تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۴۲۹

أَفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ کَذِبًا أَم بِهِۦ جِنَّةُۢۗ بَلِ ٱلَّذِینَ لَا یُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ فِی ٱلۡعَذَابِ وَٱلضَّلَٰلِ ٱلۡبَعِیدِ ۸
آیا این مرد دانسته به خدا دروغ مى بندد یا جنون بر این گفتارش وا مى دارد؟ (این‌ها که مى پندارید هیچ نیست) بلکه (قیامت به زودى بیاید و) آنان که به عالم آخرت ایمان نمى آورند (آن جا) در عذاب و (این جا) در گمراهى دور (از نجات) گرفتارند

أَفَلَمۡ یَرَوۡاْ إِلَىٰ مَا بَیۡنَ أَیۡدِیهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۚ إِن نَّشَأۡ نَخۡسِفۡ بِهِمُ ٱلۡأَرۡضَ أَوۡ نُسۡقِطۡ عَلَیۡهِمۡ کِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗ لِّکُلِّ عَبۡدٖ مُّنِیبٖ ۹
آیا (کافران منکر قیامت) به آسمان و زمین که بر آن‌ها از پیش و پس احاطه کرده ننگریستند (تا از حکمت خلقت پى به زندگانى ابدى قیامت برند) که اگر ما بخواهیم آن‌ها را به زمین فرو مى بریم یا یک قطعه از آسمان را بر سرشان فرود آوریم؟ همانا در آن آیتى (از حکمت و قدرت ما) بر هر بندۀ خدا شناس با اخلاص به خوبى پدیدار است

وَلَقَدۡ ءَاتَیۡنَا دَاوُۥدَ مِنَّا فَضۡلٗاۖ یَٰجِبَالُ أَوِّبِی مَعَهُۥ وَٱلطَّیۡرَۖ وَأَلَنَّا لَهُ ٱلۡحَدِیدَ ۱۰
و ما حظّ و بهرۀ داود را به فضل و کرم خود کاملا افزودیم (و امر کردیم که) اى کوه‌ها و اى مرغان شما نیز با (تسبیح و نغمۀ الهى) داود هم آهنگ شوید، و آهن سخت را (چون موم) بر دست او نرم گردانیدیم

أَنِ ٱعۡمَلۡ سَٰبِغَٰتٖ وَقَدِّرۡ فِی ٱلسَّرۡدِۖ وَٱعۡمَلُواْ صَٰلِحًاۖ إِنِّی بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِیرٞ ۱۱
(و به او دستور دادیم) که از آهن زره فراخ و گشاد بساز و حلقۀ زره به اندازه و یک شکل گردان و خود با قومت همه نیکوکار باشید که من کاملا به هر چه کنید بینایم

وَلِسُلَیۡمَٰنَ ٱلرِّیحَ غُدُوُّهَا شَهۡرٞ وَرَوَاحُهَا شَهۡرٞۖ وَأَسَلۡنَا لَهُۥ عَیۡنَ ٱلۡقِطۡرِۖ وَمِنَ ٱلۡجِنِّ مَن یَعۡمَلُ بَیۡنَ یَدَیۡهِ بِإِذۡنِ رَبِّهِۦۖ وَمَن یَزِغۡ مِنۡهُمۡ عَنۡ أَمۡرِنَا نُذِقۡهُ مِنۡ عَذَابِ ٱلسَّعِیرِ ۱۲
و باد را مسخّر سلیمان ساختیم که (بساطش را) صبحگاه یک ماه راه مى برد و عصر یک ماه، و معدن مس گداخته (یا نفت یا معادن دیگر) را براى او جارى گردانیدیم، و برخى از دیوان به اذن پروردگار در حضورش به خدمت مى پرداختند و از آن‌ها هر که سر از فرمان ما بپیچد عذاب آتش سوزانش مى چشانیم

یَعۡمَلُونَ لَهُۥ مَا یَشَآءُ مِن مَّحَٰرِیبَ وَتَمَٰثِیلَ وَجِفَانٖ کَٱلۡجَوَابِ وَقُدُورٖ رَّاسِیَٰتٍۚ ٱعۡمَلُوٓاْ ءَالَ دَاوُۥدَ شُکۡرٗاۚ وَقَلِیلٞ مِّنۡ عِبَادِیَ ٱلشَّکُورُ ۱۳
آن دیوان بر او هر چه مى خواست از (کاخ و عمارات و) معابد عالى و نقوش و تمثال‌ها و ظروف بزرگ مانند حوض‌ها و دیگهاى عظیم که بر زمین کار گذاشته بودى همه را مى ساختند (و گفتیم که) اى آل داود شما شکر و ستایش خدا به جاى آرید و (هر چند) از بندگان من عدّۀ قلیلى شکر گزارند

فَلَمَّا قَضَیۡنَا عَلَیۡهِ ٱلۡمَوۡتَ مَا دَلَّهُمۡ عَلَىٰ مَوۡتِهِۦٓ إِلَّا دَآبَّةُ ٱلۡأَرۡضِ تَأۡکُلُ مِنسَأَتَهُۥۖ فَلَمَّا خَرَّ تَبَیَّنَتِ ٱلۡجِنُّ أَن لَّوۡ کَانُواْ یَعۡلَمُونَ ٱلۡغَیۡبَ مَا لَبِثُواْ فِی ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِینِ ۱۴
و، چون ما بر سلیمان مرگ را مأمور ساختیم (دیوان را) بر مرگ او به جز حیوان زمین (موریانه) که عصاى او را مى خورد (و جسد سلیمان که تا یک سال بر آن عصا تکیه داشت بر روى زمین افتاد) کسى دیگر به مرگ او رهبر نگشت پس، چون جسد سلیمان به زمین افتاد دیوان که از مرگ سلیمان آگاه شدند اگر از اسرار غیب آگاه بودند تا دیر زمانى در عذاب و ذلّت و خوارى باقى نمى ماندند (و از اعمال شاقّه اى که به اجبار انجام مى دادند همان دم که سلیمان مرد دست مى کشیدند)