تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۴۳۲

قَالَ ٱلَّذِینَ ٱسۡتَکۡبَرُواْ لِلَّذِینَ ٱسۡتُضۡعِفُوٓاْ أَنَحۡنُ صَدَدۡنَٰکُمۡ عَنِ ٱلۡهُدَىٰ بَعۡدَ إِذۡ جَآءَکُمۖ بَلۡ کُنتُم مُّجۡرِمِینَ ۳۲
باز رؤساى متکبّر با پیروان ضعیف خویش گویند: آیا با آنکه (از جانب خدا) راه هدایت را به شما نمودند باز ما (به اجبار) شما را از هدایت منع کردیم؟ (هرگز چنین نیست) بلکه شما خود مردم بدکارى بودید

وَقَالَ ٱلَّذِینَ ٱسۡتُضۡعِفُواْ لِلَّذِینَ ٱسۡتَکۡبَرُواْ بَلۡ مَکۡرُ ٱلَّیۡلِ وَٱلنَّهَارِ إِذۡ تَأۡمُرُونَنَآ أَن نَّکۡفُرَ بِٱللَّهِ وَنَجۡعَلَ لَهُۥٓ أَندَادٗاۚ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَۚ وَجَعَلۡنَا ٱلۡأَغۡلَٰلَ فِیٓ أَعۡنَاقِ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْۖ هَلۡ یُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا کَانُواْ یَعۡمَلُونَ ۳۳
باز آنان که ضعیف و تابع بودند به رؤساى متکبر جواب دهند: بلکه مکر و فریب شب و روز شما بود که پیوسته ما را وا مى داشتید که به خداى یکتا کافر شویم و بر او شریکانى قرار دهیم و، چون عذاب قیامت را به چشم مشاهده کنند سخت اظهار پشیمانى کنند، و ما زنجیرهاى عقاب به گردن (همۀ فرماندهان و فرمانبران) اهل کفر نهیم، آیا این رنج و شکنجه جز کیفر کردار زشت آنهاست؟

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا فِی قَرۡیَةٖ مِّن نَّذِیرٍ إِلَّا قَالَ مُتۡرَفُوهَآ إِنَّا بِمَآ أُرۡسِلۡتُم بِهِۦ کَٰفِرُونَ ۳۴
و ما هیچ رسول بیم دهنده اى در دیارى نفرستادیم جز آنکه ثروتمندان عیّاش آن دیار (به رسولان) گفتند: ما به آنچه شما را به رسالت آن فرستاده اند کافریم

وَقَالُواْ نَحۡنُ أَکۡثَرُ أَمۡوَٰلٗا وَأَوۡلَٰدٗا وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِینَ ۳۵
و باز گفتند که ما بیش از شما مال و فرزند داریم و (چون نعمت دنیاى ما افزون‌تر است در آخرت هم) هرگز رنج و عذابى نخواهیم داشت

قُلۡ إِنَّ رَبِّی یَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن یَشَآءُ وَیَقۡدِرُ وَلَٰکِنَّ أَکۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا یَعۡلَمُونَ ۳۶
بگو: خداى من هر که را بخواهد روزى وسیع دهد و (هر که را بخواهد) تنگ روزى گرداند و لیکن اکثر مردم (از این حقیقت) آگاه نیستند

وَمَآ أَمۡوَٰلُکُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُکُم بِٱلَّتِی تُقَرِّبُکُمۡ عِندَنَا زُلۡفَىٰٓ إِلَّا مَنۡ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَأُوْلَـٰٓئِکَ لَهُمۡ جَزَآءُ ٱلضِّعۡفِ بِمَا عَمِلُواْ وَهُمۡ فِی ٱلۡغُرُفَٰتِ ءَامِنُونَ ۳۷
و هرگز اموال و اولاد شما چیزى که شما را به درگاه ما مقرّب گرداند نیست مگر آنکه با ایمان و عمل صالح کسى مقرّب شود که آنان پاداش اعمال صالحشان مضاعف و افزون است و در غرفه هاى بهشت ابدى (از هر غم و رنج) ایمن و آسوده خاطرند

وَٱلَّذِینَ یَسۡعَوۡنَ فِیٓ ءَایَٰتِنَا مُعَٰجِزِینَ أُوْلَـٰٓئِکَ فِی ٱلۡعَذَابِ مُحۡضَرُونَ ۳۸
و آنان که در (محو و نابودى) آیات (و رسل) ما مى کوشند تا (رسولان) ما را زبون و مغلوب خود کنند آن‌ها را البته براى عذاب و انتقام حاضر خواهند کرد و به کیفر سخت مى رسانند

قُلۡ إِنَّ رَبِّی یَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن یَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦ وَیَقۡدِرُ لَهُۥۚ وَمَآ أَنفَقۡتُم مِّن شَیۡءٖ فَهُوَ یُخۡلِفُهُۥۖ وَهُوَ خَیۡرُ ٱلرَّـٰزِقِینَ ۳۹
بگو: خداى من هر که از بندگان خود را خواهد وسیع روزى یا تنگ روزى مى گرداند، و شما هر چه (در راه رضاى حق) انفاق کنید به شما عوض مى بخشد و او بهترین روزى دهندگان است