آشنایی با خودرو‌های آتش نشانی، از تنفس تا اطفای حریق
- مبینا آقاخانی: خاموش کردن آتش یا نجات افرادی که در خودرو‌های تصادفی خود گیر افتاده اند نیازمند تجهیزات مدرنی است که در خودرو‌های سازمان آتش نشانی جای گرفته اند و هر یک در عملیات‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند.
حبیب حیدری یکی از فرماندهان عملیات سازمان آتش نشانی در گفت‌وگو با میزان درباره خودرو‌های این سازمان گفت: هر ایستگاه آتش نشانی حریق ۳ نوع خودرو در اختیار دارد که شامل دو خودروی سنگین بنز آتگو پیشرو دو کابین، بنز آتگو پسرو تک کابین و خودروی سبک تویوتا هایلوکس است.
وی افزود: همچنین چند خودروی ویژه مانند خودرو‌های تنفسی، نردبان، فوماتیک، بالابر، تانکر آب، تانکر سوخت، جرثقیل ۳، لودر، بیل و بیل زنجیری، نورافشان، خودرو‌های مقابله با مواد شیمیایی هزمت و خودروهات نجات، نیز در اختیار ایستگاه‌های پشتیبان قرار دارند و در صورت نیاز به محل حادثه اعزام می‌شوند.
فرمانده عملیات شیفت «ب» ایستگاه آتش نشانی خانی آباد ادامه داد: تمام تجهیزات و خودرو‌های آتش نشانی، هر روز صبح هنگام تعویض شیفت‌ها بررسی شده و سلامت آن‌ها تایید می‌شود.
این آتش نشان اظهار کرد: در ایستگاه ۲۲ خانی آباد، علاوه بر سه خودروی تویوتا، تک کابین و دوکابین، خودروی تنفسی و نردبان نیز مستقر است که در صورت نیاز در عملیات‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.
تنفس ۱۰۰ آتش نشان با یک خودروی تنفسی
مجتبی حاجیلو معاون شیفت «ب» ایستگاه ۲۲ آتش نشانی در گفت‌وگو با میزان درباره خودرو‌های تنفسی گفت: هر خودروی آتش نشانی، دارای کپسول‌های اکسیژن است، اما در صورت طولانی بودن عملیات اطفاء، به خودرو‌های تنفسی نیاز می‌شود. خودرو‌های تنفسی به دستگاه‌های جدید به نام «دراگر» مجهز‌‌اند که دارای ۷۰۰ کوله تنفسی است. این خودرو‌ها در ایستگاه‌های پشتیبان پخش شده و کل منطقه را پوشش می‌دهد.
وی افزود: این خودرو‌ها دارای سیلندر‌های مخصوص است و هر خودرو نیاز ۱۰۰ آتش نشان به اکسیژن را تامین می‌کند.
این آتش نشان بیان کرد: با هر یک از این سیندر‌ها می‌توان ۴۵ دقیقه نفس کشید و زمانی که ده دقیقه تا پایان اکسیژن زمان باقی است، این سیلندر‌ها هشدار داده و در واقع سوت می کشند.
اولین خودروی آتش نشانی که به محل حادثه می‌رسد
مهدی حضرتی کاردان خودروی پیشرو ایستگاه ۲۲ آتش نشانی در گفت‌وگو با میزان گفت: پس از خوردن زنگ و اطلاعرسانی درباره نوع حادثه، اطلاعات محل حادثه اعم از آدرس دقیق به این خودرو که فرمانده بر آن سوار است، ابلاغ می‌شود، بنابراین اولین خودروی آتش نشانی که به محل حادثه می‌رسد، خودروی پیشرو است.
وی افزود: این خودرو دو کابین است که ۳ الی ۴ نفر را با خود حمل می‌کند. از این خودرو برای حریق و نجات استفاده می‌شود. به طوریکه برای عملیات اطفای حریق، دارای ۲ هزار لیتر آب و پمپ فشار است و برای عملیات نجات دارای ابزار نجات هولماترو است. همچنین دستگاه‌های تنفسی در این خودرو تعبیه شده است.
این آتش نشان با اشاره به وظایف رانندگان خودرو‌های آتش نشانی ادامه داد: رانندگان این نوع خودرو باید محدوده ایستگاه خود را دقیقا بشناسد و آدرس‌ها را بلد باشند بنابراین نیاز است که دوره شهرشناسی خود را به خوبی بگذرانند. علاوه بر رانندگی، گرفتن آدرس دقیق محل حادثه از ستاد نیز بر عهده رانندگان است.
وی در پاسخ به این سوال که رانندگان نیز وارد حریق می‌شوند، گفت: خیر رانندگان در کنار خودروی خود می‌مانند و تنها فردی هستند که با لباس اداری سازمان آتش نشانی به محل حادثه می‌روند تا راحت‌تر رانندگی کنند، اما پس از رسیدن به محل، لباس حریق می‌پوشند.
