حمله تند مدیرعامل سابق استقلال به برهانی: او جای پسر من است اما مقابل نمایندگان مجلس چه تعریفی از ساختار ورزش دارد!
مدیرعامل اسبق باشگاه استقلال گفت: اگر مجلس می‌خواهد برای فوتبال حرفه‌ای قانون تصویب کند، منطقی است است که دولت باید لایحه بدهد و این لایحه باید از طرف بالاترین تخصص که وزارت ورزش است نوشته شود.
- کاظم اولیایی در گفت‌وگو با رادیو جوان در خصوص این که چرا مدیران باشگاه‌های فوتبال بازخواست نمی‌شوند، اظهار داشت: ما یک مشکل اساسی داریم، همه چیز ما موقّف است؛ مثل مستأجری که هیچ وقت اثاث‌هایش را باز نمی‌کند و خانه بدوش است. ما دچار مشکل ساختاری هستیم. بعد از انقلاب مجلس فرصت نکرده به حوزه ورزش برسد.
وی افزود: ۱۰ سال است که طرح نظام باشگاه‌داری در مجلس خاک می‌خورد. ۲۰ سال است فوتبال حرفه‌ای را به دلیل ضرورت شروع کرده‌ایم، اما هنوز فوتبال ما با قوانین آماتور کار می‌کند. نه در باشگاه‌ها، در فدراسیون فوتبال هم اساسنامه‌ای که به فیفا دادیم، جایی که ۷۴ سال عضویت و حق عضویت می‌دهیم هنوز برنگشته است. چون تعریف ساده از جایگاه فوتبال در جامعه امروز را نداریم.
وی تصریح کرد: برای این که ما بحث مدیریت داریم، بحث گل زدن و گل خوردن نداریم. آرش برهانی پسر من است و بیشتر از همه او را دوست دارم. ولی او چه اظهارنظری پیرامون ساختار می‌تواند کند؟ می‌خواهد مقابل نمایندگان مجلس بنشیند و در مورد ساختار صحبت کند؟! خواهش می‌کنم در یکی از برنامه‌ها، مناظره‌ای را با نمایندگان ترتیب بدهید.
اولیایی تصریح کرد: اصرار‌های بی‌مورد داریم و برای خودمان دسته‌بندی داریم. مثلاً شهرداری‌ها را به عنوان سازمان‌های غیردولتی تعریف کردیم. این تعریف بخش دولت و بخش خصوصیش برای دنیا مبهم است و روشن نیست. فدراسیون را هم به عنوان نهاد عمومی غیردولتی تعریف کرده‌ایم و آن‌ها می‌گویند این تعریف یعنی چه؟ نقش دولت کجاست؟ چون جایگاهی را مشخص نکرده‌ایم همه چیز مقوف است.
مدیرعامل اسبق باشگاه استقلال در خصوص این که آیا جایی برای جواب پس دادن مدیران وجود نداشته، گفت: حتماً بوده است. مجلس در جایی که باید در امور ورزش وارد شود ورود نکرده، اما جایی که نباید وارد شود وارد شده، مثل برد و باخت‌ها، چه کسی رفت و چه کسی آمد، بحث بازنشسته‌ها و... جایی که سر و صدا زیاد می‌شود مجلس ورود می‌کند. وظیفه اصلی مجلس قانون‌گذاری و نظارت است، اما نه قانون و نه نظارت درست و حسابی داشته است.
اولیایی ادامه داد: توپ اصلی در زمین خود وزارت ورزش است. اگر مجلس می‌خواهد برای فوتبال حرفه‌ای قانون تصویب کند، منطقی است است که دولت باید لایحه بدهد و این لایحه باید از طرف بالاترین تخصص که وزارت ورزش است نوشته شود. می‌گوییم چرا لایحه ندادی؟ می‌گویند داده‌ایم در دستور دولت است. لایحه را کارمندان دولت نوشتند و بدبختی بیشتر می‌شود. دولت نمی‌تواند تیم‌داری کند. ما باید قوانین بین المللی فوتبال را رعایت کنیم. فوتبال حرفه‌ای یک تجارت و بیزینس است. قوانینش باید در ثبت شرکت‌ها تعریف شود نه با قوانین دولتی، ایراد اصلی اینجاست.
