پدر و مادر همسر را با چه عنوانی خطاب کنیم؟

_ روزنامه خراسان نوشت: گاهی در روابط بین زن‌و‌شوهر به خصوص در اوایل زندگی مشترک،  مسایلی به وجود می‌آید که شاید در ظاهر خیلی ساده به نظر برسد، اما همین موارد می‌تواند به اختلاف نظر گاه جدی تبدیل بشود و دردسر‌هایی برای دو طرف به وجود بیاورد. یکی از این موارد که معمولا در ابتدای دوران عقد و ازدواج به وجود می‌آید، این است که زن و شوهر جوان نمی‌دانند پدر و مادر همسر خود را با چه عنوانی خطاب کنند؟ عناوین مختلفی وجود دارد از مامان و بابا گرفته تا آقاجون، مامان‌جون یا حامدجون، زری‌جون! بله، بعضی‌ها اسم کوچک پدر و مادر همسرشان را صدا می‌زنند. در ادامه نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.

 

 

دوران عقد بیش از آن‌که دوران خوشحالی، هیجان و جذابیت باشد دوران آشنایی است، آشنایی واقعی. شاید در دوران خواستگاری آشنایی صورت گرفته باشد، اما در دوران عقد دو طرف وارد زندگی یکدیگر می‌شوند، وارد خانواده و زندگی جدیدی که تفاوت زیادی با قبل از آن دارد. نکته اول و مهم‌ترین توصیه‌ام به زن و شوهرها، این است که به طور کلی قرار نیست با خانواده همسر خیلی صمیمی شویم، یک ارتباط درست و قابل احترام هم کافی است. به هر حال خانواده‌های دختر و پسر تفاوت‌هایی دارند که گاه سبب اختلاف می‌شود بنابراین همین اندازه که بتوانیم این رابطه را درست مدیریت کنیم که نه خانواده‌ها و نه رابطه دو نفره آسیب ببیند بلکه به کیفیت روابط کمک کند، کافی است. طبعا هر کسی که ازدواج می‌کند، فرقی نمی‌کند چه دختر و چه پسر، هر کدام‌شان انتظار دارند که همسرشان به عنوان عضوی از خانواده جدید پذیرفته شود و خانواده شان فرد جدید را قبول کنند و همسرش هم خانواده او را دوست داشته باشد. این حالت ایده‌آل است، اما همیشه و برای تمام ازدواج‌ها به خصوص از همان لحظه اول، این حالت مطلوب به وجود نمی‌آید. بهتر است جوانان وقتی ازدواج می‌کنند نظر و دیدگاه واقع‌بینانه‌ای در این باره داشته باشند. وقتی به زندگی دید واقع‌گرایانه داشته باشند، طبعا با مشکلات راحت‌تر کنار می‌آیند.

 

 

انتخاب بعضی افراد برای صدا زدن پدر و مادر همسرشان، واژگان مامان و باباست که باید توجه کرد بار عاطفی سنگینی را با خود حمل می‌کنند. نمی‌توان از دختر یا پسر تازه وارد این توقع را داشت که از این کلمات برای صدا زدن پدر و مادر همسرش استفاده کند. طبیعتا این الزام هم از طرف زن یا شوهر برای دیگری منطقی نیست. به خصوص اگر خانواده‌ای عروس یا داماد جدید را به هر دلیلی قبول نداشته باشند، هرگز حس خوبی از این کلمات دریافت نمی‌کنند و چه بسا حتی به این شکل خطاب کردن‌شان هم رضایت ندهند. از سوی دیگر دختر یا پسر هم اگر احساس همدلی و عشق و محبت از مادر و پدر همسر دریافت نکرده باشند، نمی‌توانند به آن‌ها مامان و بابا بگویند.

 

 

در این بین، برای انتخاب عنوان مناسب، مساله فرهنگی را که بین خانواده‌ها و اقوام مختلف وجود دارد، نباید نادیده گرفت. در برخی فرهنگ‌ها از لفظ حاج خانم و حاج آقا استفاده می‌کنند. در بعضی شهرستان‌های جنوبی، عمه و عمو می‌گویند. بعضی‌ها آقاجون، مامان جون صدا می‌زنند و بعضی‌ها هم یک جون به آخر اسم پدر یا مادر همسر اضافه می‌کنند. به هر حال هیچ قانون نوشته شده‌ای در این باره وجود ندارد. گرچه با الفاظ صمیمی‌تر می‌توان دریافت محبت بیشتری را انتظار داشت به شرطی که فرهنگ خانواده طرف مقابل، آن را بی ادبی نداند.

 

همچنین توصیه می‌شود زن و شوهر  هر کدام نظر خود را مبنی بر این‌که دوست دارد همسرش، پدر و مادر او را چگونه خطاب کند، بیان کند و درخواست خودش را فقط بگوید بدون هیچ اجبار و تهدیدی. ممکن است همسرش با این نظر موافق یا مخالف باشد. اگر موافق بود که بسیار عالی، اما در صورت مخالف بودن اوقات تلخی کردن و انتقام گرفتن (مثلا او هم خانواده طرف مقابل را با عناوین خوب صدا نزند و ...) رفتار عاقلانه‌ای به نظر نمی‌رسد. مشورت در این زمینه بین زن و شوهر که شاید شناخت کمتری از ویژگی‌های فرهنگی و اجتماعی خانواده یکدیگر داشته باشند، کارگشا به نظر می‌رسد.