بی اطلاعی مردم دنیا از حقایق آمریکا؛ تصاویری که از آمریکا به جهان مخابره می‌شود چقدر به واقعیت نزدیک است؟

_  دانشجو نوشت: یک سوال همواره بر فعالیت شبکه‌های برون مرزی ایران سایه افکن بوده؛ اینکه چرا باید بودجه کشور ما برای آگاهی ملت‌های دیگر هزینه شود؟

 

اما سوالی دقیق‌تر اینست که آیا درون امریکا هم همان قدرتی وجود دارد که در رسانه‌های آمریکایی دیده می‌شود؟ اینکه آمریکا به دلیل جذب دارایی و دانشمندان موفقیت‌های علمی و صنعتی دارد بر کسی پوشیده نیست، اما این روند قطعا عایدی چندانی برای مردم خود ایالات متحده نداشته و نخواهد داشت. آن‌ها در شرایط عادی زندگی می‌کنند و چه بسا به دلیل برخی مسائل مانند فاصله طبقاتی و نیز تبعیض نژادی با بحران‌های بزرگ تری نسبت به کشور‌های دیگر دست و پنجه نرم می‌کنند. اینکه آمریکا قدرت نظامی بالایی دارد یا به فضا راه یافته چقدر موجب کاهش فقر یا تبعیض در میان مردم ایالات متحده شده است؟

 

بیشتر مولفه‌ها در آمریکا ابعاد بزرگ تری دارد مانند مصرف گرایی، اما به همان اندازه نیز ظلم و آلام بشری برای مردم خود آمریکا بسیار بزرگ است. امریکا ابرقدرت است، اما نمی‌خواهد مشکلات اجتماعی درون کشورش را حل کند. این نکته مهمی است که برعکس آن در رسانه‌های جمعی آمریکا به نمایش درمی آید.

 

دنیایی از شادی، ارزشمندی، تلاش و عدالت در رسانه‌های غربی با نام امریکا همراه می‌شود و فرصت، برادری و آزادی را ارزش‌های آمریکایی عنوان می‌کنند.  به راستی اگر چنین بود اکنون شاهد تظاهرات مردم علیه گرسنگی، خشونت قضایی، تبیعض نژادی و برابر نبودن فرصت‌ها در امریکا بودیم؟

 

حقایق درون کشور امریکا هرگز توسط رسانه‌های بین المللی به جهان مخابره نمی‌شود. این درست است که ثروت جهان به آمریکا سرازیر می‌شود، اما بهره اکثریت مردم از آن فقط به حد زنده ماندن است. این جدای از مشکل رنگ پوست و ... است. قوانین امریکا برای طبقه ثروتمند  با سایر اقشار، زمین تا آسمان متفاوت است.

 

این موارد باید به اطلاع همه مردم جهان برسد. رسانه‌های آزاداندیش که به عنوان آلترناتیو رسانه‌های بین المللی مطرح غربی مشهور شده اند می‌توانند این وظیفه را در معرفی درون امریکا به جهان انجام دهند. اولین رسانه برون مرزی که توانست در این مسیر گام بردارد پرس تی وی بود. دقیقا به همین دلیل هم با انبوه مشکلات مواجه شد تا نتواند ماهیت درونی امریکا را نشان دهد.

 

هر چند این شبکه نخبگان و منتفدان غرب را به خود جذب کرد، اما مردم آمریکا همچنان به رسانه‌های امریکایی و غربی اعتماد داشتند. اکنون می‌توان همان بی عدالتی درون جامعه ایالات متحده که در صفحه پرس تی وی در ۱۳ سال گذشته به نمایش در آمده بود را در اعتراض‌های مدنی وآشوب‌های خیابانی حال حاضر آمریکا به نظاره نشست.

 

اکنون دقیقا زمانی است که باید شبکه‌های برون مرزی ایران به ویژه پرس تی وی تقویت شوند حال آنکه به دلیل نبود ردیف بودجه مستقل وحمایت قطره چکانی بعید به نظر می‌رسد از این فرصت کم نظیر بتوان استفاده کرد.

 

مردم ایالات متحده در روندی شتابان هر روز بیشتر از روز قبل به رسانه‌های غربی بی اعتماد می‌شوند و در جست و جوی رسانه‌ای هستند که حقیقت را با دروغ نیالاید.

صنعت زندان به معنای صنایعی نیست که در ساخت محل زندان یا وسایل آزار و اذیت زندانیان نقش دارد بلکه منظور استفاده رایگان و دقیقا برده داری صنایع آمریکایی از زندانیانی است که با دستور سیستم قضایی فاسد آمریکا در زندان به سر می‌برند و به عنوان چیزی بدتر از کارگر رایگان به هر کاری حتی اعمال ضد انسانی و ضد اخلاقی وادار می‌شوند.

 

این بخش برای زنان زندانی به این معنی است که مجبور به تن فروشی شوند. حالا نهاد‌های حقوق بشری و جنبش‌های فمینیستی از این حقایق آگاه هستند یا خبری ندارند؟ اگر خبر ندارند می‌توانند برنامه‌های پرس تی وی مانند ((ما مردم)) را تماشا کنند و از حقایق پشت پرده یک امپراطوری رو به سقوط آگاه شوند.

 

اندیشمندان غربی از روژه گارودی مسلمان تا امانوئل تُد یهودی سقوط امپراطوری آمریکا آن هم به دست مردم خود آن کشور را پیش بینی کرده بودند. کافیست کتاب‌های آنان را که برای دو سه دهه قبل است، بخوانیم. گویی آنان حقایق امروز را می‌دیدند. البته کار سختی هم نیست اگر وضعیت داخلی و حقایق خوب و بد یک کشور را بدانید به سهولت می‌توانید حوادث بزرگ آینده آن را تا حدودی برآورد کنید. اما سوال اینجاست که حقیقت را از کدام منبع می‌توان به دست آورد. همه مردم یک کشور که نمی‌توانند مانند دو شخصیت فوق استاد دانشگاه باشند و از قشر نخبه به حساب بیایند.

 

خوشبختانه فضای مجازی فرصتی کم نظیر در اختیار مردم غرب نهاده تا بتوانند از زیر بهمن سنگین رسانه‌های فریبنده آمریکایی و انگلیسی سری بیرون آورند و رسانه‌ای آزاداندیش مانند پرس تی وی و ... را ببینند.

 

 

اکنون زمانی است که آشوب نه تنها در یک شهر در بازه زمانی چند روز تا یک هفته بلکه به مدت چند ماه همه ایالت‌های آمریکا را فراگرفته و ما بهترین فرصت را برای خط دادن به مردم خشمگین بحران زده ایالات متحده در اختیار داریم.

 

به سوال ابتدای بحث بازگردیم؛ نشان دادن حقایق تلخ درون جامعه و حکومت آمریکا توسط شبکه‌های برون مرزی برای مردم خود امریکا می‌تواند آن‌ها را از رویا‌های آمریکایی بیدار سازد تا بدانند خانه شکلاتی که مجموعه‌های خیال باف مانند سی ان ان و‌ای بی سی یا فاکس نیوز برای آن‌ها  نمایش می‌دهند توهم است.

 

با آب شدن این خانه شکلاتی خیالی است که دولت آمریکا با مردم ایالات متحده برخورد خواهد کرد و دیگر صلح مسلحی که در گذشته در داخل آمریکا وجود داشت از میان می‌رود، یا آنکه وادار می‌شود خواسته‌های معیشتی به حق آن‌ها را اجابت کند. در آن شرایط فرصت و بودجه‌ای برای جنگ افروزی در خاورمیانه باقی نمی‌ماند.

 

 

مزیت دیگر این اطلاع رسانی توسط شبکه‌هایی مانند پرس تی وی این است که مردم آمریکا متوجه می‌شوند پول مالیاتی که می‌دهند به جای خدمات رفاهی به بمب و موشکی تبدیل می‌شوند که مردم بدبخت و ضعیف در یمن، افریقا، افغانستان را می‌کشد. پرس تی وی هم اقدامات جهانی کاخ سفید را به مردم امریکا نشان می‌دهد هم وضعیت درون ایلات متحده را به ساکنان ینگه دنیا می‌نمایاند.