دردسرهای آموزش مجازی برای دانش آموزان
- مهر نوشت: محمدرضا محبوب فر، در خصوص آسیبهای آموزش مجازی برای دانش آموزان به خصوص دانش آموزان روستایی و عشایر گفت: معتقد هستم بار آموزشی کشور نباید روی آموزشهای مجازی، شبکههای ارتباط جمعی و شبکههایی مانند شاد متمرکز باشد چرا که حداقل ۳۰ درصد خانوادهها به وسایل ارتباطی الکترونیکی دسترسی ندارند و یا ممکن است در این شرایط اقتصادی در ادامه دسترسی اشان محدودی شود به این ترتیب دانش آموزان زیادی از تحصیل باز میمانند.
این جامعه شناس بیان کرد: در حال حاضر روشهای آموزشی غیر حضوری بسیار خوبی در سراسر دنیا برای استفاده دانش آموزان مناطق محروم و شهرهای برخورداری که به دلیل حاشیه نشینی و وضعیت مالی نابسامان برای تحصیل با مشکلاتی روبه رو هستند در حال اجراست که میتواند در کشور ما نیز به کار گرفته شود.
محبوب فر اظهار کرد: در حال حاضر به سبب مشکلات معیشتی خانوادهها و عدم برخورداری دانش آموزان از وسایل ارتباطی الکترونیکی برای بهره مندی آنها از تحصیل زنگ خطر سلامت روانی جامعه به صدا در آمده است و حتی در آینده ممکن است آسیبهای اجتماعی افزایش یابد.
این پژوهشگر آسیبهای اجتماعی با اشاره به اینکه با مجازی بودن شیوههای آموزشی در دوران کرونا شاهد افزایش آسیبهای اجتماعی بوده ایم عنوان کرد: با مجازی بودن مدارس بخش زیادی از دانش آموزان مجبور به خانه نشینی شدند و متاسفانه تحت خشونتهای خانگی قرار گرفتند و یا بسیاری از آنها برای پر کردن اوقات خود روانه خیابانها شدند و به این ترتیب در آمار کودکان کار جای گرفتند.
محبوب فر در آخر افزود: ما نباید آموزش مجازی و غیر حضوری مدارس را به شبکه شاد و یا سایر شبکههای اجتماعی موکول کنیم چراکه بسیاری از خانوادهها در تنگنای معیشتی هستند و دانش آموزان از تحصیل باز میمانند از طرفی هم باید از روشهای آموزش غیر حضوری متنوعی استفاده کرد که بار مالی برای خانوادهها و دانش آموزان به دنبال نداشته باشد در غیر این صورت باید منتظر موج گستردهای از آسیبهای اجتماعی باشیم.