صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

نقش حیاتی خانواده‌ها در اجرای پروتکل‌های بهداشتی مدارس

۲۳ شهريور ۱۳۹۹ - ۰۲:۳۰:۰۱
کد خبر: ۶۵۵۳۶۶
اگرچه آموزش و پرورش حضور دانش‌آموزان را اختیاری کرده، اما این مساله وظیفه سنگینی را بر عهده دوش خانواده‌ها قرار داده تا در صورت حضور فیزیکی فرزندانشان در مدرسه بر اجرای پروتکل‌های بهداشتی نظارت کنند.

عصر روز گذشته خبری نگران کننده از ابتلای ۳۹ دانش آموز لرستان به کرونا منتشر شد که به نظر می‌رسد این از اولین ثمره‎های بازگشایی مدارس باشد و عملا با این شرایط مدارس الشتر و فیروز آباد تا اول مهر ماه تعطیل شدند.

این موضوع آنجایی نگران کننده‌تر می‌شود که بدانیم بیشترین آمار مبتلایان در بین دانش آموزان مربوط به مقطع ابتدایی است، اما مبتلاشدگان همه بین ۷ تا ۱۷ سال سن داشتند و احتمالا یکی از دانش آموزان ناقل این بیماری بوده و با حضورش در مدرسه این بیماری را انتشار داده است.

شاید با خود بگویید که چنین اتفاقی زمانی صورت گرفته که پروتکل‌های بهداشتی صورت نگرفته، اما بد نیست بدانید که بسیاری از افرادی که با بیماری کرونا درگیر می‌شوند، عملا بدون هیچ گونه علامتی در میان افراد دیگر حضور داشته و حتی خودشان هم از بیمار بودنشان اطلاعی ندارند.

این مساله در میان دانش آموزان مساله را حادتر می‌کند چراکه عملا به گفته پزشکان میزان ابتلا در کودکان نسبت به بزرگسالان اگرچه کمتر است، اما کودکان می‌توانند ناقل این بیماری به افراد بزرگسال باشند و حضور محدود آنان در مدرسه و ارتباطشان با ناقلان بی علامت می‌تواند خطرناک باشد.

موضوعی که وزارت آموزش و پرورش آن را به عهده خانواده‌ها قرار داده است تا در صورت اجرای پروتکل‌های بهداشتی در مدارس و نظارت خانواده‌ها بر این امر فرزندان به مدرسه بیایند.

این مساله از این حیث دارای اهمیت است که گستردگی مدارس و مراکز آموزشی در کشورمان بسیار بالاست و از این رو هر خانواده‌ای باید به طور شخصی بر این مساله نظارت کند تا زنجیره انتقال در میان دانش آموزان کاهش یابد.
یکی از نکات اساسی در این زمینه این است که خانواده‌ها آموزش‌های لازم را به فرزندانشان ارائه دهند و دانش آموزان در نبود والدینشان بتوانند این مساله را به دیگر دوستانشان که چنین مساله‌ای را جدی نگرفته یا آموزش ندیده‌اند، تذکر دهند.

هرچند این مساله از مسئولیت آموزش در امر سلامت دانش‌آموزان کم نمی‌کند و وزارت آموزش و پرورش در کنار مدارس باید زمان مجزایی را برای آموزش رعایت چگونگی استفاده از ماسک و دستکش، شستن دست‌ها و رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی با دیگر دانش آموزان قرار دهند.

چگونگی استفاده از ماسک از این حیث دارای اهمیت است که ممکن است والدین در هنگام بدرقه فرزندشان به مدرسه برای او چند ماسک در کیفش قرار داده و این مساله را به دانش آموزان متذکر شوند، اما در مدرسه ماسک خود را برداشته و یا بر روی چانه خود قرار دهد، موضوعی که عملا ناقض پروتکل‌های بهداشتی است و باید به کودکان اینگونه مسائل آموزش داده شود.

هرچند به نظر می‌رسد سال تحصیلی جدید در حالی به روز‌های مهرماه نزدیک می‌شود که نگرانی‌ها در خصوص ابتلا دانش آموزان و فرزندانشان بیشتر می‌شود و به گفته آقای وزیر با ناشناخته‌های بسیاری روبه‌رو هستیم که همه باید برای کمتر کردن مشکلات در این زمینه همراهی کنند.

در این شرایط والدین باید توجه کنند که محدودیت‌های مالی و زمانی آموزش و پرورش اجازه بازرسی و نظارت بر همه مدارس را به آنان نمی‌دهد و هر خانواده‌ای باید خود این مساله را بررسی کرده و مسئولیت اجتماعی خود را در این زمینه اجرایی کند.

از این رو بهتر است طرح سفیران سلامت در میان دانش آموزان به طور جدی پیگیری شود تا دانش آموزان ضمن آموزش مسئولیت‌پذیری از جان خود، همشاگردی‌هایشان و خانواده‌شان حفاظت کنند.

در پایان باید بر این مساله تاکید کرد که اگر نظارت همگانی و الزام برای رعایت پروتکل‌های بهداشتی در مدارس جدی گرفته نشود، می‌تواند تبعات و آسیب‌های جدی را به همراه داشته باشد که جبران آن به این راحتی‌ها نخواهد بود در نتیجه بهتر است در همین ابتدای کار بودجه و توان مخصوصی را برای این کار درنظر بگیریم تا از خطرات و آسیب‌های بعدی آن در امان بمانیم.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *