کشتار سیاهپوستان در زندان‌های سعودی؛ جنایتی که سازمان ملل در آن شریک است

- طی روز‌های اخیر، گزارش‌های تکان دهنده‌ای از مرگ سه زندانی اتیوپیایی در زندان‌های مخوف رژیم سعودی منتشر شده است.

 

گزارش‌هایی که نشان می‌دهد زندانبانان بدون کمترین دغدغه و دلهره ای، زندانیان را تا سرحد مرگ شکنجه کرده و حتی برخی از آنها را به قتل می‌رسانند.

 

به دلیل عدم دسترسی زندانیان خارجی (مهاجران) در عربستان به خارج از زندان، از سرنوشت بسیاری از آنها اطلاعی در دست نیست.

رژیم سعودی به بهانه شیوع ویروس کرونا، هزاران تن از مهاجران را بازداشت و آنها را در شهر‌های مختلف زندانی کرده است.

 

بیشتر این مهاجران، آفریقایی و از کشور‌هایی مانند اتیوپی به عربستان آمده اند؛ سعودی‌ها پس از شیوع ویروس کرونا، این زندانیان را در مکان‌هایی بسته جمع آوری کرده و آنها را در بدترین شرایط روانی، دارویی و غذایی رها کرده اند.

 

برخی زندانیان جان خود را از دست داده و برخی دیگر، بر اثر ابتلا به «کووید-۱۹» و عدم دریافت حداقلی‌ترین امکانات دارویی و غذایی، به تدریج در حال جان دادن هستند.

 

در ماه سپتامبر (شهریور ماه) امسال، نشریه «ساندی تلگراف» گزارشی محدود در خصوص وضعیت اسفبار و غیر قابل تصور این زندانیان منتشر کرد.

 

این نشریه در بخشی از گزارش خود می‌نویسد «وضعیت زندانیان آفریقایی در عربستان اسفبار و غیر قابل تصور است؛ آنها در بازداشتگاه‌ها و بدون بهره مندی از کمترین امکاناتی رها شده و در حال جان دادن هستند؛ عربستان به بهانه شیوع کرونا، این مهاجران را در مکان‌های دربسته زندانی کرده و مشغول مشاهده مرگ تدریجی آنهاست؛ معدود تصاویر وحشتناکی که از طریق تلفن همراه یکی از زندانیان نجات یافته از آن قربانگاه منتشر شده، به وضوح نشان می‌دهد که صد‌ها زندانی چگونه در یک اتاق بسیار کوچک رها شده و از حداقلی‌ترین امکانات مورد نیاز بی بهره هستند.»

 

به گفته «ساندی تلگراف» این تصاویر د‌ه‌ ها مرد گرسنه و نیمه عریان را در یک اتاق کوچک احاطه شده توسط سیم خاردار نشان می‌دهد.

 

حتی در برخی تصاویر که به دلیل دلخراش بودن منتشر نشده، اجسادی دیده می‌شوند که بر اثر گرما جان داده و هنوز به بیرون از اتاق زندانیان نیز منتقل نشده اند!

 

برخی زندانیان، به دلیل عدم امید رهایی از این وضعیت بحرانی، دست به خودکشی شده و خود را حلق آویز کرده اند.

 

«ابیبی الاثیونی» یکی از زندانیانی که از طریق دسترسی مخفیانه به تلفن همراه با «ساندی تلگراف» مصاحبه می‌کرد در این خصوص اظهار داشت «اینجا همان جهنم واقعی است! من چهار ماه است اینجا به سر می‌برم؛ با ما مانند حیوانات رفتار می‌شود؛ به ما توهین می‌شود؛ هر روز نگهبانان ما را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند؛ باید بگویم که راهی برای رهایی از این جهنم وجود ندارد؛ برخی زندانیان در این فضا خودکشی کرده اند؛ من هم به نظر چاره‌ای جز خودکشی ندارم.»