کاردان خودروی پیشرو ایستگاه ۲۲ آتش نشانی اظهار کرد: در محل حادثه پس از تعویض لباس، راننده پای پمپ آب برای آبرسانی رفته و بر اساس نوع حادثه از لوله‌های مورد نظر استفاده می‌شود.
حضرتی افزود: اگر آب این خودرو تمام شود، از آب خودروی پسرو و پس از آن از شیر‌های آتش نشانی که در محلات وجود دارد، برای پر کردن تانکر خودرو‌ها استفاده می‌شود.
این آتش نشان در پاسخ به این سوال که واکنش مردم نسبت به اولین خودروی آتش نشانی که به محل حادثه می‌رسد، چگونه است، بیان کرد: در گذشته مردم از دیر رسیدن آتش نشانی گلایه داشتند، اما در سال‌های اخیر با افزایش تعداد ایستگاه‌های آتش نشانی، آتش نشانان در کمتر از ۵ دقیقه به محل اعزام می‌شوند که باعث رضایت مردم است.
کاردان خودروی پیشرو ایستگاه ۲۲ آتش نشانی با اشاره به معضل ترافیک برای آتش نشانان اظهار کرد: معمولا در تصادف بزرگراه‌ها خودرو‌های ما در ترافیک گیر می‌کند و هنوز برای این مسئله چاره‌ای اندیشیده نشده، اما پلیس راهور با ما همکاری خوبی می‌کند.
وی گفت: متاسفانه هنوز در کشور ما مردم برای نیرو‌های امدادی راه باز نمی کنند و در صورت بروز حادثه، به تماشای آن می‌پردازند.
در گذشته مردم نگران هزینه اطفای حریق بودند
حمید حسین زاده کاردان خودروی پسرو ایستگاه ۲۲ آتش نشانی در گفت‌وگو با میزان گفت: این خودرو تک کابین است و می‌تواند دو آتش نشان را جا به جا کند و تنها دارای تانکر آب است.
وی افزود: این خودرو به تنهایی در حریق‌ها ضایعات و فضای سبز اقدام می‌کند، اما در عملیات حریق به همراه خودروی پیشرو اعزام می‌شود.
این آتش نشان با اشاره به اینکه خودروی پسرو ۴ هزار لیتر آب در تانکر خود دارد، اظهار کرد: هنگامی که آب تانکر خودروی پیشرو تمام می‌شود، از آب این خودرو استفاده می‌شود.
وی ادامه داد: اگر حریق گسترده باشد و آب این تانکر نیز تمام شود، این خودرو از شیر‌های آب آتش نشانی یا استخر‌ها و محل‌های روباز آبگیری کرده و دوباره به محل حادثه بازمی گردد.
حسین زاده در پاسخ به این سوال که واکنش مردم نسبت به حضور تعداد زیاد خودرو‌های آتش نشانی در محل حادثه چیست، گفت: در گذشته شهروندان تصور می‌کردند برای خاموش کردن آتش باید هزینه‌ای به ما پرداخت کنند و هنگامی که می‌دیددند تعداد خودرو‌ها زیاد است از بیم افزایش هزینه می‌خواستند که خودرو‌های بیشتر به محل حادثه نیایند.
وی افزود: در حال حاضر با توجه به اطلاعرسانی‌های صورت گرفته، اطلاعات مردم افزایش یافته است، اما از آنجایی که ما آژیر و نورگردان داریم باعث جلب توجه بیشتر و افزایش ازدحام مردم در محل حادثه می‌شود.
کاردان خودروی پسرو ایستگاه ۲۲ آتش نشانی گفت: یکی از نگرانی‌های ما رانندگان خودرو‌های آنش نشانی در حوادث، برخورد یا ایجاد آسیب در افرادی است که هنگام اطفای حریق برای تماشا در محل حادثه جمع می‌شوند.
نجات جان کارگر از چاه با خودروی نردبان
حامد احمدی کاردان خودروی نردبان ایستگاه ۲۲ آتش نشانی درباره نوع استفاده از این خودرو در عملیات‌ها در گفت‌وگو با میزان گفت: نردبان این ایستگاه ۳۲ متری است، اما انداره نردبان‌ها از ۳۰ تا ۶۴ متر متفاوت است و برای ارتفاعات بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
وی افزود: از این نردبان‌ها در حریق یا حوادثی که در ارتفاعات رخ می‌دهد، استفاده می‌شود.
راننده خودروی نردبان ایستگاه ۲۲ آتش نشانی درباره هدایت این خودرو ادامه داد: این خودرو از دو جایگاه بوم نردبان و سبد هدایت می‌شود. همچنین بر اساس قوانین، دو اپراتور باید در عملیات‌ها هدایت خودرو را بر عهده بگیرند.
احمدی با اشاره به آخرین استفاده از این خودرو گفت: سال گذشته، برای نجات جان یک کارگر که در چاه گرفتار شده بود از جرثقیل این خودرو استفاده کردیم و با هدایت آن به درون چاه در عمق چندین متری، کارگر را نجات دادیم.