قلب ارتفاعات سه هزار تنکابن شکافته می‌شود+فیلم
- چند سالی است که یک معدن شن و ماسه در ارتفاعات سه هزار تنکابن مشغول به فعالیت است. معدنی که علاوه بر از بین بردن طبیعت بکر منطقه سرن با نابود کردن مراتع و گیاهان بومی، به روستاییان منطقه خسارت‌هایی بعضا جبران‌ناپذیر وارد می‌کند.
از سوی دیگر، همواره بخشی از سیلابی که از یخچال علم کوه جاری می‌شود در حاشیه رودخانه منطقه سرن رسوب کرده و به عنوان یک مانع طبیعی از تند شدن شیب رودخانه و جاری شدن سیل جلوگیری می‌کند. اما حالا با برداشت شن و ماسه و دخل و تصرف در رودخانه، شیب آن تند شده که در صورت جاری شدن سیل، به وارد شدن خسارت به روستاهای اطراف منجر خواهد شد.
در ادامه گزارشی از برداشت شن و ماسه از ارتفاعات سه هزار تنکابن را مشاهده می‌کنید.
اما چرا علی‌رغم پیامدهای محیط زیست جبران‌ناپذیر، برای برداشت شن و ماسه در ارتفاعات سه هزار، مجوز صادر شده است؟
حسینعلی ابراهیمی کارنامی، مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران در این باره به میزان گفت: حدودا ۶ سال پیش در شورای حفظ حقوق بیت‌المال این پیشنهاد مطرح شد که معادن شن و ماسه به جای پراکندگی در سطح استان، تجمیع شوند و شهرک‌های شن و ماسه در استان شکل بگیرد. در همین راستا پیشنهاد شده بود در محدوده منطقه سرن مجتمع شن و ماسه فعال شود که ما مخالفتمان را نسبت به این پیشنهاد اعلام کردیم.
وی افزود: در نتیجه مخالفت اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران با این پیشنهاد، موضوع در کمیسیون ماده ۱۱ مورد بررسی قرار گرفت و نهایتا رای داده شد که این معدن به مدت دو سال در منطقه سرن فعالیت کند.
مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران با بیان اینکه علاوه بر اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران، مردم منطقه هم از ابتدا با فعالیت این معدن مخالف بودند یادآور شد: مجوز بهره‌برداری از این معدن شن و ماسه آبان ۹۷ صادر شده و چیزی به پایان آن باقی نمانده است. به محض پایان فرصت مقرر، پیگیری تعطیلی این معدن خواهیم شد.
ابراهیمی کارنامی افزود: این منطقه جزو مناطق چهارگانه تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست نیست. یک منطقه شکار ممنوع است و متولی اصلی آن سازمان جنگل‌هاست با این حال، بر فعالیت معدن مذکور نظارت داشته‌ایم و پیگیر تعطیلی آن در پایان زمان مقرر خواهیم شد.
وی با تاکید بر اینکه مصرف شن و ماسه در کشور بسیار زیاد است گفت: یکی از راه‌های کاهش مصرف مصالح ساختمانی، بازیافت است که متاسفانه در کشور ما روی آن کار جدی صورت نگرفته در نتیجه میلیون‌ها تن مصالح ساختمانی مربوط به ساختمان‌های قدیمی، به جای بازیافت دفن می‌شوند. باید برای بازیافت مصالح ساختمانی و صنعتی‌سازی برنامه‌ریزی کنیم. ببینیم کشورهای دیگر در این زمینه چه کرده‌اند؛ آیا به اندازه ما شن و ماسه استحصال می‌کنند و منابع طبیعی‌شان را از بین می‌برند؟