مسئولین سوء تغذیه را جدی بگیرند
- تغدیه سالم و مناسب نیازمند مؤلفه‌هایی است که مهمترین آن شرایط اقتصادی و معیشتی مردم است؛ مردم نیز تحت تأثیر شرایط اقتصادی کشور که با مدیریت مسئولین ایجاد شده است قرار دارند.
وضعیت اقتصادی کشور مؤلفه اصلی در نوع و سبک تغذیه جامعه است. اگر مدیران کشور بتوانند اوضاع اقتصادی را سامان داده و شرایط را به گونه‌ای پیاده کنند که اقشار جامعه در تهیه ارزاق خود مشکلی نداشته باشند، جامعه با معضل سوء تغذیه روبرو نخواهد بود.
اکنون به خاطر شرایط اقتصادی که بخشی از آن تحت تأثیر تحریم‌ها و بخش دیگر به خاطر مدیریت ضعیف مسئولین است، مردم با تنگنا‌های اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند.
افزایش قیمت کالا‌ها و اجناس ضروری در کشور باعث شده است تا بسیاری از اقشار مردم از خرید برخی اجناس صرف نظر کنند یا در پی جایگزینی برای برخی اقلام باشند و حتی خرید‌های خود را محدودتر کنند؛ چنین اتفاقی باعث سوء تغذیه در جامعه خواهد شد.
تأثیر سوء تغذیه بیشتر بر روی جوانان است، چرا که جوانان در شرایط رشد قرار دارند و اگر تغذیه مناسبی نداشته باشند، نسلی ضعیف از لحاظ جسمی و فکری شکل خواهد گرفت.
اکنون به جرأت می‌توان گفت که بسیاری از خانواده‌ها مصرف گوشت قرمز، مرغ و ماهی را از سبد غذایی خود حذف کرده‌اند، یا آن را به حداقل رسانده‌اند.
افزایش شدید قیمت گوشت قرمز و مرغ و در کل مواد غذایی پروتئینی، باعث شده است تا مردم توان تهیه آن را از دست بدهند.
در کنار کاهش مصرف مواد غذایی گوشتی، افزایش قیمت مواد لبنی نیز باعث شده تا این بخش از مواد غذایی لازم برای افراد جامعه در سبد غذایی خانوار‌ها از رونق بیفتد.
همچنین افزایش قیمت حبوبات نیز که می‌توانست جایگزین مناسبی برای گوشت قرمز و مرغ باشد، این مواد غذایی را نیز در سبد غذایی خانوار کمرنگ کرده است.
آمار‌ها نشان می‌دهد که جامعه با توجه به شرایط اقتصادی حاکم بر کشور، در حال حرکت به سوی سوء تغذیه است.
تبعات سوء تغذیه می‌تواند حتی باری بر روی نظام سلامت جامعه باشد چرا که بیماری‌های گوناگونی دامن مردم را خواهد گرفت.
اکنون که شرایط به گونه‌ای پیش می‌رود که سوء تغذیه حاد ایجاد شود، چه اقداماتی باید انجام داد؟ دولت و مسئولین چه وظیفه‌ای در قبال جلوگیری از حادتر شدن این مسئله بر عهده دارند؟
در اینجا باید گفت که سوء تغذیه موجود در کشور، به خاطر کمبود نیاز‌های اساسی نیست، اجناس و کالا‌های اساسی در بازار و فروشگاه‌ها به وفور وجود دارد و خوشبختانه از این نظر کمبودی احساس نمی‌شود.
نوع سوء تغذیه در ایران به خاطر کاهش ارزش ریال و افزایش قیمت کالا‌ها و اجناسی است که نیاز لازم خانوار‌ها است.
برخی کشور‌ها با قحطی روبرو هستند و نبود یا کمبود اجناس ضروری باعث سوء تغذیه شدید در جامعه چنین کشور‌هایی شده است.
علی ایحال، برای جلوگیری از بروز مشکل سوء تغذیه، اقشار کم در آمد و آسیب پذیر جامعه نیازمند حمایت هستند.
دولت در این زمینه موظف است تا با اجرای طرح‌های حمایتی به وظایف خود عمل کند.
مجلس شورای اسلامی چندی پیش طرحی را پیگیری می‌کرد تا از اقشار آسیب پذیر و کم در آمد که تحت تأثیر شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه در معیشت خود به مضیقه افتاده‌اند حمایت شود.
در این طرح قرار بود بسته‌های یارانه‌ای کالایی برای تأمین و تضمین معیشت چهار دهک کم درآمد جامعه پیش‌بینی شود؛ این طرح در مرداد ماه سال جاری مطرح شد، اما هنوز نتیجه آن روشن نشده و مسکوت مانده است.
گرچه این احتمال وجود دارد تا برای تأمین منابع مالی اجرای طرح مشکلاتی وجود داشته باشد و دولت برای تأمین بودجه چنین طرحی مخالف اجرای آن باشد، اما باید توجه داشت که قطعاً هزینه تأمین منابع مالی اجرای طرح حمایت از اقشار آسیب پذیر، از عوارض و تبعات بروز سوء تغذیه در کشور بسیار کمتر خواهد بود.
در واقع اقدام به حمایت از اقشار آسیب پذیر مترادف با پیشگیری بهتر از درمان است.
در بحث تغذیه باید علاج واقعه قبل وقوع کرد و در این زمینه هر اندازه که هزینه شود، از تبعات وخیم بعدی پیشگیری می‌کند.
مجلس شورای اسلامی و دولت باید در این زمینه اقدام کنند و در اجرای طرح حمایتی از اقشار آسیب پذیر تعلل به خرج ندهند تا نوش دارو پس از مرگ سهراب نشود.