کمال الملک، نقاش افسانه‌ای ایران
- محمد غفاری، ملقب به کمال الملک، فرزند میرزا بزرگ غفاری، در ۱۲۲۶ ش در کاشان تولد یافت. وی از بزرگ‌ترین استادان و هنرمندان در نقاشی و مؤسس هنرستان نقاشی در ایران است.
او هنرمندان صاحب نامی همچون علی‌محمد حیدریان، اسماعیل آشتیانی و حسین شیخ، در نقاشی و ابوالحسن صدیقی در مجسمه‌سازی و جمشید امینی در قالی‌بافی، «گوبلن» و علی رخ‌ساز در موزائیک‌سازی را تربیت نمود.
در ۲۲ اردیبهشت سال ۱۳۰۷ ش، به ملک شخصی خود، در حسین آباد نیشابور رفت و گوشه عزلت اختیار کرد. در طی اقامت در آنجا، حادثه فجیعی برای او اتفاق افتاد و آن اینکه روزی سردار معتمد گنجه‌ای، که از اراتمندان استاد بود، سنگی به قصد مستخدم خود و یا یکی از زارعین آن نواحی پرتاب کرد و تصادفاً سنگ به چشم استاد اصابت کرد و در اثر شکستن شیشه عینک یک چشم وی آسیب دید و نابینا شد.
کمال الملک در روز یکشنبه ۲۷ مرداد ماه ۱۳۱۹ ش، دو ساعت بعد از ظهر به مرض حبس‌البول، در نیشابور بدرود حیات گفت و در مقبره شیخ عطار، در همان شهر به خاک سپرده شد. مقبره وی اخیراً توسط انجمن آثار ملی به طرز زیبایی ساخته شده است.
وی در موقع مرگ ۹۳ سال از عمرش می‌گذشت. تابلو‌های کار این استاد بیشتر در مجلس شورای ملی و کاخ گلستان نگهداری می‌شود و مشهورترین اثر وی تابلوی «تابلوی آئینه» است که استاد برای کشیدن آن ۷ سال وقت صرف کرده است.
منبع: کتاب دایرة المعارف نوابع و مشاهیر معلول ایران و جهان