چگونه بازیگر شویم (۲۰۷) /بازی طبیعی روی صحنه تئاتر

- بازیگری یکی از مشاغل محبوب در سطح جهان محسوب می‌شود، بازیگری فارغ از شهرت و ثروتی که ممکن است برای فرد بازیگر به همراه داشته باشد، جهانی است که می‌توان در آن ایفای نقش در قالب شخصیت‌های مختلف را تجربه کرد.

در این بین اکثریت مواقع بازیگری به عنوان یکی از مشاغل سخت جهان محسوب می‌شود، شاید از دور برای بسیاری اینکه بازیگری اتفاقی سخت باشد، قابل لمس نباشد اما اگر به صورت اصولی و به مفهوم واقعی به بازیگری نگاه کنیم، این هنر به واقع به تمرین، مطالعه، شهود و مطالعات فراوانی نیازمند است.

بازی طبیعی روی صحنه تئاتر

پنج عنصر حیاتی در گرامر: چند خصوصیت در کلام روزانه‌ی هر شخصی جاری است که گویش او را واقعی و قابل فهم‌تر می‌کند. استفاده دقیق از این چند خصوصیت با تمرین‌های بسیار زیاد و از بین بردن قرارداد‌های کلامی به آوای هر شخص پختگی خواهد داد.

مکث: اکثر اوقات مکث با فاصله زمانی‌های متعدد کمک می‌کند تا مخاطب به خونسردی و عمق بالای کلمات و یا به عکس به ترس و یا وحشت و حتی عصبیت در آوای متکلم پی ببرد.

تکرار: تکرار یک کلمه و یا یک حرف و یا حتی یک جمله همواره در گفتگو‌های روزمره جای دارد و می‌تواند شرایط زیستی خاصی همچون عجله و یا عدم اطمینان، تاکید دو چندانی به آوای شخص دهد.

تپق: وقتی گلو خشک است و یا آب دهان زیادی در دهان موجود است و یا تنفس نامنظم است بسیار امکان تپق در آوای شخص مهیاست.

آب دهان قورت دادن، نفس تازه کردن، پلک زدن و مف کشیدن. چنین اعمالی نیز بر طبیعی کردن کلام بسیار کمک می‌کند حضور این چند مشخصه اگر با تمرین‌های مکرر و در جای خود باشد، تسلط شخص را بر درونیات نقش دو چندان ظاهر می‌سازد.

هیجان و فشار. همواره هر حرف، کلمه و جمله‌ای دارای فشار هیجانی خاص خود است. بازیگر این هیجان را با تغییر مکان انقباض، تعیین کرده و نسبت به کمی و بیشی آن تصمیم می‌گیرد. مهمترین تقویت هیجانی کلام به طور معمول با بهره بردن از عضلات شکمی و باز و بسته کردن شدید دیافراگم به وجود می‌آید.

آسیب شناسی دهان: چند عضو در دهان همیشه تعیین کننده آخرین مرحله‌ی پرش کلام از دهان ورسیدن آن به مقصد هستند. تمیزی گلو و چرب نبودن این محیط، تمیزی بینی و باز بودن دو حفره‌ی آن. قوی بودن زبان وپاک بودن آن از بار غذا‌های روزانه. کشیدگی پره‌ی زیر زبان و سلامت داندان‌ها چه از نظر پاکی و چه از نظر چینش آنها.

البته نمی‌توان سایر نکات را در بهداشت کلام در نظر نداشت. به طور نمونه اگر غذا‌های دارای طبیعت سرد خورده شود، قطعا میزان ترشح آب دهان بیشتر می‌شود که خود باعث بر هم خوردن تعادل دهان و خروج کلمه‌ها خواهد شد.

ارتباط گفتار با شنوایی شخص: همواره مهمترین قسمت گفتار، شنیده شدن کلام و گفتار و آوا‌های هر شخص توسط خود اوست. برای همین است که برخی کار‌ها همچون پنبه در گوش فرو کردن و سایر مواردی که مانع از شنیده شدن آوا‌ها توسط خود شخص است بیشتر از آنکه استفاده داشته باشد، می‌تواند مضر باشد.

زبان سر به عنوان یک عضله‌ی مهم: زبان سر که در حفره‌ی دهانی است همواره باید به عنوان یکی از مهمترین عضله‌ها مدنظر باشد روش‌هایی در همین کتاب همچون روش قورباغه‌ای و ... بیان شده که باعث تقویت عضلانی زبان می‌شود. پس زبان یک عضله است!

بدن، ساز است!: اکنون به درک درست‌تری از این جمله رسیده‌ایم در ساخت و ساز لحن نیز این جمله بسیار ما را یاری خواهد کرد به یاد داریم که لحن نه با تغییر آنی صدا بلکه با انقباض عضله‌ای از عضله‌های بدن میسر خواهد شد. تمام قسمت‌های بدن می‌توانند در حکم کاسه صداساز و یا طنین ساز با سفت شدن از خود یک قسمت مرتعش کننده بسازند دقیقا لحن طبیعی در بدن حاصل چنین فرآیندی است.