آموزش برای معلولان در خانه‌های کوچک مراقتبی

- چندی پیش مدیران سازمان بهزیستی، از طرح‌های جایگزین اقامت در آسایشگاه‌ها صحبت به میان آوردند.

 

احمد خادم معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی کشور درباره طرح جایگزین آسایشگاه‌ها به میزان گفت: برخی از افرادی که در آسایشگاه‌های ما نگهداری می‌شوند، توانایی زندگی در محیطی شبیه به خانه را دارند، اما متاسفانه بیشتر این افراد یا بی سرپست هستند و یا خانواده آن‌ها توانایی نگهداری از آنان را ندارند، بنابراین در آسیاشگاه‌ها اقامت می‌کنند.

 

وی افزود: ما قصد داریم با توسعه «خانه‌های کوچک مراقبتی» محیطی امن شبیه خانه برای افرادی که توانایی زندگی در محیط‌های کوچک‌تر از آسایشگاه‌ها دارند را فراهم کنیم.

 

این مقام مسئول اظهار کرد: تیم‌های کارشناسی و پزشکی، با بررسی افرادی که در آسایشگاه‌ها سکونت دارند، افرادی که توانایی خروج از آسایشگاه را دارند، جدا کرده و به این مراکز می‌فرستند. 

 

خادم گفت: این خانه‌های برای توانبخشی بیماران روانی مزمن، معلولان ذهنی خفیف و معلولان جسمی- حرکتی ایجاد خواهد شد که دارای طبقه بندی خفیف تا شدید است. همچنین محدودیت سنی ۱۶ تا ۶۰ سال است.

 

 توسعه این مراکز می‌تواند در بهبود شرایط این افراد تاثیر به سزایی داشته باشد، اما چه کسی و با چه نیتی قصد دریافت مجوز خانه‌های کوچک مراقبتی را خواهد داشت؟

 

یکی از داوطلبان دریافت این مجوز در گفت‌وگو با میزان گفت: من از رشته روانشناسی کودکان استثنایی فارغ التحصیل شدم و بیش از ۷ است که در یکی از مراکز نگهداری از معلولان پسران بالای ۱۴ سال به عنوان روانشناس و مسئول فنی کار می‌کنم.

 

وی افزود: بر اساس تجربه خودم، افراد زیادی را مشاهده کردم که سطح آی کیو بالایی دارند، اما به دلیل مشکلات جسمی- حرکتی در این مراکز نگهداری می‌شوند.

 

این داوطلب اظهار کرد: در این مراکز تنها به امر نگهداری و درمانی توجه شده و پس از مدتی این محیط برای افراد باهوش تر، هیچ چیز بیشتری نداشته و در واقع آموزشی وجود ندارد.

 

روانشناس مراکز نگهداری از افراد معلول گفت: افرادی که بهره هوشی مناسبی دارند، باید آموزش‌هایی بیشتری ببینند و حتی به مدرسه بروند یا شغلی داشته باشند.

 

وی افزود: در مراکز شبانه روزی هیچ آموزشی وجود ندارد و در راستای توامندسازی افراد اقدامی صورت نمی‌گیرد، اما باید ایجاد خانه‌های کوچک مراقبتی می‌توان علاوه بر نگهداری و درمان، آموزش‌های مختلفی دریافت می‌کنند و به مرور زمان یاد می‌گیرند که چگونه به تنهایی زندگی کنند.