۵ بازی و رده ۲۶)، زلاتان ایبراهیموویچ از سوئد (۶۲ گل در ۱۱۶ بازی و رده ۲۶)، ادین ژکو از بوسنی (۵۹ گل در ۱۱۲ بازی و رده ۳۰)، بدر المتاوی از کویت (۵۶ گل در ۱۷۸ بازی و رده ۳۸)، روملو لوکاکو از بلژیک (۵۵ گل در ۸۷ بازی و رده ۴۰)، علی اشفق از مالدیو (۵۳ گل در ۸۰ بازی و رده ۴۶)، خاویر هرناندس از مکزیک (۵۲ گل در ۱۰۹ بازی و رده ۴۹)، آساموآ جیان از غنا (۵۱ گل در ۱۰۹ بازی و رده ۵۴)، ادینسون کاوانی از اروگوئه (۵۰ گل در ۱۱۶ بازی و رده ۵۹) و شینجی اوکاساکی از ژاپن (۵۰ گل در ۱۱۹۹ بازی و رده ۵۹۵) از جمله بازیکنان هستند که بیش از ۵۰ گل ملی به ثمر رساندند و هنوز هم در تیم‌های ملی خود عضویت دارند، اما برخی نام ها، چون لواندوفسکی، سوارس، زلاتان، کاوانی و هرناندس با توجه به شرایط سنی خود شانسی برای رسیدن به رکورد بالای ۱۰۰ گل ملی ندارند و فقط می‌توانند جایگاه خود را در میان بهترین گلزنان تاریخ فوتبال ارتقا بدهند.

شش گلزن برتر تاریخ فوتبال جهان:

۱- علی دایی از ایران: ۱۰۹ گل در ۱۴۹ بازی

۲- کریستیانو رونالدو از پرتغال؛ ۱۰۱ گل در ۱۶۷ بازی

۳- فرانس پوشکاش از مجارستان؛ ۸۴ گل در ۸۵ بازی

۴- گادفری چیتالو از زیمباوه؛ ۷۹ گل در ۱۱۱ بازی

۵- حسین سعید از عراق؛ ۷۸ گل در ۱۳۷ بازی

۶- پله از برزیل؛ ۷۷ گل در ۹۲ بازی

(مسی و نیمار هم به ترتیب در رده‌های یازدهم و بیست و سوم قرار گرفتند و شانس بالا بردن جایگاه خود را دارند)