وی با اشاره به حضور دولت در ورزش افزود: دولت می‌خواهد با قوانین خودش فوتبال را اداره کند. همه می‌دانند غلط است. وزیر ورزش هم می‌داند غلط است. به سازمان‌های بین المللی هم راستش را نمی‌گوییم و مجبوریم طوری بگوییم که از ما بپذیرند. ایراد از این است که در گذشته قانونی نوشته نشده، ما باید از طرف مجری که وزارت ورزش است لایحه باشگاه‌های حرفه‌ای و نظام جامع باشگاه‌داری را به مجلس می‌دادیم. چون لایحه نداده بودند در قالب طرح ۱۶ نماینده امضا کردند و به صحن علنی مجلس رفت، ناقص بود گفتند باید به مرکز پژوهش‌ها برود و چکش بخورد، اما رفته و هنوز برنگشته است.
اولیایی گفت: پایه‌های کار بر انتخاب ناصحیح است. ما اهلیت، تخصص، دلسوزی و تجربه را در انتخاب‌ها رعایت نکردیم، به کارمندان زیر مجموعه خودمان ابلاغیه دادیم و گفتیم کار کنند. ساختار اداری این است که هر چه رئیس شما بگوید باید بگویید چشم. در نتیجه آن رئیس نمی‌تواند شما را بازخواست کند. مدیرعامل اگر ضرر و زیان بزند، باید آن را جبران کن، اما بستر کار و ریل‌گذاری غلط است. سیستم بروکراسی در کشور ما به شدتبه ملت آسیب می‌زند.
مدیرعامل اسبق باشگاه استقلال اظهار داشت: طرف استخدام می‌شود از خودش سلب مسئولیت می‌کند. می‌گوید من مامورم و معذور، اما استقلال مأمور و مسئول می‌خواهد. مسئولی که اهلیت داشته باشد. ما مأمور نبودیم. سال ۶۹ که آمدم اساسنامه را تصویب کردم. ثبت شرکت‌ها کردیم. به هیأت مدیره پاسخگو بودیم و هیأت مدیره هم به مجمع ما پاسخگو بود. اما وقتی مدیرعامل گذاشتیم و بعضی آمدند دور بزنند ساختار را شکستیم. نوع اداره در کشور ما این است که در راس امورش مردم هستند و آن‌ها هم نمایندگانی دارند. طرح جامع باشگاه‌داری را ۱۱ سال است که به آقایان داده‌ایم، اما اولویت آن‌ها نیست. نمایندگان به قانون‌گذاری تمکین کردند.
اولیایی افزود: من دو هفته پیش به یکی از نماینده‌های محترم که بیشترین حضور را در تلویزیون داشت نامه نوشتم. مدت‌ها تلاش کردیم با فراکسیون ورزش، کمیته تربیت بدنی و مسئول فوتبال در این کمیته نشست داشته باشیم. آقایان جلسه گذاشتند چند هوادار و فوتبالیست را دعوت کردند. محبت کردند و دو مدیر را هم دعوت کردند. من این را رد کردم و گفتم به مجلس نمی‌روم.
وی افزود: ۱۰ سال است که طرح نظام باشگاه‌داری در مجلس خاک می‌خورد. ۲۰ سال است فوتبال حرفه‌ای را به دلیل ضرورت شروع کرده‌ایم، اما هنوز فوتبال ما با قوانین آماتور کار می‌کند. نه در باشگاه‌ها، در فدراسیون فوتبال هم اساسنامه‌ای که به فیفا دادیم، جایی که ۷۴ سال عضویت و حق عضویت می‌دهیم هنوز برنگشته است. چون تعریف ساده از جایگاه فوتبال در جامعه امروز را نداریم.
وی تصریح کرد: برای این که ما بحث مدیریت داریم، بحث گل زدن و گل خوردن نداریم. آرش برهانی پسر من است و بیشتر از همه او را دوست دارم. ولی او چه اظهارنظری پیرامون ساختار می‌تواند کند؟ می‌خواهد مقابل نمایندگان مجلس بنشیند و در مورد ساختار صحبت کند؟! خواهش می‌کنم در یکی از برنامه‌ها، مناظره‌ای را با نمایندگان ترتیب بدهید.
اولیایی تصریح کرد: اصرار‌های بی‌مورد داریم و برای خودمان دسته‌بندی داریم. مثلاً شهرداری‌ها را به عنوان سازمان‌های غیردولتی تعریف کردیم. این تعریف بخش دولت و بخش خصوصیش برای دنیا مبهم است و روشن نیست. فدراسیون را هم به عنوان نهاد عمومی غیردولتی تعریف کرده‌ایم و آن‌ها می‌گویند این تعریف یعنی چه؟ نقش دولت کجاست؟ چون جایگاهی را مشخص نکرده‌ایم همه چیز مقوف است.