شاید تصور می‌شد پس از انتشار این گزارش و ده‌ها گزارش مستند دیگری در خصوص کشتار مهاجران در زندان‌های سعودی، نهاد‌های حقوق بشری ظاهرا مستقل در جهان، سعودی‌ها را بابت این جنایات گسترده، مورد بازخواست قرار دهند با این حال، اکثریت قریب به اتفاق دولت‌ها و رسانه‌های غربی ترجیح داده اند در این خصوص سکوت کنند تا مبادا تجارت اسلحه و زد و بند‌های اقتصادی و تجاری دیگر آن‌ها با رژیم منفور سعودی دچار مشکل شود!

 

کمتر از یک ماه قبل، ۲۹ کشور با انتشار بیانیه‌ای نسبت به شکنجه، بازداشت‌های خودسرانه و ناپدیدشدن‌های قهری منتقدان حکومت در عربستان سعودی ابراز نگرانی کرده اند.

 

این سومین بیانیه مشترک کشور‌های عضو سازمان ملل درخصوص وضعیت حقوق بشر در عربستان سعودی است که در شورای حقوق بشر سازمان ملل منتشر می‌شود، اما این بیانیه‌ها هیچ گونه اثری واقعی ندارد.

 

همگان به یاد دارند که «بان کی مون»، دبیر کل وقت سازمان ملل، چگونه ناچار شد تحت تاثیر فشار‌های پشت پرده آمریکا و رژیم صهیونیستی، نام رژیم سعودی را از فهرست کشور‌های ناقض حقوق کودکان (به سبب کشتار کودکان در جنگ یمن) حذف کند.

بیانیه‌های شورای حقوق بشر سازمان ملل علیه جنایات سعودی ها، هیچ یک منجر به صدور قطعنامه‌ای الزام آور علیه رژیم سعودی نمی‌شود؛ زیرا آمریکا، انگلیس و فرانسه به عنوان سه عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل آماده اند تا هر گونه قطعنامه‌ای مبنی بر محکومیت جنایت سعودی‌ها را در این کشور و منطقه غرب آسیا وتو کنند!

مسئله به این نقطه ختم نمی‌شود؛ کشور‌های غربی که خود اصلی‌ترین حامی جنایات سعودی‌ها محسوب می‌شوند، بدون آنکه کمترین اشاره‌ای نسبت به کشتار زندانیان توسط رژیم سعودی داشته باشند، از پیشرفت عربستان در زمینه محدود کردن مجازات زندان و اعدام کودکان استقبال کرده اند؛ این مسئله، اوج وقاحت سازمان ملل را به اثبات می‌رساند!

 

سازمانی که قصد دارد مسیر جنایات گسترده‌تر سعودی‌ها را در زمان حال و آینده هموار سازد.

 

کشور‌های اروپایی صرفا «نگرانی» خود را از برخی مسائل حقوق بشری در عربستان بیان می‌دارند، بدون آنکه قطعنامه‌ای رسمی در این خصوص صادر کنند؛ همین برخورد نرم و ملایم، به معنای چراغ سبزی است که غرب به سعودی‌ها برای استمرار جنایات آن‌ها نشان می‌دهند.

 

زمانی که کشور‌های عضو شورای حقوق بشر سازمان ملل و خود این سازمان، کمترین واکنشی در قبال جنایات آَشکار سعودی‌ها نشان نمی‌دهند، تکلیف مسائل دیگر مانند برگزاری دادگاه صوری و مضحکانه قتل «جمال خاشقجی» در ریاض کاملا مشخص است.

 

دادگاهی در عربستان در ابتدای ماه سپتامبر رأی نهایی متهمان پرونده قتل جمال خاشقچی را اعلام کرد که ۸ نفر از متهمان این پرونده به زندان محکوم شده بودند؛ البته نام این متهمان افشا نشده است.

 

مدافعان حقوق بشر به این دادگاه به دیده تردید نگریسته و آن را در حد شوخی ارزیابی کرده‌اند؛ از همین رو کشور‌های امضا کننده این بیانیه بار دیگر مجازات همه عاملان قتل این روزنامه‌نگار را خواستار شده‌اند؛ با این حال در عمل، هیچ گونه فشاری به رژیم سعودی (که ولیعهد آن دستور قتل خاشقجی را صادر کرده است)، در این بیانیه وارد نشده است!