داوود نامور: تئاتر ورشکست شده است

داوود نامور در گفت‌وگو با ، پیرامون تعطیلی دوباره تئاتر به دلیل موج سوم بیماری کرونا گفت: به نظر من اگر قرار بود با تعطیلی تئاتر و سینما اتفاقی در کاهش تعداد مبتلایان به کرونا می افتاد، همان چهار ماهی که همه ما هنرمندان تعطیل بودیم و در خانه نشستیم باید شاهد کاهش بیماران می‌بودیم، اما وقتی اکثریت مشاغل مشغول به کار هستند و محیط‌های حمل و نقل عمومی مملو از جمعیت است چرا تنها اماکنی که باید تعطیل شوند اماکن هنری هستند؟.

وی در همین راستا ادامه داد: به طور قطع می توانم بگویم که یکی از سالمترین اماکن در ماه‌های گذشته سالنهای تئاتر بوده اند زیرا بسیار سفت و سخت پروتکل‌ها را رعایت می‌کردند، اما تمام حرف‌های من بی معنا می شود وقتی که زور همه تنها به این هنر مظلوم یعنی تئاتر می‌رسد. من هم مثل تمامی مردم نگران وضعیت سلامت جامعه هستم اما اگر قرار است تعطیلی صورت گیرد باید همه جا را تعطیل کنیم تا بیماری ریشه کن شود، نه اینکه تنها مراکزی که با رعایت بهداشت به کارشان ادامه می‌دادند را به تعطیلی بکشانیم. 

رییس «تماشاخانه نوفل لوشاتو» با اشاره به عدم استقبال مخاطبان از تئاتر به دلیل شرایط موجود کرونا در کشور اظهار کرد: تماشاخانه داران و بسیاری از هنرمندان تئاتر در بدترین شرایط و وقتی که می‌دانستند بازگشت سرمایه‌ای وجود ندارد پای تئاتر ایستادند تا این هنر زنده بماند، نمی‌دانم چرا تعطیلات همواره بر هنر نمایش تحمیل می‌شود، هنری که پیش از کرونا هم وضع خوبی نداشت و بعد از کرونا کاملا به یک هنر ورشکسته مبدل شد. 

وی با اشاره به بی اهمیت بودن تئاتر نزد مسئولین فرهنگی ابراز کرد: ما هر روزمان را با استرس می‌گذرانیم، تازه بعد از چند هفته بازگشایی کمی به فعالیت تئاتر امیدوار شده بودیم اما این تعطیلات که بعید می‌دانم به یک هفته ختم شود همه چیز را از بین برد، ما قبل از کرونا هم نمی‌توانستیم آینده‌ای برای تئاتر ترسیم کنیم، حال که این فاجعه به وجود آمده علنا هیچ آینده‌ای را پیش روی هنر نمایش نمی‌بینیم. 

این نویسنده و کارگردان تئاتر با اشاره به ورشکست شدن بسیاری از تماشاخانه داران و هنرمندان تئاتر ادامه داد: وضعیت تئاتر به حدی رسیده که ما برای یک ساعت آینده مان هم نمی‌توانیم برنامه‌ای داشته باشیم، اوضاع تئاتر فلاکت بار می‌گذرد، اکثریت تماشاخانه ها ورشکست شده‌اند، تماشاخانه نوفل لوشاتو بعد از ورشکستگی ابتدای سال به مکان جدید منتقل شد تا بلکه بتواند به فعالیت خود ادامه دهد اما اندکی بعد از افتتاح باز هم تعطیل شد. 

وی حال اهالی تئاتر را بسیار بد خواند و اظهار کرد: چرا تئاتر به وضعیتی رسیده که هیچ آینده‌ای را نمی‌توان برای آن متصور شد، ما در شرایطی هستیم که از فردای خود هم خبر نداریم، در این وضع برنامه ریزی بلندمدت علنا ناممکن است، گاهی فکر می‌کنم که ما باید به چه قیمتی تئاتر را زنده نگه داریم؟. امیدوارم دولتمردان فکری به حال اهالی هنر بکنند زیرا وضعیت ناامید کننده است. 

نامور درباره برگزاری جشنواره تئاتر فجر طی سال جاری ادامه داد: به شخصه نمی‌توانم نظری قطعی در این باره بدهم اما شرایط فعلی به طور کلی برای تئاتر مناسب نیست، بدون شک ما هم امیدواریم که وضعیت سلامت جامعه تا بهمن ماه به شرایط عادی برگردد و جشنواره برگزار شود، منتها شخصا بعید می‌دانم تا پایان سال اتفاق تازه‌ای در تئاتر بیفتد.

وی روی صحنه بودن تئاتر را به نفع جامعه کنونی خواند و افزود: جامعه امروز به دلیل شیوع بیماری کرونا دچار افسردگی شده است، استرس ناشی از کرونا بسیاری از انسانها را با بحرانهای روحی روبرو کرده است، در این فضا تئاتر می تواند به کمک جامعه بیاید، پس می‌توان به جای تعطیلی هنری که در آن بهداشت کاملا رعایت می‌شود به فکر ارتقا و رونق آن بود. در کل هنر تئاتر خیلی جدی گرفته نمی‌شود و تجربه نشان داده که هیچگاه جزو دغدغه‌های اصلی مسئولین فرهنگی نبوده است که اگر این چنین بود امروز با شرایطی این چنین دست و پنجه نرم نمی‌کردیم. 

عضو انجمن تماشاخانه داران خصوصی ایران در همین راستا ادامه داد: در ماه‌های گذشته قول‌هایی مبنی بر ارائه کمک هزینه به تماشاخانه‌های خصوصی از سوی مرکز هنرهای نمایشی داده شد، واقعیت امر کمک زیادی نشده است، منتها کمکی بلاعوض معادل سیصد میلیون تومان برای تمامی تماشاخانه‌های خصوصی در نظر گرفته شد اما به واقع آن مبلغ معادل پول آب و برق تماشاخانه ها در این مدت هم نبوده است. 

وی با اشاره به افتتاح مجموعه تازه نوفل لوشاتو ادامه داد: متاسفانه برخی حواشی درباره انتقال تماشاخانه نوفل لوشاتو به ساختمان جدید رخ داد، در ابتدا بگویم که تصمیم بر این انتقال سال گذشته و قبل از کرونا گرفته شده بود، دلیل اصلی هم فشار مالی فراوانی بود که تجربه می کردیم، در ایام تعطیلات کرونایی قرار بر عدم پرداخت اجاره بها به مالک بود منتها بعد از بازگشایی مالک تمامی اجاره بهای ماه های گذشته را هم از ما طلب کرد، در کل این را بگویم که هیچ مظلوم نمایی و یا شانتاژ خبری پشت این انتقال نبود، هیچ طمع مالی هم پشت این تصمیم نبوده است، من در این نقل و انتقال بیش از دو میلیارد تومان هزینه پرداخت کرده ام، به شخصه اگر به دنبال پول بودم به جای سرمایه گذاری در تئاتر و حمایت از نسل جوان آن مبلغ را وارد بازار می کردم و تا امروز چندین برابر سود کرده بودم. 

نامور پیرامون حاشیه بوجود آمده درباره اجرای نمایش «اپرای نود» در تماشاخانه نوفل لوشاتو خاطرنشان کرد: مشکل پیش آمده براساس یک سوءتفاهم بود که خوشبختانه حل شد، ما به گروه اجرا پیشنهاد دادیم که با هزینه پرداخت شده بیست تا سی اجرا روی صحنه برود تا ما هم حمایتی از گروه کرده باشیم، از سویی گروه برای دریافت خسارت وارده به مرکز هنرهای نمایشی مراجعه کرد، منتها بعد از آنکه نتوانست از آنجا کمکی دریافت کند بار دیگر به سمت ما آمد و در نهایت این سوءتفاهم حاصل شد. خوشبختانه سابقه من طی سالهای گذشته نشان داده که همواره درب تماشاخانه نوفل لوشاتو روی جوانان باز بوده و هست، قصد من حمایت از تئاتری های جوان است زیرا خودم هم درس خوانده این هنر بوده و از گوشت و پوست این قشر هستم. امیدوارم روزی برسد که همه ما دوباره بتوانیم با شور و شوق درباره هنر تئاتر حرف بزنیم و کرونا هم از کشورمان رخت بر بندد.