درباره چالش «مومو»

- در اخبار آمده بود که به خطر ورود مزاحم اینترنتی مومو در واتساپ، برخی از دانش آموزان از این چهره زشت و ترسناک، وحشت زده شده‌اند و حتی کودکی به خاطر دیدن «مومو» سکته کرده است!

 

تا پیش از این بازی خطرناک نهنگ آبی دغدغه و دلواپسی برای خانواده‌ها ایجاد کرده بود و اکنون این عروسک زشت و پلید ژاپنی وارد معرکه شده است.

 

این عروسک زشت که یک پیشینه نیز دارد، اکنون در فضای مجازی دست به دست می‌چرخد و در شرایط بحرانی که کرونا در دنیا ایجاد کرده برای کودکان و دانش آموزان یک چالش روانی به وجود آورده است.

 

در ایران نیز مومو سر برآورده و برخی از دانش آموزان که در حال درس خواندن از راه فضای مجازی هستند با تصویر این عروسک زشت روبرو شده‌اند که واکنش‌های روحی و روانی متفاوتی را به همراه داشته که حتی باعث مرگ یک دانش آموز بر اثر ترس شده است.

 

چند نشر دهندگان این بازی کثیف در ایران دستگیر شده‌اند، اما این موجود خیالی تاکنون ذهن بسیاری از فرزندان کشورمان را درگیر خود ساخته که قطعاً بر روی دیگر اعضای خانواده نیز تأثیر منفی خواهد داشت.

 

در هر صورت این موجود خیالی وارد فضای مجازی و گوشی‌های هوشمند فرزندان کشور شده است که در خانه مانده‌اند و قرار است تا به صورت مجازی درس بخوانند.

 

اما در این میان ناگهان این موجود زشت و پلید در مین درس در گوشی‌ها و یا تبلت‌ها ظاهر می‌شود و خواسته‌ها و دستوراتی به کودکان می‌دهد که ادامه برقراری ارتباط با این موجود خیالی و غیر واقعی قطعاً برای بچه‌ها و خانواده‌ها بدون تبعات نبوده و نخواهد بود.

 

یکی از مشکلاتی که اکنون وجود دارد، استفاده از شبکه‌هایی مانند واتساپ برای آموزش دروس مدرسه است.

 

مومو در واتساپ نیز رخنه کرده و با توجه به آن که بسیری از دانش‌آموزان دبستانی از آن برای آموزش بهره می‌برند با حضور و مزاحمت مومو روبرو می‌شوند.

 

چنین اتفاقاتی اثبات می‌کند که تا چه اندازه کشور نیازمند شبکه ملی و شبکه‌های ارتباطی داخلی در فضای مجازی است.

 

قطعاً اگر برای آموزش دانش آموزان از شبکه داخلی با کاربرد مناسب استفاده شده بود، ضریب رخنه نیز کاهش می‌یلفت و دسترسی غریبه‌ها به آن اگر ناممکن نبود، اما بسیار ضعیف‌تر می‌شد.

 

باید توجه داشت که شرایط کرونایی خود یک فضای ترس در میان خانواده‌ها و کودکان ایجاد کرده است، شرایط روحی و روانی در فضای موجود، بسیار شکننده و خطر پذیر است و با ورود سرزده بازی مومو این شرایط تشدید هم خواهد شد.

 

در هر صورت نباید چالش مومو را ساده انگاشت، این پدیده نامبارک، می‌تواند نه تنها بر روح و روان کودکان و دانش آموزات تأثیر منفی بگذارد بلکه برای جشم و جان آن‌ها نیز خطر آفرین است.‌

 

نمی‌توان به سادگی از کنار چنین پدیده‌های شوم و پلیدی گذشت.

 

اکنون رسانه‌عا به ویژه رسانه ملی که فراگیری بیشتری دارد باید در این باره روشنگری کند و خانواده‌ها را نسبت به چگونگی برخورد و رفتار با فرزندان خود و این چالش آگاه سازد.

 

در این میان به نظر می‌رسد همچنان در زمینه سواد رسانه‌ای در کشور عقب هستیم، با وجودی که در مدارس درسی با نام سواد رسانه‌ای آموزش داده می‌شود، اما باز هم می‌بینیم که دانش آموزان به شدت تحت تأثیر فضای مجازی قرار دارند.

 

اگر درس سواد رسانه‌ای در مقاطع پایین‌تر حتی در دبستان گنجانده شود، می‌تواند تأثیر مثبت بیشتری بر روی کودکان این مقطع داشته باشد.

 

کارشناسان و صاحبظران و نظریه پردازان در داخل کشور می‌توانند در این زمینه با برنامه ریزی آموزشی درس سواد رسانه‌ای به زیان ساده و کودکانه گامی در جهت واکسینه کردن کودکان کشور بردارند تا از شدت تبعات منفی چالش‌هایی، چون نهنگ آبی و مومو کاسته شوند.

 

قطعاً چالش مومو آخرین نمونه از اینگونه اقدامات ناهنجار در فضای مجازی نخواهد بود و برای مقابله با چنین پدیده‌های باید سپر دفاعی و موضع تهاجمی ایجاد کرد.