مدیرعامل اسبق باشگاه استقلال در خصوص این که آیا جایی برای جواب پس دادن مدیران وجود نداشته، گفت: حتماً بوده است. مجلس در جایی که باید در امور ورزش وارد شود ورود نکرده، اما جایی که نباید وارد شود وارد شده، مثل برد و باخت‌ها، چه کسی رفت و چه کسی آمد، بحث بازنشسته‌ها و... جایی که سر و صدا زیاد می‌شود مجلس ورود می‌کند. وظیفه اصلی مجلس قانون‌گذاری و نظارت است، اما نه قانون و نه نظارت درست و حسابی داشته است.
اولیایی ادامه داد: توپ اصلی در زمین خود وزارت ورزش است. اگر مجلس می‌خواهد برای فوتبال حرفه‌ای قانون تصویب کند، منطقی است است که دولت باید لایحه بدهد و این لایحه باید از طرف بالاترین تخصص که وزارت ورزش است نوشته شود. می‌گوییم چرا لایحه ندادی؟ می‌گویند داده‌ایم در دستور دولت است. لایحه را کارمندان دولت نوشتند و بدبختی بیشتر می‌شود. دولت نمی‌تواند تیم‌داری کند. ما باید قوانین بین المللی فوتبال را رعایت کنیم. فوتبال حرفه‌ای یک تجارت و بیزینس است. قوانینش باید در ثبت شرکت‌ها تعریف شود نه با قوانین دولتی، ایراد اصلی اینجاست.
وی با اشاره به حضور دولت در ورزش افزود: دولت می‌خواهد با قوانین خودش فوتبال را اداره کند. همه می‌دانند غلط است. وزیر ورزش هم می‌داند غلط است. به سازمان‌های بین المللی هم راستش را نمی‌گوییم و مجبوریم طوری بگوییم که از ما بپذیرند. ایراد از این است که در گذشته قانونی نوشته نشده، ما باید از طرف مجری که وزارت ورزش است لایحه باشگاه‌های حرفه‌ای و نظام جامع باشگاه‌داری را به مجلس می‌دادیم. چون لایحه نداده بودند در قالب طرح ۱۶ نماینده امضا کردند و به صحن علنی مجلس رفت، ناقص بود گفتند باید به مرکز پژوهش‌ها برود و چکش بخورد، اما رفته و هنوز برنگشته است.
اولیایی گفت: پایه‌های کار بر انتخاب ناصحیح است. ما اهلیت، تخصص، دلسوزی و تجربه را در انتخاب‌ها رعایت نکردیم، به کارمندان زیر مجموعه خودمان ابلاغیه دادیم و گفتیم کار کنند. ساختار اداری این است که هر چه رئیس شما بگوید باید بگویید چشم. در نتیجه آن رئیس نمی‌تواند شما را بازخواست کند. مدیرعامل اگر ضرر و زیان بزند، باید آن را جبران کن، اما بستر کار و ریل‌گذاری غلط است. سیستم بروکراسی در کشور ما به شدتبه ملت آسیب می‌زند.
مدیرعامل اسبق باشگاه استقلال اظهار داشت: طرف استخدام می‌شود از خودش سلب مسئولیت می‌کند. می‌گوید من مامورم و معذور، اما استقلال مأمور و مسئول می‌خواهد. مسئولی که اهلیت داشته باشد. ما مأمور نبودیم. سال ۶۹ که آمدم اساسنامه را تصویب کردم. ثبت شرکت‌ها کردیم. به هیأت مدیره پاسخگو بودیم و هیأت مدیره هم به مجمع ما پاسخگو بود. اما وقتی مدیرعامل گذاشتیم و بعضی آمدند دور بزنند ساختار را شکستیم. نوع اداره در کشور ما این است که در راس امورش مردم هستند و آن‌ها هم نمایندگانی دارند. طرح جامع باشگاه‌داری را ۱۱ سال است که به آقایان داده‌ایم، اما اولویت آن‌ها نیست. نمایندگان به قانون‌گذاری تمکین کردند.
اولیایی افزود: من دو هفته پیش به یکی از نماینده‌های محترم که بیشترین حضور را در تلویزیون داشت نامه نوشتم. مدت‌ها تلاش کردیم با فراکسیون ورزش، کمیته تربیت بدنی و مسئول فوتبال در این کمیته نشست داشته باشیم. آقایان جلسه گذاشتند چند هوادار و فوتبالیست را دعوت کردند. محبت کردند و دو مدیر را هم دعوت کردند. من این را رد کردم و گفتم به مجلس نمی‌روم.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *