انتقاد از ساختار فربه و کرخت شهرداری تهران

- عضو شورای شهر تهران با اشاره به اینکه دو سال است چماق اصلاح ساختار مانع از تحقق اجرای برنامه‌ها شده است، گفت: نمی‌توانیم برای پرسنل استرس و تنش ایجاد کنیم و از آن‌ها بهترین عملکرد را درخواست داشته باشیم.

 

حجت نظری عضو شورای شهر تهران در نطق امروز خود در صحن شورای شهر اظهار داشت: در میان هزاران مشکل پایتخت یکی از مشکلات، ساختار فربه و کرخت شهرداری تهران است. همچنین موازی‌کاری‌ها و تکثر منصب‌هایی که کار‌هایی نسبتا مشابه انجام می‌دهند تحقق برخی از برنامه‌ها را غیرممکن ساخته است.

وی افزود: البته در همین وضعیت نیز امور شهر پیش رفته و هر جا کار‌های به جای سپرده شدن به دوست و آشنا و شریک در فلان شرکت پیمانکار، به درون شهرداری سپرده شد با نتایج بهتری به سرانجام رسیده است.

این عضو شورای شهر تهران ادامه داد: نه تنها بی‌اعتمادی به کارکنان شهرداری و ضعیف‌انگاری افرادی که از قضا بسیاری از آن‌ها تحصیل‌کرده در دانشگاه‌های مطرح و رشته‌های مرتبط هستند، باعث می‌شود انگیزه لازم برای انجام وظیفه وجود نداشته باشد، بلکه آوردن مدیران از خارج از سازمان میل و رغبت کارشناسان را زنده به گور می‌کند.

نظری ادامه داد: در حال حاضر حدود دو سال است که چماق اصلاح ساختار، دست و پای همه را در شهرداری تهران برای انجام امور کار‌ها شل کرده و اگر این ایجاد تزلزل نبود امروز در نقطه بهتری ایستاده بودیم.

وی بیان داشت:‌دو سال است که مدیران و کارکنان بخش‌های مختلف شهرداری نمی‌دانند هفته آینده می‌توانند پرونده‌ای را بررسی کنند یا خیر، همچنین دو سال به بهانه اصلاح ساختار بسیاری از مدیران با عنوان سرپرست امور را تصدی می‌کنند و این به معنای بی‌ثباتی سازمان است.

نظری گفت:‌همین که شایعه شد معاونت‌های فنی و عمرانی و حمل و نقل ممکن است ادغام شوند اداره کل انتصابات از صدور احکام مربوط به این دو معاونت در مناطق سر باز زد و شائبه ادغامی که بیشتر به رویا شبیه است عاملی برای بی‌ثباتی بیشتر شد.

این عضو شورای شهر تهران تصریح کرد: چطور می‌شو کار کارشناسی ما یک با حذف اداره کل بانوان و ادغامش در اداره کل فرهنگی منجر شود و یک هفته بعد اداره کل بانوان حفظ شده و اداره کل آموزش شهروندی با اداره کل فرهنگی ادغام شود؟ اگر کار کارشناسی‌مان این اندازه سطحی است چه تضمینی وجود دار که بقیه قسمت‌های این چارت سازمانی چنین سرنوشتی را نخواهند داشت.

وی گفت: باید از خودمان بپرسیم برای چه منظوری می‌خواهیم ساختار را اصلاح کنیم آیا به دنبال افزایش بهره‌وری هستیم یا می‌خواهیم هزینه‌ها را کاهش دهیم و اگر این چنین است چه تضمینی وجود دارد که ما را به این نیت‌ها برساند.